Το νέο επεισόδιο όξυνσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων έρχεται, δυστυχώς, ως σχεδόν αναμενόμενη συνέχεια των εξελίξεων των τελευταίων χρόνων. Η τουρκική άρχουσα τάξη επιχείρησε να προχωρήσει σε μία έμπρακτη κίνηση όξυνσης στο θαλάσσιο πεδίο με την εξαγγελία NAVTEX και θαλάσσιων ερευνών σε περιοχή 180 μίλια από το Καστελόριζο και την κινητοποίηση μέρους του στόλου. Ακόμα και αν πρόκειται για μία κίνηση προβολής ισχύος ενώ εξελίσσονται παρασκηνιακές επαφές Ελλάδας και Τουρκίας υπό την διαιτησία του Βερολίνου εδώ και λίγο καιρό, πρόκειται περί επιθετικής ενέργειας που ανοίγει το δρόμο για νέα «γκριζαρίσματα» ολοένα και πιο κοντά πλέον σε μεγάλα κατοικημένα νησιά του Αιγαίου. Κάτι που άλλωστε προβλέπουν και οι χάρτες με τα όρια της περίφημης «Γαλάζιας Πατρίδας» που έχει δημοσιεύσει το καθεστώς Ερντογάν.

Η αναγγελία επιχείρησης σεισμικών ερευνών με τη συνοδεία ολόκληρης αρμάδας πολεμικών πλοίων στα ανοιχτά του Καστελλόριζου αποτελεί μια απαράδεκτη και επικίνδυνη ενέργεια του αντιδημοκρατικού φιλοπόλεμου καθεστώτος Ερντογάν, που στρέφεται εναντίον του ελληνικού αλλά και του τουρκικού λαού και απειλεί άμεσα την ειρήνη στην περιοχή. Η κίνηση αυτή προσθέτει έναν ακόμη κρίκο στη νεο-οθωμανική, επεκτατική και αναθεωρητική πολιτική της τουρκικής αστικής τάξης, που έρχεται να προστεθεί στην κατοχή εδαφών στην Κύπρο και τη Συρία, στην άμεση στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη, στο απαράδεκτο Μνημόνιο με το καθεστώς Σάρατζ, στην εγκατάσταση βάσεων σε άλλες χώρες, στα συνθήματα για «Γαλάζια Πατρίδα» και γκριζοποίησης ελληνικών νησιών του Αιγαίου.

Οι εξελίξεις στο Αιγαίο και την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, συνεχίζονται εγκυμονώντας νέους κινδύνους για τους λαούς, ειδικά των δύο γειτονικών χωρών. Η ένταση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης οξύνεται, με την εκπόνηση και δημοσίευση σχεδίου ερευνών και εξόρυξης πετρελαίου σε περιοχές Βορειανατολικά και Ανατολικά της Ρόδου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Καρπάθου, Νοτιοανατολικά και Ανατολικά της Κρήτης εντός της ζώνης της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αμφισβητώντας στην πράξη το δικαίωμα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ των νησιών. Ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί στο καταστροφικό δίλημμα που βάζει η αστική τάξη της χώρας μας και το πολιτικό σύστημά της, θερμό επεισόδιο με άγνωστη κατάληξη ή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του ελληνικού λαού. Και οι δύο πλευρές του Αιγαίου γνωρίζουν καλά, ότι τα θερμά επεισόδια που ενέπλεξαν Ελλάδα και Τουρκία, από τον μεγάλο Αττίλα του ‘74, μέχρι τα Ίμια του ’96, καταλήγουν σε ελληνικές υποχωρήσεις και τουρκικές νέες διεκδικήσεις.

Η τοποθέτησή μας αυτή έρχεται να οριοθετηθεί από δύο απόψεις: – Την άποψη του αφηρημένου διεθνισμού κα των παραλλαγών του ντεφαιτισμού, που δεν αντιλαμβάνονται την κεντρικότητα της άνισης ανάπτυξης και τη σημασία του σχήματος του «αδύναμου κρίκου», υποτιμούν την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, δεν κάνουν πολεμική ενάντια σε κάθε εθνικισμό και αφήνουν τις εθνικιστικές απόψεις και την ακροδεξιά να καπηλεύονται την «υπεράσπιση της πατρίδας». – Το εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία, που όταν ηγεμονεύει σε αριστερές ή προοδευτικές δυνάμεις υποτιμά την ταξική διάσταση, δεν ιεραρχεί ως πρώτη προτεραιότητα την αποτροπή του πολέμου, αφήνει χώρο στον σοβινισμό και τον ρατσισμό και στην πραγματικότητα επιτρέπει να πάρουν την πρωτοβουλία των κινήσεων οι αστικές δυνάμεις και η ακροδεξιά.

Η υπεράσπιση της ειρήνης και των συνόρων, στην Ελλάδα και την περιοχή, δεν συμβιβάζεται με την πρόσδεση σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και Ε.Ε. Το «Μνημόνιο» Τουρκίας-Λιβύης αποτελεί επιθετική κίνηση της κυβέρνησης Ερντογάν ενάντια στον ελληνικό λαό, αλλά και στους λαούς συνολικά της περιοχής, για τα συμφέροντα της τουρκικής άρχουσας τάξης. Κλιμακώνει τους αστικούς και ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην ανατολική Μεσόγειο και ταυτόχρονα φέρνει πιο κοντά την απειλή στρατιωτικών επεισοδίων με κίνδυνο γενικότερης πολεμικής ανάφλεξης.