Η αριστερά στα πλαίσια της ανασύνθεσης του σοσιαλιστικού παραγωγικού υποδείγματος οφείλει να συγκρουστεί με την αστικοποίηση (αντίθεση υπαίθρου-πόλης) και την ασύμμετρη ανάπτυξη και γιγάντωση των πόλεων. Σε κάθε περίπτωση όμως οφείλει και να αναδείξει ένα σύγχρονο αντιπρότυπο αστεακής ζωής διαφορετικό από την προαστιοποιήση και την καθημερινότητα της εξατομίκευσης και ταυτόχρονα να αναμετρηθεί με τις σύγχρονες αστικές κριτικές τους και να αξιοποιήσει τις αντιφάσεις τους.