Η ενωτική δράση (στα παραπάνω πλαίσια) μπορεί να συγκροτεί μορφές  συσπείρωσης της κοινωνικής και πολιτικής αριστεράς, λειτουργώντας  παραδειγματικά για την προοπτική ανασυγκρότησής της σε προγραμματική  βάση, αντί της ατέρμονης αναζήτησης ιδεολογικών συμφωνιών. Επιπλέον η  κινηματική δράση μπορεί να ανασυγκροτήσει δεσμούς της αριστεράς με  τμήματα των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από την εκπροσώπηση των ταξικών τους  συμφερόντων, υπερβαίνοντας παράλληλα την λαϊκή απογοήτευση από την  ανατροπή του «ΟΧΙ». Ο συντονισμός των ριζοσπαστικών τοπικών σχημάτων  μπορεί να συμβάλει σημαντικά στη χάραξη ενός κινηματικού σχεδίου για τα  τοπικά προβλήματα, προωθώντας παράλληλα την ενιαιομετωπική λογική και  μετατρέποντας τα τοπικά μέτωπα σε παράγοντα αστάθειας για την  οποιαδήποτε κυβέρνηση.

Είναι  πραγματικότητα ότι οι περισσότερες δημοτικές παρατάξεις έχουν  προσπαθήσει ⎼και σε έναn βαθμό καταφέρει⎼ να εντάξουν ανθρώπους των  νεότερων γενιών στα ψηφοδέλτιά τους. Παρατηρούμε, επίσης, ότι όσοι  άνθρωποι της ηλικίας μας (ας πούμε «οι τριαντάρηδες», για να το ορίσουμε  κάπως) επιλέγουν να ασχοληθούν με την τοπική αυτοδιοίκηση, χτίζουν την  πολιτική τους παρέμβαση χρησιμοποιώντας ως βασικό επιχείρημα την ίδια  την ηλικία τους. Και πολύ καλά κάνουν. Γιατί είναι όντως σημαντικό το να  μπορούν να κάνουν πολιτική οι άνθρωποι των παραγωγικών ηλικιών. Και  γιατί ξέρουμε πως είναι πιο δύσκολο να εκτίθεσαι όταν είσαι ακόμη στην  αρχή της επαγγελματικής σου σταδιοδρομίας, και ίσως γίνεται «πιο απλό»  αν αισθάνεσαι την «ασφάλεια» μιας μακρόχρονης καριέρας.