Για την ανάγκη συγκρότησης μιας φεμινιστικής πρωτοβουλίας

Είναιεκκωφαντική σήμερα η ανάγκη για συγκρότηση των γυναικών των πληττόμενωντάξεων. Το βάθεμα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που γίνεται ακόμαπιο σκληρό με το πρόσχημα της κρίσης, συνεχίζει να στέλνει, αλλά αυτή τηφορά σε ακόμα πιο μαζική κλίμακα και με ακόμα πιο νομιμοποιημένο τρόπο,τις γυναίκες στη μετανάστευση, στη μαύρη αγορά εργασίας, στοναποκλεισμένο και εκτός κοινωνικού ελέγχου ιδιωτικό χώρο και στηνεκτεταμένη απλήρωτη οικιακή εργασία. Τη στιγμή λοιπόν που τα γυναικείασώματα επιδιώκεται να γίνουν νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας,συνεχίζουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση να αποτελούν πεδία άσκησης ακραίωνπατριαρχικών και σεξιστικών πρακτικών, πεδία επιτέλεσης αντρισμών,σὠματα που δεν τους αξίζει να ζήσουν ή να πενθηθούν. Οι δεκάδεςγυναικοκτονίες, η αύξηση των κρουσμάτων ενδοοικογενειακής βίας, βιασμώνκαι παρενοχλήσεων επιβεβαιώνουν την παραπάνω εκτίμηση με τον πιοκαθοριστικό τρόπο.

Τίποτε από όλα αυτά όμως δεν μένει αναπάντητο από το φεμινιστικόκίνημα διεθνώς, που επιχειρεί να ανασυγκροτηθεί, να πάρει πρωτοβουλίεςκαι να ανασχέσει τον συσχετισμό των τελευταίων δεκαετιών. Εμπνεόμαστεαπό τις συντρόφισσες και αδερφές μας στην Ισπανία, στη Λατινική Αμερικήκαι σε κάθε σημείο της γης που βγάζουν τη γλώσσα απέναντι στην απειλή,διεκδικούν δημόσιο χώρο, πασχίζουν να οργανωθούν και γίνουν ορατές.

Στην Ελλάδα της μετανάστευσης, της μαύρης εργασίας, της οικιακήςεκμετάλλευσης και της περιθωριοποίησης της έμφυλης ταυτότητας και τουσεξουαλικού προσανατολισμού, στην Ελλάδα της ήττας της αριστεράς, αλλάκαι όλων εμάς που αρνούμαστε να το βάλουμε κάτω, πιστεύουμε ότι έχουμεανάγκη, περισσότερο παρά ποτέ, τον κινηματικό και πολιτικό συντονισμότων φεμινιστικών κινήσεων της εκτός των τειχών αριστεράς. Έχουμε ανάγκηαπό μια συνάντηση γυναικών και φεμινιστικών ομάδων που θα επιδιώξει νασυγκροτήσει και να ανασυγκροτήσει όλες εκείνες τις πρακτικές αλλά καιτον πολιτικό λόγο που θα μας δώσει δύναμη κινηματικής διεκδίκησης καιπολιτικής σύγκρουσης, και θα συμβάλει στην ενδυνάμωση του φεμινιστικούκινήματος.

Φανταζόμαστε αυτή τη φεμινιστική συνάντηση ως μια πολιτικήπρωτοβουλία με μόνιμα χαρακτηριστικά. Δεν μας αρκεί απλώς έναςσυντονισμός των γυναικείων ομάδων οργανώσεων, που θα συνεδριάζει ότανπροκύπτει κάποιο ζήτημα ή προκειμένου να οργανώσει μια κινηματικήπαρέμβαση. Ένας τέτοιου είδους συντονισμός μπορεί να υπάρχει για νακαλύπτει έκτακτες ανάγκες πολιτικής ή κινηματικής φύσης. Εμείςεπιδιώκουμε να διαμορφώσουμε τον χώρο εκείνο που θα συνέχει οργανικά καιολομελειακά τις συντρόφισσες της ριζοσπαστικής-επαναστατικής αριστεράς,θα έχει διακριτή παρουσία, διαδικασίες, όνομα και σύμβολα, που θαμπορεί να παρεμβαίνει με κινηματικές πρακτικές και πρωτοβουλίες στοκοινωνικό επίπεδο, ενώ ταυτόχρονα θα αρθρώνει έναν θετικό πολιτικό λόγο,που θα ανοίγει ζητήματα, θα εγείρει προβληματισμούς και θα παρεμβαίνειστην ανοιχτή συζήτηση της ριζοσπαστικής-επαναταστικής αριστεράς για τηστρατηγική, όχι απλώς εμπλουτίζοντάς τη με φεμινιστικό περιεχόμενο αλλάτροφοδοτώντας κι εξοπλίζοντάς τη με τα ασφαλώς αναγκαία πολιτικάεργαλεία που, πιστεύουμε, μόνο μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε νακομίσει.

Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε τον χώρο εκείνο όπου θα μπορούν νασυναντιούνται συντρόφισσες, είτε εντάσσονται σε κάποια οργάνωση είτεαυτή τη στιγμή βρίσκονται διασπαρμένες στην πολιτική γεωμετρία τής εκτόςτων τειχών αριστεράς. Τον χώρο όπου θα μπορούν να συζητούν με τρόποσυνεκτικό και όχι διακεκομμένο ή με την ευκαιρία κάποιας παραβίασηςεργασιακού δικαιώματος ή δικαιώματος στον έμφυλο προσδιορισμό και στηνεπιλογή σεξουαλικού προσανατολισμού. Έχουμε ανάγκη την από κοινούοικοδόμηση ενός φεμινιστικού βηματισμού που δεν θα είναι ένα απλόμπούλετ στο πρόγραμμα κάποιας οργάνωσης, αλλά ένας σαφήςπροσανατολισμός, μια φεμινιστική στρατηγική.

Είμαστε πλέον πεισμένες ότι μια κομμουνιστική, επαναστατική αριστερά ήθα είναι φεμινιστική ή δεν θα υπάρξει. Γι’ αυτόν τον λόγο επιδιώκουμενα εφοδιάσουμε τις οργανώσεις μας με σκέψη, υλικό και σχέδιο για μιαφεμινιστική επαναστατική στρατηγική.

Περιγράφουμε μια πρωτοβουλία της οποίας η λειτουργία θα ιχνογραφείέναν διαφορετικό τρόπο συζήτησης, διαμάχης και σύνθεσης, που σε κάθε τουβήμα θα πασχίζει να αντιπαρατίθεται με το κυρίαρχο πατριαρχικό πρότυποενός μάτσο στησίματος και μιας στελεχιακού τύπου αντιπαράθεσης, που δενεκλείπουν από καμία οργάνωση της ριζοσπαστικής-επαναστατικής αριστεράςσήμερα. Μιας πρωτοβουλίας που θα παλεύει να δείξει ότι ο φεμινιστικόςτρόπος σκέψης είναι ταυτόχρονα και ένας τρόπος συντροφικής συνύπαρξης,ικανός να ανοίξει νέους δρόμους συγκρότησης αλλά και συμμαχιών τηςριζοσπαστικής-επαναστατικής αριστεράς, που σήμερα εμποδίζονται όχι μόνοαπό τη συνθήκη της ήττας αλλά και από τον πατριαρχικό τρόπο συγκρότησηςκαι συζήτησης των οργανώσεών μας.

