Στον νέο κόσμο που γεννιέται να βρούμε πέρασμα
1.Το καλοκαίρι που τελείωσε υπήρξε εξαιρετικά πυκνό σε εξελίξεις διεθνώς.Από τις ενδείξεις επιβράδυνσης της διεθνούς οικονομίας, τις πυρκαγιέςστον Αμαζόνιο που κατέδειξαν εκ νέου το πρόβλημα της περιβαλλοντικήςκαταστροφής και της κλιματικής αλλαγής, από τις ταραχές στο Χονγκ Κονγκκαι το Κασμίρ μέχρι την πολιτική αστάθεια σε Βρετανία και Ιταλία, τουπόγειο νήμα είναι κοινό. Ο σύγχρονος καπιταλιστικός κόσμος δεν έχειξεπεράσει επαρκώς την κρίση του, που οξύνει αντιθέσεις σε όλα τα επίπεδα(κεφάλαιο-εργασία, ενδοϊμπεριαλιστικές, ενδοαστικές, ανθρώπου-φύσης,έμφυλες και φυλετικές). Οι ρυθμοί ανάπτυξης διεθνώς είναι χαμηλότεροι,οι επενδύσεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και παρουσιάζονται ενδείξειςπιθανής ύφεσης. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει αν και πότε θα υπάρξεινέο επεισόδιο κρίσης. Όμως είναι εξίσου πραγματικό ενδεχόμενο το ναδιατηρείται αυτή η στασιμότητα για αρκετό διάστημα, σε μια ιδιότυπηκατάσταση «ιαπωνοποίησης» της διεθνούς οικονομίας, μια μακρά αναιμικήπορεία με υψηλή ανεργία, χαμηλό ρυθμό ανάπτυξης και επενδύσεων, χαμηλόπληθωρισμό και κέρδη. Την ίδια στιγμή όμως, οι δυνάμεις των κινημάτων,των αγωνιζόμενων λαών και τάξεων βρίσκονται γενικά σε κάμψη, αδύναμεςμπροστά σε ένα νέο πιθανό ενδεχόμενο όξυνσης της οικονομικής, κοινωνικήςκαι πολιτικής κρίσης και των ενδοϊμπεριαλιστικών συγκρούσεων.
2. Στο εσωτερικό μέτωπο, τους συμβολισμούς Μητσοτάκη ότι επιδιώκεισυναινέσεις και «στροφή στο κέντρο» διαδέχτηκε ένα ιδιαίτερααντιδραστικό ξεδίπλωμα του κυβερνητικού έργου. Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ.εκπέμπει πλέον σαφώς ένα πιο νεοφιλελεύθερο οικονομικά και ταυτόχρονακοινωνικά πιο συντηρητικό στίγμα. Ξεδιπλώνει τον επιθετικό σχεδιασμό τηςστο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων, της κοινωνικής ασφάλισης και τωνφοροελαφρύνσεων για το κεφάλαιο, της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα,στην παιδεία (ειδικά την τριτοβάθμια), στα δημοκρατικά δικαιώματα καιτις ελευθερίες, στη μεταναστευτική πολιτική. Προωθεί μέτρα με τα οποίαεπιχειρεί να συγκροτήσει κοινωνικές συμμαχίες με αστικά και (κλασικά καινέα) μικροαστικά στρώματα. Εκμεταλλευόμενη τη δυναμική των εκλογών τουΙούλη, η κυβέρνηση επιδιώκει να περάσει κρίσιμες τομές εμπροσθοβαρώς,στην αρχή της θητείας της. Ταυτόχρονα, υιοθετεί πρακτικές και λόγο μεένα έντονα αντιδραστικό στίγμα σε μια προσπάθεια αφενός να χαϊδέψει τααντανακλαστικά του πιο συντηρητικού ακροατηρίου της αφετέρου να δείξειπυγμή για την καταστολή μελλοντικών αγώνων. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρείνα βαθύνει τις όψεις συντηρητικής ιδεολογικής μετατόπισης σε κοινωνικάστρώματα και να οχυρώσει προληπτικά το αστικό σύστημα έναντι λαϊκώναντιδράσεων. Η σταδιακή αυταρχική σκλήρυνση που επιχειρεί φαίνεται καιστην αντιδραστική στροφή στη μεταναστευτική πολιτική.
3. Στο επόμενο διάστημα, για τις δυνάμεις του κινήματος υπάρχειζωτική ανάγκη να οργανωθούν σημαντικές μάχες ως απάντηση στιςπρωτοβουλίες της κυβέρνησης για να τονωθεί η ταξική αυτοπεποίθηση τωνμαζών, ενώ παράλληλα και μέσα σε αυτές οφείλουμε να εξυπηρετούμε τοκαθήκον της ανασυγκρότησης μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς. Στοεργατικό κίνημα, είναι σε εξέλιξη η μάχη ενάντια στο αντεργατικόνομοσχέδιο της κυβέρνησης. Μάχη για την υπεράσπιση των συλλογικώνσυμβάσεων εργασίας και τη ζωντανή λειτουργία των συνδικάτων, κόντρα σελογικές ηλεκτρονικού φακελώματος και ψηφοφοριών και υπερίσχυσης τοπικών ήεπιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των συλλογικών. Η απεργία στις 24.9ήταν σημαντική κόντρα στη στάση των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ και πρέπει ναέχει συνέχεια παρά τις σημαντικές δυσκολίες και τη χαμηλή απεργιακή καικινηματική συσπείρωση. Μέσα σε αυτές τις κινητοποιήσεις θα συμβάλουμεστις διεργασίες συντονισμού και κοινής δράσης τουπολιτικοσυνδικαλιστικού δυναμικού χώρων που οι προβληματισμοί και οιαναζητήσεις τους συγκλίνουν. Υπάρχει ανάγκη και δυνατότητα γιασυγκρότηση ενός ενωτικού πόλου των μαχόμενων ταξικών δυνάμεων μεγειωμένη φυσιογνωμία και παρέμβαση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Προς τηνκατεύθυνση μιας ενωτικής σύγκλισης δυνάμεων συμβάλλουν θετικάπρωτοβουλίες στο κίνημα (κίνηση για ενωτική πορεία μεταξικό-αντιεργοδοτικό στίγμα στη φετινή ΔΕΘ με συμβολή των μπλοκ τωνφοιτητικών συλλόγων, μαχόμενων εργατικών συλλογικοτήτων και πολιτικώνοργανώσεων, παρόμοια κίνηση στον δρόμο και στην απεργία στις 24.9).Κρίσιμοι επιμέρους κόμβοι που θα δοκιμαστεί μια ενωτική σύγκλισηδυνάμεων θα είναι το συνέδριο της ΑΔΕΔΥ τον Δεκέμβρη και, σε μικρότεροβαθμό, οι εκλογές του ΤΕΕ τον Νοέμβρη. Στο φοιτητικό κίνημα βλέπουμε ωςπρόκληση τη φετινή χρονιά, με τον επιθετικό νόμο-πλαίσιο που σκοπεύει ναφέρει η κυβέρνηση. Πρόκληση για την ανασυγκρότηση μαζικών κινηματικώνπρακτικών στους συλλόγους, για το ξεδίπλωμα αγωνιστικών κινητοποιήσεωνκαι την ανασυγκρότηση των σχημάτων της ριζοσπαστικής αριστεράς σταπανεπιστήμια. Με στίγμα την υπεράσπιση της εργασιακής προοπτικής τωναποφοίτων, της φοιτητικής καθημερινότητας κόντρα σε μέτρα πειθάρχησηςπου προωθούνται, της δημοκρατικής λειτουργίας και του δημόσιου καιδωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στα υπόλοιπα μέτωπα(τοπικά και περιβαλλοντικά κινήματα, αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικόκίνημα, αντιφασιστικό κίνημα, φεμινιστικό και ΛΟΑΤΚΙ κίνημα) χρειάζεταιμεθοδική δουλειά για να ξανατονωθεί η λαϊκή κινητικότητα καιδιεκδικητικότητα που έχει πληγεί σημαντικά μετά την ήττα του 2015.
4. Η κατάσταση στην αριστερά επιδεινώθηκε μετά τα άσχημα εκλογικάαποτελέσματα του Ιούλη. Αυτό διαπερνά όλα τα μετωπικά πολιτικά σχήματακαι οργανώσεις. Μπροστά μας έχουμε το καθήκον να υπηρετήσουμε μια πορείαδύσκολης ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης για να αναταχθούν όψεις τηςσημαντικής ήττας που υπήρξε για το λαϊκό κίνημα και την αριστερά. Γιακάτι τέτοιο δεν αρκεί απλώς η διαπίστωση του τι δεν έγινε την τελευταίαδεκαετία στο λαϊκό κίνημα και ποια ήταν τα λάθη των αστικών καιρεφορμιστικών δυνάμεων. Βασική προϋπόθεση είναι να ανοίξει επιτέλουςσοβαρά και να βαθύνει μια τολμηρή απολογιστική συζήτηση για το τι πήγελάθος και στον δικό μας πολιτικό χώρο. Γιατί αναμφίβολα πολλά πήγανλάθος στην κοινωνική απεύθυνση και δράση του, στην πολιτική τακτική, τηνπρογραμματική, ιδεολογική και στρατηγική συγκρότηση και προετοιμασίατου, στη δυνατότητα να κατανοεί έγκαιρα τις ανάγκες και την κατάστασηστο λαϊκό κίνημα και να ιεραρχεί αναλόγως τις όποιες επιλογές του. Καιαυτό αφορά αυτοκριτικά το σύνολο των δυνάμεων, κι εμάς φυσικά. Γιατί τιςήττες που αποδεικνύουν τα υπαρκτά τακτικά και στρατηγικά όρια ενόςπολιτικού χώρου ακολουθούν πάντα σημαντικοί μετασχηματισμοί σε διάφορεςκατευθύνσεις, το παλιό δεν παραμένει ποτέ όπως ήταν παρά ως καρικατούρακαι μακρινός απόηχος του τι υπήρξε κάποτε. Έτσι έγινε και για τηνκομμουνιστική και επαναστατική αριστερά στη χώρα μας μετά την ήττα του1946-49, την αδυναμία να πυροδοτήσει μία άλλη πορεία την τριετία 1965-67πριν από τη χούντα, τη στρατηγική αδυναμία των κυρίαρχων εκδοχών της νααπαντήσουν επαρκώς στην εκλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ το ’81, τηναδυναμία να αποσοβηθεί η δεξιά μετάλλαξη στο φόντο των κατακλυσμιαίωναλλαγών το 1989-91. Σε κάθε τέτοια καμπή ένας κύκλος έκλεινε κι έναςνέος άνοιγε για τις δυνάμεις που επέμειναν να αναζητούν την επαναστατικήπροοπτική με μαζικούς όρους. Τέτοιου βάθους ήττα για την υπάρχουσαριζοσπαστική αριστερά, και τις τάσεις κομμουνιστικής αναφοράς εντός της,ήταν και η αδυναμία να συγκροτήσει μια ανατρεπτική διέξοδο για τημεγάλη λαϊκή δυναμική των χρόνων 2010-15, ακόμα και για να κατακτήσειέστω κάποιες καλύτερες θέσεις μετά τη μνημονιακή συνθηκολόγηση τουΣΥΡΙΖΑ το 2015. Εκτιμούμε ότι ένας τέτοιος κύκλος κλείνει και σήμερα γιατον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς με την υπάρχουσα μορφή καισυγκρότησή του και αντιστοίχως για τις δυνάμεις κομμουνιστικής αναφοράςεντός του.
5. Κοινωνικά χρήσιμες θα είναι και τώρα όποιες δυνάμεις ξεκινούν απόαυτή την αφετηρία αναζητώντας νέα μεθοδολογία, νέα περιεχόμενα καιπρακτικές για την πολιτική, ακριβώς επειδή αντιμετωπίζουν μια νέαπραγματικότητα στα ερωτήματα της οποίας οι παλιές στρατηγικές αδυνατούννα απαντήσουν επαρκώς. Η διαδικασία αυτή προϋποθέτει τη θεωρητικήαναζήτηση, την επεξεργασία και τη συμπύκνωση συμπερασμάτων πάνω στιςπροκλήσεις που τέθηκαν το προηγούμενο διάστημα, όμως δεν μπορεί παρά ναγίνει με στόχο και κατεύθυνση μέσα στα κοινωνικά μέτωπα και τιςπολιτικές προκλήσεις της περιόδου. Γι’ αυτό σήμερα, η όποια πορείαανασυγκρότησης της ριζοσπαστικής αριστεράς θα αποτελεί μια εξόχωςανασυνθετική διαδικασία. Ανασύνθεση όχι ως συγκόλληση αντιφατικών καιδιαρκώς αποκλινουσών κατευθύνσεων που θα επαναλάβουν τη κρίσιμη στιγμήέτοιμες χρεοκοπημένες συνταγές του παρελθόντος. Ανασύνθεση με όρουςαυτοϋπέρβασης και μετασχηματισμού. Η παραδοχή ότι χρειάζεται ριζικόςμετασχηματισμός λόγων, περιεχομένων, πρακτικών, οχημάτων είναι το«σημείο μηδέν» για να αρχίσουμε σήμερα. Χωρίς μια τέτοια αντιμετώπισηπαραμένει μόνο η οδός της αυτοδικαίωσης και της απόδοσης ευθυνών στολαό, τους ρεφορμιστές ή ακόμα χειρότερα πρακτικά στις υπόλοιπες κοντινές(ακόμα και σύμμαχες) πολιτικές δυνάμεις. Όσο μας αφορά, σκοπεύουμε νααναζητήσουμε μια άλλη πορεία με αυτό το κριτήριο. Η επανεμφάνιση στοπολιτικό προσκήνιο μίας νέας, σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς είναιαναγκαίος και εφικτός στόχος, ακόμα κι αν πάρει χρόνο ίσως καιμεγαλύτερο από τον επόμενο εκλογικό κύκλο. Για εμάς αποτελεί τον γενικόπολιτικό στόχο της περιόδου. Η ριζοσπαστική αριστερά της νέας εποχής θαπαραμένει ένα αντιφατικό πεδίο ενότητας και πάλης γραμμών και απόψεων,ρεφορμιστικών και επαναστατικών ρευμάτων. Για να ξεπεράσει το φράγμα τηςύπαρξής της μέσα στους αγώνες και να επανεμφανιστεί στο πολιτικόπροσκήνιο οφείλει να επανοικοδομηθεί αντλώντας διδάγματα από το τι πήγελάθος στην προηγούμενη φάση. Σε αυτό σημαντικό ρόλο πρέπει να έχουν οιδυνάμεις με κομμουνιστική αναφορά που αναζητούν μια σύγχρονηεπαναστατική στρατηγική με μαζικούς όρους. Ρόλο πολιτικού νεύρουαποφεύγοντας τα λάθη που και οι ίδιες έκαναν στην προηγούμενη φάσηυιοθετώντας επιλογές που αποδείχτηκαν λανθασμένες, συμπληρωματικές ήυποτελείς άλλων πολιτικών σχεδίων.
6. Στη σημερινή φάση της υποχώρησης, αυτό που ανταποκρίνεταιπερισσότερο στο επίπεδο ανάπτυξης του κινήματος στη φάση της ανάταξηςεκτιμούμε ότι είναι μια πρωτοβουλία ενός χώρου διαλόγου και κοινήςδράσης με πρακτικές πολιτικές δεσμεύσεις. Η μορφή αυτή μπορεί και πρέπεινα είναι πιο ανοιχτή και «πειραματική» επειδή χρειάζονται και σοβαρέςτομές στο επίπεδο της πολιτικής δομής, της λειτουργίας και τηςφυσιογνωμίας ενός νέου, σύγχρονου αριστερού ριζοσπαστικού μορφώματος.Εμείς προτείνουμε έναν κινηματικό και πολιτικό χώρο με μια στοιχειώδηκεντρική πολιτική συμφωνία μετωπικού χαρακτήρα και δεσμεύσεις στην κοινήδράση και παρέμβαση σε κοινωνικούς χώρους. Παρά τις δυσκολίες, ηπερίοδος είναι και περίοδος απελευθέρωσης δυνάμεων στη ριζοσπαστικήαριστερά και υπάρχουν κάποιες σημαντικές πολιτικές και φυσιογνωμικέςσυγκλίσεις μεταξύ αρκετών δυνάμεων και αγωνιστών/τριων τα τελευταίαχρόνια (ενιαιομετωπική λογική και υγιής αντίληψη κοινής δράσης, αντίληψημεταβατικού προγράμματος και γόνιμης σύνδεσης τακτικής και στρατηγικής,λογική γραμμής μαζών στην παρέμβαση, ειλικρινής αναστοχαστική καιανασυνθετική διάθεση). Μια