Ανέκαθεν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και ιδιαίτερα οι πιο συντηρητικές, προσπαθούσαν να πειθαρχήσουν τη νεολαία. Για να το καταφέρουν, έχουν αξιοποιήσει διαχρονικά τόσο τους ιδεολογικούς όσο και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους.

Αν αφήσουμε προς το παρόν τη στοχοποίηση της νεολαίας από τα κυρίαρχα ΜΜΕ για την ανευθυνότητά της σε διάφορες περιόδους, από την οικονομική ύφεση ως την πανδημία, και την συνδρομή των κατασταλτικών μηχανισμών για να την περιορίσει σε κινηματικό επίπεδο με πρόσφατο παράδειγμα τα γεγονότα στο ΑΠΘ, θα δούμε ότι ένας από τους πιο ισχυρούς μηχανισμούς που χρησιμοποιεί διαχρονικά το Ελληνικό κράτος , είναι η εκπαίδευση. Οι μηχανισμοί της εκπαίδευσης αποτελούν χαρακτηριστικά παραδείγματα των Ιδεολογικών Μηχανισμών. Από τους νόμους Κοντογιαννόπουλου το ‘90-’91, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση της Μ. Γιαννάκου το 2006, στους νόμους Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και στο νέο νόμο πλαίσιο του 2022 η προσπάθεια της Νέας Δημοκρατίας είναι συγκεκριμένη: μια διαρκής προσπάθεια να πειθαρχήσει το φοιτητικό στρώμα και το φοιτητικό κίνημα με διάφορους τρόπους.

Σε αυτή την προσπάθεια είναι δεδομένο ότι όσο εντείνεται η επίθεση στα συμφέροντα των φοιτητών και του λαού ευρύτερα, θα χρειάζεται και μεγαλύτερη προσπάθεια πειθάρχησης για την καταστολή των όποιων αντιδράσεων. Σε αυτή την κατεύθυνση ακριβώς ήρθε ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη το ’21 και ο νέος Νόμος – Πλαίσιο το ’22 για να περιγράψουν ένα δρακόντειο σύστημα πειθαρχικών διώξεων σε φοιτητές, εργαζόμενους και Διδακτικό – Ερευνητικό Προσωπικό για διάφορα «παραπτώματα», ανάμεσά τους η ανάρτηση συνδικαλιστικού υλικού (αφισοκόλληση), η απασχόληση χώρων για μη ακαδημαϊκή χρήση (π.χ. συνέλευση συλλόγου, η ηχορύπανση και η άρνηση συμμετοχής σε διαδικασίες. Οι νόμοι αυτοί έρχονται γιατί το Υπουργείο Παιδείας αντιλαμβάνεται ότι προσπαθεί να εφαρμόσει μια αναδιάρθρωση που βρίσκει αντίθετη το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας. Η πλήρη ισοπέδωση των πτυχίων, η κατάργηση του αυτοδιοίκητου, η εξωθεσμική παρέμβαση και η προώθηση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ΑΕΙ θα χρειαστούν ένα αυστηρό πλαίσιο πειθαρχικών διώξεων και τον κατασταλτικό μηχανισμό που δια της βίας θα εγγυηθεί την ομαλότητα και την εφαρμογή των παραπάνω: τις ΟΠΠΙ.

Με αυτούς τους νόμους το τελευταίο διάστημα το Υπουργείο Παιδείας έχει εκκινήσει μια πρωτοφανή διαδικασία πειθαρχικών διώξεων και στοχοποίησης σε φοιτητές του Πολυτεχνείου Κρήτης στα Χανιά, στην οποία φυσικά συνδράμει και η Αστυνομία. Η εκκίνηση των διώξεων αρχικά αφορούσε αφισοκόληση, η οποία είναι παράνομη κατά τις προσταγές του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη. Μέσα από μαζικές κινητοποιήσεις οι Φοιτητικοί Σύλλογοι κατάφεραν να δώσουν δυναμική απάντηση σε αυτές τις αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις που συνειστούν παρεμπόδιση πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης. Όμως οι προσπάθειες εκφοβισμού δεν σταμάτησαν εκεί. Ο βοναπαρτισμός της Υπουργού Παιδείας δεν την αφήνει να δεχθεί την ήττα και τη μη εφαρμογή των πολιτικών της κυβέρνησης. Με την βοήθεια μιας μικρής μειοψηφίας νεοφιλελευθέρων, αυταρχικών καθηγητών του Π.Κ που λειτουργούν ως κλίκα και εκλογικός μηχανισμός ανάδειξης του ντόπιου πολιτικού προσωπικούπαρακάμπτεται η Σύγκλητος και χρησιμοποιείται η αστυνομία που διατάσσει προανακριτική εξέταση και εισαγγελική παρέμβαση για τις παραπάνω κινητοποιήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να απαγγελθούν ποινικές διώξεις για κακουργήματα σε 8 συνολικά φοιτητές των ΕΑΑΚ, μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων των Φοιτητικών Συλλόγων για τις κινητοποιήσεις που κάλεσαν ενάντια στις παράλογες πειθαρχικές διώξεις.

Αν η κυβέρνηση και το Υπουργείο νομίζουν ότι αυτή προσπάθεια εκφοβισμού και φίμωσης της συνδικαλιστικής δράσης θα αποτελέσει εμπόδιο στις αντιδράσεις των φοιτητών, είναι βαθιά γελασμένη, γιατί αυτή η προσπάθεια της ΝΔ θα πέσει στο κενό. Ήδη στο πλευρό των φοιτητών βρίσκεται το σύνολο της τοπικής ακαδημαϊκής κοινότητας, φοιτητικοί σύλλογοι από όλη την Ελλάδα, σύλλογοι και σωματεία εργαζομένων στην εκπαίδευση, κάθε δημοκρατικός πολίτης. Δεν θα επιτρέψουμε στη ΝΔ να καταργήσει τα όσα το λαϊκό και δημοκρατικό κίνημα έχει κατακτήσει με κόπους και αίμα. Η πάλη για ένα Πανεπιστήμιο ελεύθερης πολιτικής έκφρασης είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Γνωρίζουμε καλά ότι αυτή είναι μια ακόμη προσπάθεια της ΝΔ να περιορίσει τη φωνή των φοιτητών και τους αγώνες τους για ένα Δημόσιο, Δωρεάν και Δημοκρατικό Πανεπιστήμιο. Οι μαζικοί αγώνες των φοιτητών και ευρύτερα όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας είναι οι μόνοι που μπορούν να ανατρέψουν τα σχέδια της (αντι)εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.

Νίκη στον αγώνα των Φοιτητικών Συλλόγων.

Στεκόμαστε δίπλα στους φοιτητές και τις φοιτήτριες που αντιμετωπίζουν πειθαρχικές διώξεις. Δεν θα περάσει ο αυταρχισμός του Υπουργείου Παιδείας.

ΟΧΙ στην ποινικοποίηση του συνδικαλισμού και της πολιτικής δράσης.

Να αποσυρθεί άμεσα ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και ο νέος νόμος πλαίσιο.