ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ

ΚΟΙΝΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Ανοίγουμε το διάλογο και ξεκινάμε μια δύσκολη, αλλά αναγκαία και ελπιδοφόρα πορεία με σκοπό τη συμβολή μας σε ένα σύγχρονο πρόγραμμα κομμουνιστικής προοπτικής και στη συγκρότηση μίας αντίστοιχης μεταβατικής οργάνωσης. Πορεία που την βλέπουμε μέσα από τη συνένωση, την υπέρβαση των ρευμάτων μας, μαζί με τη συνάντησή μας και με άλλα ρεύματα και ανένταχτους αγωνιστές και αγωνίστριες που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση.

Οι δύο συλλογικότητές μας αγωνίζονται τα τελευταία χρόνια στα ίδια χαρακώματα, βρισκόμασταν κοντά σε απόψεις, θέσεις και σε πρακτικές αγώνα, σε ειλικρινή και συντροφικό διάλογο, ακόμη και όταν τα χαρακώματα που επιλέξαμε στο παρελθόν δεν ήταν ίδια. Η εμπειρία αυτή μάς έδειξε ότι το βήμα αυτό εκτός από αναγκαίο είναι και εφικτό, αφού η αναβαθμισμένη σύγκλιση των εκτιμήσεων, επιλογών και πρακτικών μας διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις.

Βλέπουμε την ασταμάτητη μέχρι τώρα επιθετικότητα του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του, των πολυεθνικών ομίλων και του ιμπεριαλισμού σε βάρος των ιστορικά διαμορφωμένων εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Επιθετικότητα που γεννά και τη νέα άνοδο του φασισμού και κινδυνεύει να οδηγήσει ακόμα και σε καταστροφικούς πολέμους μεγάλης κλίμακας, όπως δείχνουν και οι εξελίξεις στην Ουκρανία. Επιθετικότητα που οξύνει στο έπακρο την αντίθεση κεφαλαίου – εργασίας και όλες τις κοινωνικές αντιθέσεις (ανθρώπου - φύσης, εθνοτικές, έμφυλες, θρησκευτικές κ.λπ.), αναδεικνύοντας εκ νέου την επείγουσα ανάγκη ανατροπής και υπέρβασης του καπιταλισμού για να καταργηθεί κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για να σταματήσει η περιβαλλοντική καταστροφή.

Μαζί με πολλούς ακόμη κομμουνιστές και κομμουνίστριες βλέπουμε και τη μεγάλη υποχώρηση στην οποία βρίσκεται το εργατικό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, εδώ και δεκαετίες, μετά τις καταρρεύσεις του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τις νεοφιλελεύθερες μεταλλάξεις της σοσιαλδημοκρατίας, καθώς και τη συνθηκολόγηση του αριστερού ρεφορμισμού με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ολιγαρχία.

Μία υποχώρηση που συνέβαλε και αυτή δυστυχώς στην αδυναμία του εργατικού και λαϊκού κινήματος, αλλά και της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς στη χώρα μας, να αντιμετωπίσουν νικηφόρα τις μνημονιακές πολιτικές του κεφαλαίου και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού στην περίοδο 2010-2015. Στο έδαφος αυτό κομβικός σταθμός ήταν και το δημοψήφισμα του «ΟΧΙ», η ανατροπή του οποίου μας οδήγησε στην ήττα του ριζοσπαστικού αντιμνημονιακού αγώνα.Μία ήττα που διείσδυσε παντού, δεν έχει αντιστραφεί ακόμη και διαβρώνει την Αριστερά, το λαϊκό κίνημα και το ηθικό του κόσμου της εργασίας, παρά τις πολλές θετικές επί μέρους προσπάθειες και αγώνες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φέρει την κύρια ευθύνη γιατί συνθηκολογώντας και εξευτελίζοντας το μαχόμενο κίνημα και την Αριστερά άνοιξε το δρόμο σε μια ρεβανσιστική αντεπίθεση της Νέας Δημοκρατίας. Που βρίσκει μεν αντιστάσεις, αλλά ακόμη πολύ κατώτερες από το επίπεδο που απαιτείται. Ευθύνες όμως φέρουμε και όλες οι δυνάμεις της μαχόμενης ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς που δεν μπορέσαμε να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός αντίπαλου δέους με όρους μαζικού κινήματος, αλλά και μίας εναλλακτικής πολιτικής προοπτικής. Η ουσιαστική κριτική και αυτοκριτική για αυτή την πορεία είναι αναγκαία προϋπόθεση για να μπορέσει ξανά «να πάει αλλιώς» η πορεία των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων στη χώρα μας.

Για να πραγματοποιηθεί, όμως, αυτή η αντιστροφή της φοράς των πολιτικών εξελίξεων απαιτείται ένας γενικότερος θεωρητικός, στρατηγικός και προγραμματικός επανεξοπλισμός. Δεν επιτρέπεται να συνεχίζουμε «όπως πριν», ενώ η κατάσταση απαιτεί ριζικές, θεωρητικές, πολιτικές και οργανωτικές τομές. Απαιτεί μαχόμενο αναστοχασμό, διαρκή αναζήτηση, επαναστατική ανανέωση του μαρξισμού.

Από αυτή τη σκοπιά θέλουμε να συμβάλουμε στην κοινή δράση στα κοινωνικά κινήματα με άλλες αριστερές μαχόμενες δυνάμεις, ώστε να αντιστραφεί αυτή η πορεία υποχώρησης. Από αυτή τη σκοπιά επιδιώκουμε τη μετωπική πολιτική συνεργασία στη βάση αρχών και πολιτικών συμφωνιών. Με στόχο τελικά όχι απλώς μία συνένωση και άθροισμα πολιτικών οργανώσεων, αλλά κυρίως την εμπλοκή ευρύτερων λαϊκών δυνάμεων για τη δημιουργία ενός μαζικού κοινωνικοπολιτικού μετώπου που θα είναι εργαστήρι αναζητήσεων, συγκλίσεων και πειραματισμού όλου του μαχόμενου δυναμικού, συνένωσής του σε ένα μάχιμο πολιτικό πρόγραμμα πάλης. Αν και απέχουμε σημαντικά από αυτό το στόχο, δεν μπορεί παρά να είναι οδηγός για την πορεία μας.

Ταυτόχρονα, αυτή η πορεία απαιτεί ένα σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα στρατηγικής και τακτικής, που θα αξιοποιεί δημιουργικά και κριτικά όλη την εμπειρία και την προσφορά του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και των κοινωνικών κινημάτων συνολικά, που θα βρίσκεται σε δημιουργικό πολιτικό και θεωρητικό διάλογο με τα σύγχρονα πρωτοπόρα μαρξιστικά ρεύματα και αναζητήσεις. Γιατί καμία προσπάθεια που θέλει να αφήσει έστω και ένα μικρό ιστορικό χνάρι στον αγώνα για τη χειραφέτηση της μισθωτής εργασίας και την άρση κάθε μορφής καταπίεσης, στην Ελλάδα και τον κόσμο, δεν μπορεί να αποδώσει εάν είναι στραμμένη στο παρελθόν, εάν δεν στηρίζεται σε μια μάχιμη και ιστορικά αισιόδοξη οπτική για το μέλλον, για τις καινούριες δυνατότητες που γεννά η εκτίναξη των πολύμορφων αντιθέσεων του σύγχρονου καπιταλισμού και η ταξική πάλη που τις συνοδεύει.

Βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού που απαιτεί ποιοτικές τομές στη στρατηγική, στην τακτική και στις μορφές του υποκειμένου για την κοινωνική ανατροπή. Οι πόλεμοι, η πανδημία και οι συνεχείς επιδημίες, οι ολοένα και συχνότερες οικονομικές κρίσεις με διαλείμματα σαθρής και πάντα αντιδραστικής ανάπτυξης, η δομική ανεργία, η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή υπογραμμίζουν ότι το «κλειδί» για την υπέρβαση της βαρβαρότητας και καταστροφικότητας του κεφαλαίου, για το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, για την ευημερία των κοινωνιών και ειδικά των εργαζόμενων και λαϊκών τάξεων και την αρμονική σχέση με τη φύση, δεν είναι η ποσοτική ανάπτυξη ή απο-ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, αλλά η επαναστατική αλλαγή όλων των παραγωγικών και κοινωνικών σχέσεων.

Η προσπάθειά μας θέλουμε να σφραγίζεται από τη στρατηγική αναζήτηση και τοποθέτηση υπέρ μιας νέας κομμουνιστικής προοπτικής, αλληλένδετα με την άμεση πολιτική παρέμβαση για εργατικές, δημοκρατικές και εν δυνάμειαντικαπιταλιστικές κατακτήσεις. Απαιτεί ένα ευρύτερο σχέδιο τακτικής για την ανασυγκρότηση των κινηματικών αντιστάσεων, πρώτα από όλα των εργατικών αλλά και όλων των λαϊκών δομών οργάνωσης, ένα σχέδιο που δεν υποτιμά καμία μορφή παρέμβασης (κοινωνική, πολιτική, κοινοβουλευτική κ.λπ.). Αναζητώντας σε κάθε συγκυρία το αναγκαίο και αποτελεσματικό μεταβατικό πρόγραμμα πάλης, με ορίζοντα τη συγκρότηση μορφών δυαδικής εξουσίας των πολύμορφων λαϊκών οργάνων, για μία νικηφόρα ανατροπή σε περίοδο επαναστατικής κατάστασης που θα ανοίγει το δρόμο για την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας συνολικά. Με τη στρατηγική στο τιμόνι, ως καθημερινό οδηγό και όχι ως αφηρημένο δόγμα για κάποιο μακρινό μέλλον. Με στόχο τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό του 21^ου αιώνα.