τέτοια διεργασία μπορεί και πρέπει ναπροχωρήσει χωρίς βεβιασμένες κινήσεις, αλλά με ό,τι είναι ώριμο να γίνεισε κάθε στιγμή. Με σεβασμό στα υπάρχοντα σχήματα των κοινωνικών χώρων,αλλά ταυτόχρονα αναζητώντας έναν «οδικό χάρτη» για την όσο το δυνατόνενωτική υπέρβασή τους όπου αυτό είναι εφικτό. Προτείνουμε, δηλαδή, ένανκοινό χώρο ενιαιομετωπικής πολιτικής συμφωνίας και δράσης, με δεσμεύσειςσε κεντρικά πολιτικά ζητήματα και στην κοινή δράση, με λειτουργία σεεπιμέρους κινήματα και χώρους, με λειτουργία που θα επιδιώξουμεπροοπτικά να επεκταθεί γεωγραφικά, αλλά και στα επιμέρους κινήματα μετις ανάλογες μορφές παρέμβασης. Τον Ιούλιο ως Αριστερή Ανασύνθεσηδημοσιεύσαμε από κοινού με δυνάμεις που αντιμετωπίζουν θετικά αυτή τηνπροοπτική (ΔΕΑ, Αναμέτρηση, Συνάντηση για μια ΑντικαπιταλιστικήΔιεθνιστική Αριστερά) ένα σχετικό κείμενο, ως ένα πρώτο δημόσιο διάβημαγι’ αυτή την κατεύθυνση. Εξαρχής τονίσαμε ότι δεν θεωρούμε επαρκές τοσυγκεκριμένο εύρος δυνάμεων για τον κοινό χώρο που περιγράφουμε. Ηκίνηση αυτή ήταν μια τροχιοδεικτική κίνηση δυνάμεων με διαφορετικέςπορείες, καταγωγές και με αναφορά σε διαφορετικά ευρύτερα δυναμικά τηςριζοσπαστικής αριστεράς. Αυτή η διεργασία αφορά ένα εύρος δυναμικού πουπεριλαμβάνει το δυναμικό της ΛΑΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που κινούνταιενωτικά-μετωπικά και ριζοσπαστικά, έχοντας βγάλει κρίσιμα συμπεράσματααπό τη δεκαετία που προηγήθηκε, τις δυνάμεις του Συντονισμού δράσης καιδιαλόγου κομμουνιστικών δυνάμεων, της Συνάντησης για μιαΑντικαπιταλιστική Διεθνιστική Αριστερά και άλλες δυνάμεις που αποχώρησαναπό τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015, όπως και ευρύτερο ανένταχτο δυναμικό. Η σκέψη,οι προτάσεις και οι πρωτοβουλίες μας για το προχώρημα αυτής τηςδιαδικασίας θα υπηρετούν αυτό το κριτήριο, καλώντας ανοιχτά όλο αυτό τοδυναμικό και έχοντας συναίσθηση των αναγκαίων χρόνων για την ευόδωσημιας τέτοιας διεργασίας ώστε να οδηγήσει στη σύγκλιση και συνεύρεσηαυτών των δυνάμεων.
7. Στον χώρο της Λαϊκής Ενότητας έχει πρακτικά παραλύσει όποιαλειτουργία είχε μείνει και παραμένουν μόνο εστίες ενεργοποιούμενουαγωνιστικού δυναμικού σε χώρους (αυτοδιοίκηση, εργατικό). Στηνκατεύθυνση και τις πρωτοβουλίες για έναν ευρύτερο κινηματικό καιπολιτικό χώρο διαλόγου και κοινής δράσης μπορεί και πρέπει να εμπλακείτο σύνολο αυτού του δυναμικού. Η συγκράτηση και η συγκρότησή του μέσα σεμια τέτοια ευρύτερη διεργασία είναι κρίσιμες, αφού αποτελεί έμπειρο καικοινωνικά και πολιτικά χρήσιμο δυναμικό για την ανασυγκρότηση καιανασύνθεση της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς. Είναι σαφέςότι η ΛΑΕ έχει κλείσει τον κύκλο της, πρακτικά ήδη από τις εκλογές, καιμόνο μια διαδικασία μετάβασης σε ένα νέο ευρύτερο μόρφωμα μπορεί ναδώσει διέξοδο σε όποιο δυναμικό της επιμένει σε μια αριστερή κινηματικήαναζήτηση και πρακτική. Μια συνδιάσκεψη της ΛΑΕ, εφόσον πραγματοποιηθείμες το φθινόπωρο, θα μπορούσε να συμβάλει σε μια συντεταγμένη κίνησηαυτοϋπέρβασης προς ένα νέο ριζοσπαστικό αριστερό μόρφωμα και σύγκλισηςτων δυνάμεών της που επιμένουν στην κατεύθυνση της ριζοσπαστικήςαριστεράς με όσες δυνάμεις και αγωνιστές/τριες επιδιώκουν νααναμετρηθούν τολμηρά με τα ανασυνθετικά καθήκοντα της επόμενης μέρας.Όσο μας αφορά, επιβεβαιώνουμε τη βούλησή μας να συμβάλουμε στηνκατεύθυνση των υπερβάσεων και των ανασυνθέσεων με όσους/ες είναιδιαθέσιμοι/ες γι’ αυτό στον χώρο της ριζοσπαστικής και τηςκομμουνιστικής αριστεράς.
