Tις τελευταίες εβδομάδες βρισκόμαστε μπροστά σε μια κατάσταση πραγματικά πρωτόγνωρη. Η άφιξη του κοροναϊού στην Ευρώπη, η ανακήρυξή του σε πανδημία από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τα μέτρα που βλέπουμε καθημερινά ορίζουν πλέον τη ζωή όλων μας, εντός και εκτός εργασιακού περιβάλλοντος. Η εξάπλωση του ιού είναι δεδομένη στο μεγαλύτερο κομμάτι της υφηλίου, και πλέον η Ευρώπη φαίνεται να αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα στην αλυσίδα της εξάπλωσης, με τα συστήματα υγείας να δοκιμάζουν τα όριά τους και τα μέτρα να αυστηροποιούνται ολοένα και περισσότερο.

Πάγωμα διαδικασιών ασύλου για όλους τους πρόσφυγες και επαναπροώθησή τους στις χώρες προέλευσης χωρίς καταγραφή, κλείσιμο συνόρων στον Έβρο, «εκπαιδευτικές βολές» με πραγματικά πυρά, όργιο βίας και καταστολής: Αυτή είναι η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης, κόντρα στο διεθνές δίκαιο και κάθε στοιχειώδη ανθρωπιά, στους άοπλους και εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες. Και όλα αυτά, την ίδια στιγμή που κυβέρνηση, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ δίνουν την αμέριστη στήριξή τους στην εισβολή στη Συρία, τη δολοφονία αμάχων και την ασταμάτητη δημιουργία προσφυγικών πληθυσμών, ενώ ενισχύουν τις συμφωνίες με την Τουρκία, για τη μετατροπή των νησιών σε πλωτές φυλακές.

Οι κίνδυνοι από την πανδημία του κορονοϊού είναι σοβαροί και δεν χωράνε ούτε ελαφρότητες θεωριών συνωμοσίας, ούτε ανορθολογισμοί όπως αυτούς που διασπείρει η Ιεραρχία της Εκκλησίας. Η εξάπλωση της επιδημίας στη χώρα μας επιβάλλει μια σειρά άμεσων, κλιμακούμενων και ριζοσπαστικών μέτρων με κέντρο τη γενναία οικονομική θωράκιση και τη θεσμική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, στο οποίο οφείλουν να υποταχθούν με επίταξη όλες οι μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις υγείας και φαρμάκου και με το οποίο χρειάζεται να συνεργαστούν όλα τα ατομικά ιδιωτικά ιατρεία και οι μικρές επιχειρήσεις υγείας. Απαιτείται:

Τις τελευταίες ώρες, το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα οξύνεται επικίνδυνα στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στον ποταμό Έβρο. Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Στη νεκρή ζώνη, από την τουρκική πλευρά των συνόρων, οι πρόσφυγες είναι εγκλωβισμένοι ανάμεσα στους τυχοδιωκτισμούς του καθεστώτος Ερντογάν και την ακροδεξιά-κατασταλτική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή εντείνει τους κινδύνους να υπάρξουν νεκροί από τη δράση των δυνάμεων καταστολής και το παρακράτος.

Με την ευρείας κλίμακας εισβολή της Τουρκίας στην επαρχία Ιντλιμπ της Συρίας, την επίθεση στις κυβερνητικές δυνάμεις αλλά και την παράλληλη εξώθηση χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών στον Έβρο και στα ελληνικά νησιά, η κατάσταση του προσφυγικού ζητήματος αποκτά νέες διαστάσεις. Η ειρήνευση στην πολύπαθη Συρία, που αποτελεί και την μόνη πραγματική λύση για να σταματήσει ο ξεριζωμός, απέκτησε ένα ακόμη εμπόδιο, τους γεωπολιτικούς λεονταρισμούς του καθεστώτος Ερντογάν σε βάρος της Συρίας. Ταυτόχρονα με τους βομβαρδισμούς και τα πολυεπίπεδα παζάρια με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, τη Ρωσία, η εργαλειοποίηση της μεταναστευτικής κρίσης αποτελεί κυνικό εκβιασμό προς την Ε.Ε. για στήριξη των σχεδίων της Τουρκίας για τη Συρία.