Με ορίζοντα το εγγύς μέλλον, μια τέτοια πρωτοβουλία, ας τηνονομάσουμε προς το παρόν «φεμινιστική πρωτοβουλία» για νασυνεννοούμαστε, θα μπορεί με τη σειρά της να κάνει ένα πλατύ κάλεσμα γιατη «συνέλευση της 8ης Μάρτη» (ας την ονομάσουμε προς το παρόν κι αυτήέτσι για να συνεννοούμαστε), που θα επιχειρήσει να σηκώσει το βάρος τηςκίνησης για «απεργία των γυναικών στο σπίτι και στη δουλειά», σεσυνέχεια του λαμπρού παραδείγματος των φεμινιστριών της Ισπανίας, όπωςπολύ εύστοχα έχει ήδη προταθεί από συντρόφισσες. Αντιλαμβανόμαστε ότι ησυνέλευση αυτή θα έχει κατά βάση κινηματικά χαρακτηριστικά και θαλειτουργεί ενιαία, με ένα όνομα, διακριτό λόγκο, συνθήματα κ.λπ. Οκινηματικός-κοινωνικός χαρακτήρας της «συνέλευσης 8ης Μάρτη» καθώς καιτο στοχευμένο περιεχόμενο και η συγκεκριμένη καμπιάνια της εκτιμούμε ότιδίνουν τη δυνατότητα η συνέλευση αυτή να συνέχει όλες ανεξαιρέτως τιςγυναικείες κινήσεις της ριζοσπαστικής-επαναστατικής αριστεράς, απόκοινού με σωματεία, συνδικάτα κ.λπ. Έτσι θα μπορεί να υλοποιήσει έναηχηρό κινηματικό γεγονός που θα αφήσει το στίγμα του, αλλά και θαεπιδιώξει να συστηματοποιήσει μια τέτοια συνελευσιακή λειτουργία, ηοποία θα συντονίζει τη διενέργεια αντίστοιχων γεγονότων και στο μέλλον.

Θεωρούμε λογικό η «φεμινιστική πρωτοβουλία» να λειτουργεί εντός της«συνέλευσης της 8ης Μάρτη» ως ένα ενιαίο πολιτικό κέντρο, χωρίς αυτόπροφανώς να σημαίνει ότι θα απαιτεί την απόκρυψη των διαφορετικώνπροσεγγίσεων ή ακόμα και των διαφωνιών μας. Προσδοκούμε όμως η«φεμινιστική πρωτοβουλία» να μπορεί να συνέχει τα μέλη της ως μιασυγκροτημένη ομάδα που θα τείνει, μέσα σε κινηματικές-κοινωνικές δομέςόπως η «συνέλευση της 8ης Μάρτη» ή όποια άλλη υπάρξει στο μέλλον, νααίρει την ανάγκη των συντροφισσών να εκφράζονται διά των γυναικείωνομάδων των οργανώσεών τους, αντικαθιστώντας την με την ανάγκη για ενιαίαέκφραση μέσα από τη «φεμινιστική πρωτοβουλία».

Θέλουμε η συζήτηση αυτή να πάρει τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζεταιγια να ανοίξει πλατιά, ώστε στη διαμόρφωση ενός μάχιμου περιεχομένου νασυμβάλουν όσο το δυνατόν περισσότερες συλλογικότητες, γυναικείες ομάδεςκαι αγωνίστριες. Κατανοούμε ότι οι ανάγκες του σήμερα είναι ήδηπιεστικές και ακριβώς απέναντι σε αυτό το δεδομένο θέλουμε ναεπιχειρήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση.

Θέλουμε επίσης να σημειώσουμε, με πλήρη ειλικρίνεια, ότι δενσκοπεύουμε είτε να υποκαταστήσουμε κάποια ήδη υπάρχουσα προσπάθεια, είτενα προσπεράσουμε κάποια υπαρκτή πρωτοβουλία, είτε ακόμη και ναπαρουσιάσουμε ως δικές μας ήδη κατατεθημένες ιδέες. Έγνοια μας είναι ναμπορούμε να συζητήσουμε χωρίς βιάση και χωρίς αποκλεισμούς, σε ένανανοιχτό δημόσιο διάλογο, δίνοντας ταυτόχρονα έμφαση στο περιεχόμενο αλλάκαι στο εύρος των συμμετεχουσών.

Αντιλαμβανόμαστε ότι μια τέτοια πρωτοβουλία είναι ιστορικά πρωτότυπη καιειδικά σε μια περίοδο σαν τη σημερινή, με δεδομένη την κατάσταση τωνυποτελών τάξεων και της αριστεράς, μοιάζει με τοπίο αχαρτογράφητο. Γι’αυτόν τον λόγο δεσμευόμαστε να μπούμε σε όλες τις απαραίτητεςδιαδικασίες με πνεύμα ανοιχτής, συντροφικής και ειλικρινούς συζήτησης,διάθεση αυτοαναίρεσης και πίστη ότι το «σωστό» θα προέλθει περισσότερομέσα από κοινούς πειραματισμούς και λιγότερο μέσα από τη διαμάχη ήδηδιαμορφωμένων θέσεων.