Βρισκόμαστε σε μία εποχή μεγάλων ανακατατάξεων διεθνώς και εγχώρια, στο κοινωνικό υπόδειγμα και τα πολιτικά συστήματα, σε μία εποχή κρίσης και όξυνσης των αντιθέσεων μεταξύ τάξεων, χωρών, ιδεολογιών. Σε αυτή την εποχή οι εναλλακτικές οδοί για τις κοινωνίες διευρύνονται εφόσον το κυρίαρχο κοινωνικό υπόδειγμα καταρρέει. Και για αυτό γεννιούνται σοβαροί κίνδυνοι, αλλά και πιθανές ευκαιρίες για το εργατικό και λαϊκό κίνημα και την κομμουνιστική προοπτική. Το 2010 κωδικοποιήσαμε την εποχή που εγκαινιάστηκε με την κρίση του 2008 ως εποχή εξεγέρσεων, αλλά είναι εμφανές πλέον ότι είναι και εποχή των τεράτων. Το πρόσφατο παράδειγμα της εξέγερσης των Κίτρινων Γιλέκων και η σημαντική ανασυγκρότηση και άνοδος της ακροδεξιάς παγκόσμια είναι ενδεικτικά για αυτό. Όψη της είναι και η αναβαθμισμένη όξυνση των κοινωνικών και των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και η ανάφλεξη σε νέες εστίες έντασης. Η αδυναμία των δυτικών οικονομιών να ανασυνταχθούν επαρκώς από την κρίση του 2008 και να ξεφύγουν από τους χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και η απειλή μίας νέας ύφεσης παγκόσμια αποτελούν το οικονομικό υπόβαθρο αυτών των εξελίξεων.

ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΕ

Όπως έχουμε ξαναπεί, σε αυτό το τοπίο δεν μπορούμε να μιλάμε για «παράθυρο ευκαιρίας» έστω και εάν τα υλικά της οικονομικής και πολιτικής κρίσης είναι εδώ. Ο συσχετισμός είναι πιο σταθεροποιημένος, αν και εξαιρετικά αντιφατικός. Η οικονομική ανάκαμψη παραμένει ασθενική και δεν είναι καθόλου δεδομένο ότι θα αντιστρέψει τα αρνητικά αποτελέσματα των μνημονίων, ενώ η λιτότητα θα συνεπάγεται μια συνεχή κοινωνική αιμορραγία. Η «ανάπτυξη» θα είναι διαρκώς διακυβευόμενη και εξαιρετικά ευάλωτη σε αρνητικές αλλαγές του εξωτερικού περιβάλλοντος. Η εξωτερική πολιτική όλων των κομμάτων εξουσίας φέρνει τη χώρα εντός επιθετικών ανταγωνισμών και υπάρχει κίνδυνος για μεγάλες περιπέτειες. Όλα αυτά δείχνουν ότι το ρήγμα δεν κλείνει παρά τη σχετική σταθεροποίηση. Όμως, για να υπάρξουν ξανά «παράθυρα ευκαιρίας» χρειάζεται μια περίοδος ανασύνθεσης των όρων και του λαϊκού κινήματος και μιας αριστεράς πραγματικά επαναστατικής και ανατρεπτικής. Αυτό το καθήκον της αποτίμησης, της αυτοκριτικής, της ανασυγκρότησης και της ανασύνθεσης με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον είναι βασικό για το επόμενο διάστημα.

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ

Είναι ανάγκη, με πνεύμα μαχητικό αλλά και αυτοκριτικό, η Λαϊκή Ενότητα να δείξει ότι είναι το ρεύμα της αριστεράς, που αρνείται τα αδιέξοδα του κατακερματισμού και των κάθε λογής αναδιπλώσεων. Η Λαϊκή Ενότητα πρέπει να απευθυνθεί με τρόπο ειλικρινή και συντροφικό στο σύνολο των δυνάμεων της ριζοσπαστικής αριστεράς με μια σαφή πολιτική πρόταση.