Θέλουμε να σφραγίζεται από την ταυτόχρονη και αλληλένδετη προσπάθεια για την προώθηση της πορείας τόσο προς ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα, όσο και του αριστερού ριζοσπαστικού και ασυμβίβαστου πολιτικού μετώπου, καθώς και του μαχητικού μαζικού κινήματος των εργαζομένων, των γυναικών, της νεολαίας, όλων των πληττόμενων κοινωνικών κατηγοριών ευρύτερα. Όλες αυτές οι πλευρές είναι διαλεκτικά δεμένες στην αντίληψή μας, ακριβώς γιατί αποτελούν μορφές του υποκειμενικού παράγοντα, αποτυπώνουν την πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της σε όλα τα επίπεδα για την ανατροπή της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας. Προσπάθειες που αρνούνται ή υποτιμούν κάποια από αυτές τις τρεις πλευρές δεν μπορούν να αποδώσουν επαρκώς σε καμία από τις διαστάσεις του κοινωνικού υποκειμένου όπως έχει δείξει η ζωή.

Στοχεύουμε στη δημιουργία μιας κομμουνιστικής οργάνωσης που θα επιχειρεί να κατακτά την ενότητα στη δράση, μέσα από την εσωοργανωτική δημοκρατία, μέσα από τον ελεύθερο, ουσιαστικό και συντροφικό διάλογο για την κατάκτηση μιας κοινής προγραμματικής αντίληψης. Γνωρίζοντας ότι θα είναι μια μεταβατική προσπάθεια προς ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα, για τη συγκρότηση του οποίου απαιτούνται ακόμα σημαντικές ποιοτικές και ποσοτικές συσσωρεύσεις. Και φυσικά ούτε έχουμε ούτε διεκδικούμε το αποκλειστικό μονοπώλιο της συμβολής σε αυτή την πορεία, αντιθέτως επιδιώκουμε συγκλίσεις και με άλλο αγωνιζόμενο δυναμικό και δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράς σε αυτήν.

Στην προσπάθεια αυτή επιδιώκουμε να παίξει καθοριστικό ρόλο πρώτα από όλα δυναμικό της σύγχρονης εργατικής τάξης, συνενώνοντας όλες τις γενιές της. Με επίγνωση της απόστασης που έχουμε ακόμα από τις πλατιές μάζες της πληττόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και ιδιαίτερα από τα φτωχά λαϊκά στρώματα, με θέληση όμως να τη γεφυρώσουμε. Θέλουμε να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο η νεολαία και οι γυναίκες, θέλουμε μία μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση που να μπορεί να συμπεριλαμβάνει όλες τις πληττόμενες και καταπιεσμένες κοινωνικές κατηγορίες.

Αυτό όμως που μας ωθεί πιο πολύ, είναι η κοινή εκτίμηση ότι η δημιουργική, διαλεκτική ανασύνθεση των απόψεων μας είναι όχι μόνον εφικτή αλλά και εκείνη η αναγκαία μέθοδος μεταξύ των ρευμάτων εργατικής και επαναστατικής αναφοράς που απαιτείται για την κατάκτηση ενός σύγχρονου κομμουνιστικού προγράμματος, κόμματος και κινήματος. Είμαστε πιο έμπειροι και έμπειρες μέσα από τις μάχες που δώσαμε, από τις κατακτήσεις μας αλλά και από τις αποτυχίες που γνώρισε η καθεμιά συλλογικότητα στο πρόσφατο παρελθόν. Ξεκινάμε με την πεποίθηση ότι θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και θα πετύχουμε το στόχο μας με ενωτικό πνεύμα, με συντροφικό πολιτισμό και κυρίως, μέσα από τη δημιουργική εμπλοκή, όχι μόνον των μελών μας, αλλά και πολλών ακόμα αγωνιστών και αγωνιστριών της κομμουνιστικής Αριστεράς.

Αθήνα 5 Ιουνίου 2022