39 χρόνια πριν δύο κόσμοι συγκρούονταν στους δρόμους της Αθήνας. Από τη μια, ο κόσμος του χωροφύλακα και του βασανιστή, της υποτέλειας στον ξένο παράγοντα και της παράδοσης στο ντόπιο και ξένο «επενδυτή». Από την άλλη, ο κόσμος του φοιτητή και του εργάτη, της αντίστασης και της ελπίδας, του αγώνα για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, κυρίαρχη, χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση.
39 χρόνια μετά η ελληνική κοινωνία είναι πάλι σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τη μία, είναι ο δρόμος της μνημονιακής καταστροφής στο όνομα της παραμονής στο ευρώ και την ΕΕ, της εξαθλίωσης και της διάλυσης του παραγωγικού ιστού, των κοινοβουλευτικών πραξικοπημάτων, της καταστολής και των συμμοριών της Χρυσής Αυγής. Από την άλλη, ο δρόμος του ξεσηκωμού, η ελπίδα που γεννήθηκε στις πλατείες, τις καταλήψεις, τις απεργίες, την αλληλεγγύη.
Και τότε και τώρα πολλοί ήταν οι καλοθελητές που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις από την υποταγή, στη χούντα και τη «φιλελευθεροποίησή της» τότε, στα μνημόνια και την Τρόικα σήμερα. Όπως τότε η νεολαία και ο λαός σφράγισαν καταλυτικά με τη δική τους εξέγερση την ιστορία του τόπου ανατρέποντας συσχετισμoύς και διαμορφώνοντας μια λαϊκή αυτοπεποίθηση με την οποία ακόμη δεν έχουν ξεμπερδέψει, έτσι και τώρα η δύναμη είναι στον ξεσηκωμό και την ανυποχώρητη πάλη.
Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ είναι ανάγκη να πούμε ότι ναι υπάρχει άλλος δρόμος! Όχι για την «επαναδιαπραγμάτευση» της λιτότητας, ούτε για την παραμονή στον «ευρωπαϊκό δρόμο» για την καταστροφή. Αλλά για την επιβίωση, την ανασυγκρότηση και τον κοινωνικό μετασχηματισμό. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς ευρώ, έξω από την ΕΕ, χωρίς χρέος και μνημόνια. Με εθνικοποιήσεις, εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, συνεταιρισμούς και αυτοδιαχείριση. Με εμπιστοσύνη ότι ο λαός θα βάλει πλάτη, μεράκι, επινοητικότητα στη συλλογική προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή. Σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική κατεύθυνση έξω και πέρα από τη λογική της αγοράς, του κέρδους, της οικολογικής καταστροφής. Με πραγματική δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία.
Η Αριστερά είναι αντιμέτωπη με την ιστορία. Τέσσερις δεκαετίες τώρα τη βαραίνει το ιστορικό στοίχημα να χαράξει γραμμή ρήξης και όχι ενσωμάτωσης. Για πρώτη φορά, μέσα στη φλόγα του ξεσηκωμού και την κατάρρευση του μεταπολιτευτικού συστήματος βρίσκεται αντιμέτωπη με την εξουσία. Όμως, θα χάσει το στοίχημα όσο επιμένει, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ στη λογική της «επαναδιαπραγμάτευσης» και της με κάθε τίμημα παραμονής στο ευρώ και την ΕΕ, ή εάν διαλέξει τον αναχωρητισμό και το σεχταρισμό όπως το ΚΚΕ. Και τότε δεν θα ζήσουμε μόνο την μνημονιακή καταστροφή αλλά και την ακροδεξιά μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος με καταλύτη την άνοδο της Χρυσής Αυγής.
Γι’ αυτό και έχουν ιστορική ευθύνη οι δυνάμεις και οι αγωνιστές που επιμένουν ότι ο άλλος δρόμος περνάει μέσα από τη ρήξη με το ευρώ, τη ΕΕ, το χρέος, που ξέρουν ότι η ανατροπή θέλει ξεσηκωμό και παρατεταμένο αγώνα και όχι αναμονή για το «ώριμο φρούτο» της εξουσίας, που αντιλαμβάνονται ότι χωρίς λαό οργανωμένο στους δικούς του θεσμούς δεν θα έρθει η εξουσία. Δεν χωρούν άλλες καθυστερήσεις και παλινωδίες, χαμένες ευκαιρίες και κοντόθωροι σεχταρισμοί. Υπάρχει δυνατότητα για ένα αριστερό ριζοσπαστικό μέτωπο που να περιλαμβάνει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, αγωνιστές που αποχώρησαν από το ΕΠΑΜ, τάσεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς που αρνούνται τον αναχωρητισμό, αγωνιστές που διαφοροποιούνται από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ. Οι όροι πολιτικής συμφωνίας και η συμπόρευση στους αγώνες είναι δεδομένη απαιτείται και η τόλμη για τη μετωπική συσπείρωση. Για να υπάρξει η πολιτική, κινηματική, προγραμματική μαγιά για μια Αριστερά που θα γίνει η ραχοκοκαλιά ενός νικηφόρου ξεσηκωμού.
Τέσσερις δεκαετίες το Πολυτεχνείο στοιχειώνει τη μνήμη και την ελπίδα μας. Κόκκινο σημάδι στο μεγάλο νήμα των αγώνων του λαού μας για λευτεριά, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια, από το ΕΑΜ και τον ΔΣΕ μέχρι τις σημερινές μάχες, εξακολουθεί να αναμένει τη δικαίωσή του. Στο χέρι μας είναι αυτή τη φορά την ιστορία να τη γράψουμε εμείς!
Υπάρχει άλλος δρόμος – Υπάρχει ελπίδα!
ΝΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!
Με αγώνα κι αλληλεγγύη
Με Αριστερό Ριζοσπαστικό Μέτωπο
Με πρόγραμμα ανατροπής και ανασυγκρότησης
Όχι στο ευρώ - Έξω από την ΕΕ - Διαγραφή του χρέους Εθνικοποιήσεις