Η παρουσία μου στο 33ο Συνέδριο της Γ.Σ.Ε.Ε. μπορεί να μην εντάσσεται σε κάποια από τις παρατάξεις που συμμετέχουν σε αυτό, εκφράζω όμως στο Συνέδριο ένα υπαρκτό ανεξάρτητο, μαχητικό και ριζοσπαστικό ρεύμα στους χώρους εργασίας, το ρεύμα των πολύμορφων αριστερών σχημάτων, κινήσεων και παρεμβάσεων που δεν διστάζουν να συγκρουστούν με το γραφειοκρατικό συνδικαλισμό σε όλες του τις εκδοχές και να προτάξουν τους μαζικούς, ανυποχώρητους, επίμονους και νικηφόρους αγώνες των εργαζομένων.

Με το φετινό διήμερα ουσιαστικά κλείνει ένας πρώτος κύκλος στην υπόθεση της πανελλαδικής συγκρότησης των παρεμβάσεων - συσπειρώσεων - κινήσεων και των εργατικών σχημάτων. Ο απολογισμός αυτού του κύκλου δεν μπορεί παρά να είναι θετικός, μια που κατοχυρώθηκε η δυνατότητα ενιαίας παρουσίας και παρέμβασης αυτού του ρεύματος, άνοιξαν συζητήσεις, δοκιμάστηκαν κοινές πρωτοβουλίες, παρ’ όλες τις διαφωνίες και τις αντιθέσεις.

Εκτιμούμε ότι οι διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ βοηθούν να βγάλουμε μερικά σημαντικά συμπεράσματα για την παρέμβαση της ριζοσπαστικής αριστεράς στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Σήμερα, λίγους μήνες μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν νέο γύρο πρωτοφανούς αντεργατικής επίθεσης. Η νέα κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την προβληματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, εκμεταλλεύεται τις ‘πιέσεις’που διαμορφώνονται από τα επιτελεία της ΕΕ για την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας με στόχο να φέρει πρόσθετες αντεργατικές μεταρρυθμίσεις, να διαμορφώσει μια ακόμα χειρότερη πραγματικότητα για την εργαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία