Η προσπάθεια που ξεκινάμε από κοινού ΑΡΑΝ, Κ-ΣΧΕΔΙΟ και διάφοροι ανένταχτοι αγωνιστές, για την δημιουργία μιας νέας-σύγχρονης μεταβατικής (προς το κόμμα) κομμουνιστικής οργάνωσης& προγράμματος δεν είναι καινούργια υπόθεση και δεν απασχολεί μόνο εμάς αλλά χιλιάδες κομμουνιστές(οργανωμένους & ανένταχτους).

Η προσπάθεια αυτή έχει επιχειρηθεί ξανά στο παρελθόν και από άλλες οργανώσεις, συνεχίζει να γίνεται από άλλες προσπάθειες και φυσικά υπάρχουν κόμματα που θεωρούν ότι έχουν λύσει αυτό το μεγάλο πρόβλημα οι ίδιες.

Τα ερωτήματα που θα έπρεπε να απαντήσουμε σε αυτή την νέα προσπάθεια είναι γιατί χρειάζεται νέα προσπάθεια-νέο πρόγραμμα, γιατί έχει προτεραιότητα στο σήμερα η συμβολή στην συγκρότηση κομμουνιστικού προγράμματος.

ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ-ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ

Το πρώτο και κύριο ζήτημα που μας οδηγεί στην αντίληψη ότι χρειάζεται νέα προσπάθεια και σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα & οργάνωση είναι η κοινή μας αντίληψη ότι βρισκόμαστε εντός μιας νέας εποχής, που ακόμη διαμορφώνεται αλλά μπορούμε να διακρίνουμε τα νέα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά της.Μια εποχή τεράστιων αλλαγών στην ίδια την παραγωγή, με μια τεράστια ανάπτυξη των επιστημών και των νέων τεχνολογιών, ιδιαίτερα των επιστημόνων των υλικών, της βιοτεχνολογίας και της ρομποτική. Ο καπιταλισμός της εποχής μας εντείνει στο έπακρο όλες τις αντιθέσεις τις καπιταλιστικής κοινωνίας (περιβάλλον, θεσμό οικογένειας, σχέσεις 2 φύλων κ.α). Οξύνονται σε βαθμό παροξυσμού οι ενδοιμπεριαλιστικές σχέσεις για το ξανά μοίρασμα της γης στο νέο υπό-διαμόρφωση και ανισόμετρο πολυπολικό κόσμο, επεισόδιο αυτού του φαινομένου είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Παράλληλα με αυτά διαμορφώνονται και εν δυνάμει, νέες δυνατότητες για τις δυνάμεις της χειραφέτησης. Η εργατική τάξη γίνεται παγκόσμια πλειοψηφία, πιο πολυεθνική και μορφωμένη από ποτέ. Η ανάπτυξη των επιστημών δημιουργούν δυνατότητες για λιγότερη δουλειά, έλεγχο στην εργασία, προστασία του περιβάλλοντος. Η συνεχής επιδείνωση και προοπτική των λαϊκών καιμικροαστικών στρωμάτων δημιουργεί μεγαλύτερη δυνατότητες συμμαχίας με την εργατική τάξη.

Μιλάμε για αλλαγές που ποιοτικά δημιουργούν μια νέα κοινωνική πραγματικότητα σε όλα τα επίπεδα.

Αυτός μας αναγκάζει αν θέλουμε, ο μαρξισμός και ο κομμουνισμός να γίνει ξανά ένα μαζικό κίνημα, της σημερινής εποχής και πραγματικότητας που θα μπορεί να συγκινήσει την σημερινή εργατική τάξη και ιδιαίτερα τις νεότερες ηλικίες, να μελετήσουμε βαθύτερα την σημερινή εποχή και να κάνουμε αντίστοιχες τομές στο τρόπος σκέψης-δράσης και οργάνωσης μας.

Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΡΕΥΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΕΔΩ

Το δεύτερο ζήτημα που μας αναγκάζει ξανά και ξανά να συμβάλουμε στην διαμόρφωση μιας νέας κομμουνιστικής προοπτικής είναι ότι βρισκόμαστε ιστορικά εντός ιστορικά βρισκόμαστε και καθοριζόμαστε από την κατάρρευση και ήττα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Η σημερινή εργατική τάξη, και ιδιαίτερα τα νεότερα τμήματά της, αδυνατούν να πιστέψουν ότι μπορεί να υπάρξει άλλη κοινωνία πέρα από τον καπιταλισμό. Αυτό δημιουργεί συγκεκριμένα όρια στους κοινωνικοί αγώνες που αναπτύχθηκαν. Είδαμε τα προηγούμενα χρόνια της κρίσης, σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, να ξεσπούν μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου με διάφορες αφορμές. Αυτοί οι αγώνες παρά την μαχητικότητά τους, δεν κατάφερναν να συγκροτούν ένα αντίπαλο πολιτικό δέος ή να ξεπερνούν τα όρια της επιλογής διαχείρισης του συστήματος ή δεν μεταφραζόντουσαν σε μια σταθερή και σχετική μαζικοποίηση κομμουνιστικών οργανώσεων ή ακόμα και σταθερή αύξηση των δομών του μαζικού κινήματος.

