Τα μνημόνια δημιουργούν ένα ασφυκτικό δημοσιονομικό τοπίο για τους ΟΤΑ. Με τη μείωση της χρηματοδότησης πιέζουν πρακτικά για την απομείωση ή την ιδιωτικοποίησή όψεων της λειτουργίας τους. Παράλληλα, η τοπική αυτοδιοίκηση καλείται ολοένα και περισσότερο να επικυρώσει και να εφαρμόσει μνημονιακές πολιτικές και δεσμεύσεις σε τοπικό επίπεδο ακολουθώντας πολλές φορές τον κεντρικό σχεδιασμό της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό δημιουργεί και θα δημιουργεί δυνατότητες κινηματικής και πολιτικής παρέμβασης παρόλο που η μνημονιακή στροφή του ΣΥΡΙΖΑ έχει σπείρει απογοήτευση σε σημαντικό μέρος του κόσμου που κινητοποιήθηκε στα τοπικά κινήματα τα προηγούμενα χρόνια

Επί της ουσίας, τα «κινήματα πόλης» εκφράζουν την όξυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και αναδεικνύουν νέα επίπεδα έκφρασης του λαϊκού κινήματος και της ταξικής πάλης, τόσο σε πεδία αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, όσο και στα νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας, καθώς το βάθεμα της καπιταλιστικής κυριαρχίας και η ακόμα παραπέρα κοινωνικοποίηση των όρων παραγωγής και αναπαραγωγής του κεφαλαίου αναδεικνύουν νέα πεδία έκφρασης της ταξικής πάλης. Η ανάπτυξη τους αποτελεί αναπόφευκτη έκφραση του λαϊκού – ταξικού κινήματος, έστω και με ένα αντιφατικό τρόπο, εκτός του κλασικού πυρήνα της παραγωγικής διαδικασίας αλλά στη σφαίρα των αναπαραγωγικών διαδικασιών τόσο της εργατικής δύναμης αλλά και των αναγκαίων γενικών συνθηκών παραγωγής που εγγυώνται τους όρους της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Για τη στάση μας απέναντι στα κινήματα πόλης και τις μορφές οργάνωσής τους

Για τη συγκυρία της χωρικής αναδιάρθρωσης και τα μέτωπα πάλης των τοπικών κινημάτων

Σε σχέση με την κατά σταση των σχημάτων γειτονιάς αναγνωρίζουμε τις σημαντικές διαφορές ταχυτήτων και ερωτημάτων που υπάρχουν, τόσο για λόγους διαφορετικής εμπειρίας και εμπλοκής σε κοινωνικά μέτωπα, όσο και για λόγους γεωμετρίας των σχημάτων αυτών