ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
2019-05-05
Η κουβέντα για τις δημοτικές εκλογές θα μπορούσε σε μια παρέα νεολαίων ανθρώπων ηλικίας 17-30 χρονών να φαντάζει από αδιάφορη έως βαρετή. Σίγουρα θα μπορούσαν να ακουστούν ατάκες όπως «ποιός ασχολείται με τους δημάρχους, όλο το παιχνίδι παίζεται στις κυβερνήσεις» ή «εδώ ο κόσμος καίγεται και εσείς ασχολείστε με τη μικρή εικόνα». Η πραγματικότητα παρόλα αυτά είναι αρκετά διαφορετική. Πως μπορεί ένας νέος της γενιάς μας να τοποθετήσει τον εαυτό του μέσα στο κάδρο αυτών των εκλογών;; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να δούμε τις διαφορετικές εκδοχές αντιμετώπισης αυτών των εκλογών.
Για κάποιους της δικής μας γενιάς που υπηρέτησαν διαφορετικές λογικές οι αυτοδιοικητικές εκλογές είναι ευκαιρία για ανέλιξη, για καριέρα για πολιτική σταδιοδρομία, για ικανοποίηση προσωπικών βλέψεων και κινήτρων. Αυτοί οι νέοι συνομήλικοι μας που μεγαλώσαμε πάνω κάτω μέσα στην ίδια περίοδο ραγδαίων κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων πήραν και συγκεκριμένες επιλογές αναγκαστικά ταυτόσημες με την φιλοδοξία τους. Πιστοί στην μνημονιακή νεοφιλελεύθερη στρατηγική και τις πολιτικές της Ε.Ε, υπηρέτες των πιο σκληρών, βάρβαρων και αντιλαϊκών πολιτικών που καταβαράθρωσαν τη γενιά μας και την καταδίκασαν να γίνει από μια γενιά ονειροπόλα σε μια γενιά συρρικνωμένη οικονομικά, απομονωμένη κοινωνικά και τσακισμένη ψυχολογικά. Με αυτούς τους ανθρώπους επιλέξαμε να πάρουμε διαζύγιο. Και να στρέψουμε τα δικά μας βέλη εναντίον τους. Όχι γιατί θέλουμε να τους μετατρέψουμε σε εσωτερικούς εχθρούς. Αλλά γιατί έχουν και αυτοί ευθύνη για τη τεράστια κοινωνική και οικονομική καταστροφή μιας ολόκληρης γενιάς.