Η προσπάθεια μας για την συγκρότηση μεταβατικής οργάνωσης της νέας κομμουνιστικής προοπτικής πρέπει να σοβαρά υπόψιν της τα 2 παραπάνω δεδομένα αλλά και την ιστορική πείρα.

Θα προσπαθήσω να θέσω ορισμένα ζητήματα, φυσικά δεν είναι τα μόνα, στα οποία θα κριθεί η συγκρότηση μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης της σημερινής εποχής.

Α) Βασικό ζήτημα για κάθε νέα κομμουνιστική προσπάθεια είναι η αναμέτρηση με το παρελθόν του κομμουνιστικού κινήματος και όλων των επαναστατικών αποπειρών του παρελθόντος. Χρειαζόμαστε μια βαθιά κριτική και ανάλυση για την κατάληξη των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού. Υπερασπιζόμενη την επαναστατική προσπάθεια της εργατικής τάξης για την απελευθερωσή της αλλά διαχωριζόμενη ότι το όραμα μας για μια άλλη κοινωνία είναι αυτό που κατέληξαν. Μελετώντας βαθιά τις αντικειμενικές δυσκολίες αλλά και της προγραμματικής αδυναμίες και λάθη του κομμουνιστικού κινήματος που οδήγησαν τελικά σε καθεστώτα που και αυτά καθυπόταξαν την εργατική τάξη. Διαχωριζόμενη από απόψεις που εστιάζουν τα λάθη σε προσωπικές επιλογές προσώπων ή χρονικές στιγμές αλλά αναζητώντας βαθύτερα. Μόνο μέσα από την επαναστατική συνεχή κριτική μπορούμε να πείσουμε ότι μπορεί να υπάρξει νέα επαναστατική προσπάθεια.

Β) Συμβολή στην διαμόρφωση ενός νέου κομμουνιστικού προγράμματος στρατηγική & τακτικής. Κρατώντας το επαναστατικό φορτίο του μαρξισμού και όλων των ιστορικών ρευμάτων, αλλά υπερβαίνοντας όλα τα ιστορικά ρεύματα του κομμουνιστικού κινήματος αφού αποτελούν δημιουργία μια παλιότερης εποχής. Αυτό δεν σημαίνει πολυσυλλεκτισμός ή αναζήτηση του νέου για το νέο αλλά με βάση τις σημερινές συνθήκες ανάπτυξη του επαναστατικού μαρξισμού. Πρώτα και κύρια με συμβολή στο περιεχόμενο της στρατηγικής αναζήτησης, για τα βασικά χαρακτηριστικά των πρώτων μεταβατικών κοινωνιών μετά την επανάσταση, τον ρόλο τους, τον βασικό τους στόχο, τους μετασχηματισμούς που απαιτούνται και τα άλματα για την κομμουνιστική κοινωνία. Αλλά ταυτόχρονα και στην διαμόρφωση μια μαχητικής εργατικής τακτικής με αιτήματα που θα στηρίζονται στις σημερινές δυνατότητες αλλά και στις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας. Όχι με την λογική έτοιμων αιτημάτων προς την εργατική τάξη που καλείται να τα υλοποιήσει αλλά σαν κατευθυντήριες γραμμές, σε αλληλεπίδραση μαζί της.Με πίστη ότι η σημερινοί αγώνες μπορούν να πετυχαίνουν ρήγματα στην αστική πολιτική και κατακτήσεις. Με επιδίωξη την διαρκή βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης σε όλα τα επίπεδα. Γιατί μόνο μέσα από τον σημερινό αγώνα για κατακτήσεις απέναντι στο κεφάλαιο η εργατική τάξη μπορεί να γίνει τάξη για τον εαυτό της, αποκτά εμπειρία, αυτοπεποίθηση, κατακτά ανώτερη πολιτική-οργανωτική συγκρότηση.