8. Ραχοκοκαλιά όλων των κινήσεών μας είναι η υπόθεση της ανασύνθεσηςενός σύγχρονου κομμουνιστικού ρεύματος, της θεωρητικής, προγραμματικήςκαι οργανωτικής προετοιμασίας αλλά και της διαμόρφωσης του πολιτικούστελεχιακού δυναμικού που θα έχει αναβαθμισμένη δέσμευση και στράτευση,μαζικές δεξιότητες, ικανότητα να συνδυάζει διαλεκτικά την τακτική με τηστρατηγική. Στο πλαίσιο αυτό συμμετέχουμε στην πρωτοβουλία τουΣυντονισμού δράσης και διαλόγου κομμουνιστικών δυνάμεων, αναγνωρίζονταςότι έχουμε διαφορετικά επίπεδα σύγκλισης με τις δυνάμεις που τονσυναπαρτίζουν, αλλά επιδιώκοντας αν είναι δυνατό να προχωρήσουμε με τοευρύτερο δυνατό δυναμικό. Αυτή η διεργασία οφείλει πλέον να ξεδιπλώσειέναν πιο συγκεκριμένο βηματισμό με συντονισμό των δυνάμεών της σε όλα ταμέτωπα που ανοίγουν, θεματικές συσκέψεις, προχώρημα μιας πολιτικήςτοποθέτησης για την περίοδο, άνοιγμα διαλόγου για τον απολογισμό τηςτελευταίας δεκαετίας και μια σύγχρονη στρατηγική και προγραμματικήσυζήτηση. Και γι’ αυτό πρέπει να ανοίξει η συζήτηση μεταξύ των δυνάμεώντης σε μεγαλύτερο βάθος για τον χαρακτήρα, το περιεχόμενο, τα βήματα, τηφυσιογνωμία της. Από την πλευρά μας, επιδιώκουμε μια διαδικασίαπαράλληλης παρέμβασης και πρωτοβουλιών στα κινηματικά μέτωπα, σεπολιτικές πρωτοβουλίες μετωπικού χαρακτήρα και στην προγραμματικήσυζήτηση και προσπάθεια συγκρότησης μιας νέας κομμουνιστικής οργάνωσης,σε κάθε πεδίο με την αυτοτέλειά του αλλά και σε αλληλεπίδραση μεταξύτους.
9. Η Αριστερή Ανασύνθεση βρίσκεται σε μια σημαντική καμπή της πορείαςτης, μετά το κλείσιμο ενός δεκαετούς κύκλου όξυνσης της κοινωνικής καιπολιτικής κρίσης στην Ελλάδα. Το σχέδιό μας συσσώρευσε όρους καιεμπειρίες, αλλά δεν μπορούμε παρά να παραδεχτούμε ότι ηττήθηκε και αυτόστις καμπές της ταξικής πάλης εντός της δεκαετίας. Η πορεία αυτή μαςοδήγησε να αποκομίσουμε πολλές εμπειρίες, αλλά μας δημιουργεί και τηνανάγκη να ανοίξουμε συλλογικά και οργανωμένα τη συζήτηση για έναναπολογισμό της δεκαετίας, για ένα νέο πολιτικό σχέδιο και ανάλογεςπρωτοβουλίες στη φάση που ανοίγεται. Θα ανοίξουμε αυτή τη συζήτησητολμηρά στην πορεία προς την πανελλαδική συνδιάσκεψη της οργάνωσης στιςαρχές του 2020.