Άρθρο του Πάνου Καλαβάνου και Χρίστου Τουλιάτου .

Δεχτήκαμε πρόθυμα την πρόσκληση της ελληνικής έκδοσης του Jacobin να γράψουμε εκ μέρους της Πρωτοβουλίας για μία μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση, στην οποία συμμετέχουν η Αριστερή Ανασύνθεση, το Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο και ανένταχτοι/ες αγωνιστές/τριες. Οφείλουμε να ομολογήσουμε, όμως, ότι μας ξένισε το ερώτημα γύρω από το οποίο μας ζητήθηκε να τοποθετηθούμε («Γιατί ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει;»). Γιατί, καλώς ή κακώς, πιστεύουμε ότι αυτό ούτε σίγουρο είναι ούτε θα γίνει αυτόματα.

Δυο κόσμοι συγκρούονται σε αυτή τη μακρά προεκλογική περίοδο. Από τη μια πλευρά, η μισητή κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, του πολέμου και της πλήρους ευθυγράμμισης με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η κυβέρνηση της καταστολής και των σκανδάλων, του σεξισμού και του ρατσισμού, που συνεχίζει να «ξεπληρώνει γραμμάτια» και να εξαπολύει σκληρές επιθέσεις πάνω στα δικαιώματα και τις ζωές μας, για λογαριασμό όλης της άρχουσας τάξης.

Ο Νίκος Τεμπονέρας, ο αγωνιστής δάσκαλος έχασε τη ζωή του στις μαθητικές καταλήψεις του 90-91, από το χέρι του Γιάννη Καλαμπόκα, Δημοτικού Συμβούλου της Νέας Δημοκρατίας, πρωτοπαλίκαρου της ΟΝΝΕΔ και των επιχειρησιακών ακροδεξιών ομάδων Ρειτζερς - Κένταυροι.

Αρέσουν ή όχι, αυτά ήταν τα συνθήματα της Εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. Και αν τα συνθήματα σβήνονται, οι μνήμες παραμένουν ανεξίτηλες, ζωντανές και επίκαιρες 49 χρόνια μετά !