Γ)Πολλές προσπάθειες που είχαν αναφορά στο κομμουνιστικό κίνημα ένας από τους λόγους που κλονίστηκαν ή και απέτυχαν ήταν το ζήτημα της δημοκρατίας. Το ζήτημα της δημοκρατίας δεν είναι ένα απλό τεχνικό ζήτημα αλλά βαθιά πολιτικό και στρατηγικό ζήτημα που διαρκώς θα κρινόμαστε. Η ίδια η λειτουργία μας πρέπει να αντικατοπτρίζει την ίδια την κοινωνία που θέλουμε και όχι να υιοθετούμε μοντέλα συγκρότησης που αντιγράφουν την σημερινή οργάνωση και λειτουργίας της παραγωγής όπως έκανε πολλές φορές το κομμουνιστικό κίνημα μέχρι σήμερα. Δημοκρατία που θα δίνει την ίδια δυνατότητα πληροφόρησης άρα και γνώσης και παραγωγής γραμμής σε όλα τα μέλη και όχι μόνο στα στελέχη και τα καθοδηγητικά όργανα. Δημοκρατική λειτουργία με πλήρη έλεγχο και κριτική στην ηγεσία, με ελευθερία κριτικής και έκφρασης των ρευμάτων που θα δημιουργούνται στο εσωτερικό των οργανώσεων, γιατί αυτά τα ρεύματα αντικατοπτρίζουν ρεύματα προβληματισμού που αναπτύσσονται στην ίδια την μαχόμενη εργατική τάξη. Αυτό δεν σημαίνει οργανώσεις χωρίς αρχές λειτουργίας και ενιαία δράση αλλά γνώση ότι η ενιαία δράση δεν γίνεται με επιβολές αλλά είναι αποτέλεσμα της όλο και μεγαλύτερης προγραμματικής συμφωνίας, κατακτιέται μέσα από την ελεύθερη αυτοπειθαρχία των μελών και την συμφωνία στον κοινό σκοπό. Αυτή την λογική πρέπει να καλλιεργήσουμε μακριά από τα λάθη του παρελθόντος που όλοι έχουμε κάνει.

Δ) Μια σύγχρονη κομμουνιστική οργάνωση απαιτείται να έχει μετωπική γραμμή. Πρώτα και κύρια στο κοινωνικό ώστε να συμβάλει στην ταξική ενότητα της πολυδιασπαμένης σύγχρονης εργατικής τάξης. Η μετωπική γραμμή όμως δεν μπορεί να σταματάει στο κοινωνικό επίπεδο. Στην σημερινή εποχή, της ιστορικής κρίσης του κομμουνιστικού κινήματος, της τόσο πολυάριθμης, πολυεθνικήςκαι πολυδιασπασμένης εργατικής τάξηςμε τις τόσες διαφορετικές κοινωνικές εμπειρίες, με τα μικροαστικά στρώματα και τα στρώματα της μισθωτής διανόησης να συμπιέζονται και να μπαίνουν στον αγώνα ενάντια στην αστική πολιτική με τις δικές του αντιφάσεις, θα δημιουργούνται συνεχώς οργανώσεις-κινήσεις-κόμματα ριζοσπαστικής κατεύθυνσης και αντίθεσης στην κυρίαρχη αστική πολιτική ακόμη και κόμματα επαναστατικής και κομμουνιστικής αναφοράς. Αυτό το είδαμε τα χρόνια των μνημονιακών αγώνων όπου δημιουργήθηκαν πάρα πολλές πολιτικές ομάδες και κινήσεις και θα το δούμε ακόμη εντονότερα στις επόμενες μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις. Σε αυτό το πεδίο θα κριθεί κατά πόσο μια σύγχρονη κομμουνιστική οργάνωση θα μπορέσει να έρθει σε επαφή με αυτά τα νέα ρεύματα πολιτικοποίησης, να τα επηρεάσει και να τα συνενώσει σε ένα εργατικό-λαϊκό πρόγραμμα διεκδικήσεων και στο αντίστοιχο μέτωπο. Να προωθήσει την ουσία του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού ,την συγκέντρωση όλων των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων απέναντι στην αστική επίθεση. Αυτοί είναι και οι λόγοι που μας έχουν οδηγήσει να συμμετέχουμε και να συμβάλουμε σε μετωπικές προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια. Για αυτό είχαμε συμβάλει στην συγκρότηση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, του Κομμουνιστικού Συντονισμού. Για αυτό συμβάλλαμε στην συγκρότηση της Αριστερής Πρωτοβουλίας Διαλόγου και Δράσης της Αριστεράς, που καταθέσαμε την κοινή πρόταση ΑΡΑΝ, Κ-ΣΧΕΔΙΟ, ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ για την κοινή πολιτική και εκλογική δράση των μαχόμενων δυνάμεων και την ανάγκη συγκρότησης ενός αγωνιστικού πόλου στην προοπτική μετώπου.

