Η Συνδιάσκεψη της ΛΑΕ έγινε μέσα στο νέο τοπίο που σφραγίζεται από τους κραδασμούς που προκάλεσε το Brexit και η εμφανής κρίση του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Έγινε, όμως, και σε ένα ελληνικό πολιτικό τοπίο που σφραγίζεται από την εμπέδωση των μνημονιακών πολιτικών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, την εμφανή κρίση και αποσυσπείρωση στο λαϊκό κίνημα, τα σημάδια αποκαρδίωσης σε τμήμα των λαϊκών τάξεων. Ακολούθησε την πρώτη περίοδο συγκρότησης της ΛΑΕ που δεν χαρακτηρίστηκε μόνο από την εκλογική αποτυχία του Σεπτεμβρίου, αλλά και από την ανάδειξη προβλημάτων που αφορούν τη φυσιογνωμία, τη στοχοθεσία, την πολιτική συγκρότηση.

Όλες και όλοι μας πρέπει να αναλογιστούμε ότι λογοδοτούμε σε έναν κόσμο που είδε την Αριστερά να τον προδίδει, που εξακολουθεί να θεωρεί ακόμη και τη ΛΑΕ μέρος του προβλήματος, που θέλει να αναζητήσει δρόμους να ξαναβρεί την ελπίδα και την αγωνιστικότητά του, που θέλει μια αριστερά που να συνδυάζει την αξιοπιστία με τη μαχητικότητα, το ριζοσπαστισμό με την πλειοψηφική απεύθυνση, τη ρήξη με το μετασχηματισμό και την οικοδόμηση ενός καλύτερου μέλλοντος.

Αφίσα συνδιάσκεψης

Για ένα ρεύμα ανάταξης και επανίδρυσης της ΛΑΕ. Ένα χρόνο μετά το εκρηκτικό ΟΧΙ του λαού και των εργαζομένων στο δημοψήφισμα και την τραγική διάψευση και συνθηκολόγηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, ζούμε την εφαρμογή ενός μνημονίου διαρκείας και την εμπέδωση των πιο επιθετικών νεοφιλελεύθερων πολιτικών από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Μέσα στην κοινωνία η οργή, η αγανάκτηση, τα χνάρια ελπίδας από το κύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες συνδυάζονται με την απογοήτευση και την αποστράτευση.