Ε) Η προσπάθεια για μια μεταβατική οργάνωση της σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής πρέπει να είναι εργατική και νεανική. Αυτό δεν αφορά μόνο την κοινωνική σύνθεση ή την ποσότητα αλλά κυρίως ποιοτικά χαρακτηριστικά μιας νέα προσπάθεια. Πρώτα και κύρια απαιτεί πολιτικό σχέδιο για την σύνδεση με την σύγχρονη εργατική τάξη των μεγάλων βιομηχανιών και ειδικά τα νεότερα τμήματά της. Κυρίως απαιτεί το πολιτικό σχέδιο-λειτουργία-δράση-αιτήματα που θα μπορούν να επικοινωνήσουν με την εργατική τάξη,που θα συμβάλει στην πολιτιστική-πολιτική αναβάθμιση της και θα φιλοδοξεί μέσα από την δράση της η ίδια η εργατική τάξη να κάνει πολιτική για τον εαυτό της. Σημαντική προσπάθεια σε αυτή την κατεύθυνση είναι η συγκρότηση της νέας Ανεξάρτητης Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης, η οποία θέλει να συμβάλει σε αυτή την κατεύθυνση στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Αυτή η προσπάθεια για να πετύχει θα πρέπει και μπορεί να είναι νεανική. Από την νεανική της σύνθεση θα πρέπει να παίρνει όχι μόνο τον ενθουσιασμό αλλά να καταφέρνει να ενσωματώνει και να μετασχηματίζει την νεανικότητα μέσα από την πολιτική δράση-οργάνωση-λειτουργία.

Δ) Τελευταίο χαρακτηριστικό κατά την γνώμη μου είναι ότι θέλουμε μια μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση βαθιά κινηματική. Αντιπαρατιθέμενοι τόσο με τις λογικές που κυριάρχησαν στο επίσημο κομμουνιστικό κίνημα, όπου το κίνημα έπρεπε να υπηρετεί το πολιτικό σχέδιο και συμφέρον του κόμματος(αποκορύφωμα αυτή της λογικής η παρέμβαση του ΚΚΕ στο κίνημα των πλατειών) αλλά και με τις μεταμοντέρνες κινηματίστικες λογικές όπου η οργάνωση απλά τρέχει και παρεμβαίνει στα επιμέρους κινήματα χωρίς ένα συνολικό σχέδιο πολιτικής ενοποίησης τους. Χρειάζεται να επαναφέρουμε την άποψη ότι χρειαζόμαστε μια κομμουνιστική οργάνωση για το κίνημα και όχι κίνημα για την οργάνωση, που θα συμμετέχεισε κάθε διεκδίκηση και έκφραση, θα προσπαθεί να είναι οργανικό κομμάτι του μετασχηματίζοντας τις συνειδήσεις αλλά μετασχηματιζόμενη και η ίδια. Θα παρεμβαίνει με γραμμή συνολικής απάντησης, υπερετώντας την γραμμή την ανεξάρτητης αγωνιστικής ταξικής ενότητας σε πρόγραμμα και αρχές υπερβαίνοντας τους κομματικούς διαχωρισμούς, με στόχο την ενοποίηση των επιμέρους κινημάτων σε πολιτικούς στόχους. Δρώντας σεβόμενη την ανεξαρτησία του κινήματος και ότι το ίδιο το κίνημα πρέπει να παίξει το δικό του αυτοτελή πολιτικό ρόλο μέσα από την δική του αυτοτελή συγκρότηση.

Γνωρίζουμε καλά ότι η διαδικασία για την συγκρότηση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος και μιας αντίστοιχης οργάνωσης δεν είναι εύκολη πρώτα και κύρια λόγο των δύσκολων συσχετισμών. Αυτή την προσπάθεια δεν μπορούν να την ολοκληρώσουν μόνο οι δυνάμεις της ΑΡΑΝ & του Κ-ΣΧΕΔΙΟΥ αλλά πρέπει να συναντηθούν με τους ανένταχτους κομμουνιστές, ομάδες και ρεύματα που αναζητούν σε αυτή την κατεύθυνση. Αποτελεί μια διαδικασία διαρκώς ανοιχτή, που θα δεν θα ολοκληρωθεί μέσα σε γυάλα αλλά μέσα στην ταξική πάλη. Η συγκρότηση μιας σύγχρονης κομμουνιστικής οργάνωσης θα βοηθήσει τόσο στην συγκρότηση του πολιτικού μετώπου και του κινήματος αλλά και η ίδια η συγκρότηση της θα κριθεί μέσα από τις μάχες και την συγκρότηση του μετώπου και του κινήματος.

Με βαθιά γνώση των δυσκολιών αλλά και βαθιά γνώση των δυνατοτήτων και των αναγκών ξεκινάμε μια δύσκολη προσπάθεια, με πίστη ότι η πείρα μας, τα συμπεράσματα από την ιστορική εμπειρία και παρέμβαση και η θέληση για υπερβάσεις θα μας βοηθήσουν να τα καταφέρουμε.