Οι ευρωεκλογές, ο κίνδυνος της πιο συντηρητικής στροφής και η ανάγκη μιας άλλης αριστεράς
Εντόςτων επόμενων μηνών, θα ζήσουμε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις με ήδηορισμένες τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές, αλλά καιβουλευτικές εκλογές, με την ημερομηνία των τελευταίων να παραμένειαδιευκρίνιστη. Θέλουμε να αντιμετωπίσουμε κάθε μάχη με την αυτοτέλειάτης, αλλά και με ενιαίο κριτήριο την προσπάθεια ανάδειξης ενός ρεύματοςστη ριζοσπαστική αριστερά που κινείται ταυτόχρονα ριζοσπαστικά, ενωτικάκαι προγραμματικά με βάση τη μεταβατική λογική σύνδεσης των άμεσωντακτικών αιτημάτων με τη στρατηγική προοπτική μας. Στο πλαίσιο αυτό,θεωρούμε ότι κριτήριο πρέπει να είναι οι πολιτικοί-προγραμματικοί όροι, ηφυσιογνωμία και οι συμμαχίες για την υλοποίηση της κίνησής μας.Επιδιώκουμε πολιτικά τη δημιουργία αριστερών ριζοσπαστικών πολιτικών καιεκλογικών σχημάτων με σαφή αντιευρώ-αντιΕ.Ε. τόνο και συμμαχίες που θακινούνται σε αυτή την κατεύθυνση. Μια κατεύθυνση απεύθυνσης στοκοινωνικό και πολιτικό δυναμικό των κινημάτων και της αριστεράς, μεανάλογο τόνο, περιεχόμενο και φυσιογνωμία. Χωρίς «θολές» απευθύνσεις σεκάποιον γενικά «πατριωτικό» χώρο ή πολύ περισσότερο ανάλογες συμμαχίες,κάτι που εξυπηρετεί ένα άλλο πολιτικό σχέδιο από αυτό της αναγκαίαςσύγχρονης μετωπικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ένα σχέδιο που δεν μαςαφορά.
Στις παρούσες συνθήκες, μιας Ε.Ε. που βρίσκεται σε σοβαρή πολιτικήκρίση (βλ. γερμανικές και ιταλικές εκλογές, Brexit, άνοδος ακροδεξιάς,αντιμεταναστευτική πολιτική με αιχμή τις «χώρες του Bίζενγκραντ» κ.λπ.)είναι επιτακτική μια πρόταση για ένα ενωτικό αριστερό αντιευρώ-αντιΕ.Ε.ψηφοδέλτιο στις ευρωεκλογές. Η Ε.Ε. είναι σε κρίση, οι ευρωεκλογές έχουνκαι χαρακτήρα συζήτησης γι’ αυτό, χρειαζόμαστε τις κριτικές αριστερέςαντιΕ.Ε. φωνές ως αντίπαλο και αντίβαρο στο δήθεν ευρωσκεπτικισμό τηςακροδεξιάς. Μια τέτοια κίνηση θα συμβάλει και στη ρυμούλκηση δυνάμεωνπρος τα αριστερά στις διεργασίες που γίνονται στην ευρωπαϊκήριζοσπαστική αριστερά. Μια τέτοια προσπάθεια πρέπει να αναπτύξει επαφέςμε δυνάμεις που κινούνται προς τα αριστερά στην Ευρώπη, σε γραμμή«αριστερού ευρωσκεπτικισμού», έστω και πρωτόλεια, αποκτώντας ένανδυνητικό χώρο αναφοράς υπό προϋποθέσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο τόνοςπρέπει να είναι τόνος μάχης κόντρα στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά πουβρίσκεται σε ανοδική τροχιά και τον κοσμοπολίτικο νεοφιλελευθερισμό τωνδεξιών και σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων, με οριοθέτηση από τηνευρωπαϊστική αριστερά που αδυνατεί να προβάλει αντίπαλο δέος σε αυτή τηνκατάσταση. Απαιτείται να ληφθεί ενωτική πρωτοβουλία με αγωνιστές/τριεςτων κινημάτων, διανοούμενους/ες, κόσμο της αριστεράς, αλλά και μεδέσμευση σε ριζοσπαστική κατεύθυνση. Με πλαίσιο ενάντια στα μνημόνια, τηλιτότητα και με σαφή τόνο ρήξης με το ευρώ και την Ε.Ε. Με προσπάθειασημαντικό βάρος της εκπροσώπησης να το πάρουν νεότεροι/εςσύντροφοι/ισσες. Ένα τέτοιο ανοιχτό ενωτικό κάλεσμα πρέπει να υπάρξειέγκαιρα ως δημόσια πολιτική πρόταση. Η Λαϊκή Ενότητα, αλλά και όλες οιοργανώσεις και δυνάμεις της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράςπου επιμένουν ενωτικά και ριζοσπαστικά, πρέπει να κινηθούν θετικά προςμια τέτοια κατεύθυνση λαμβάνοντας αντίστοιχες πρωτοβουλίες καιεπικοινωνώντας οριζόντια. Το ιδεατό ενδεχόμενο θα ήταν ένα πλατύ,ενωτικό ψηφοδέλτιο όλου του χώρου από τη ΛΑΕ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ,αγωνιστές/τριες και οργανώσεις που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 ήαπό το ΚΚΕ λόγω διαφωνιών με τη σεχταριστική στροφή του. Ξέρουμε ότιαυτό δυστυχώς φαντάζει απίθανο δεδομένων και των τοποθετήσεων χώρων όπωςη σημερινή ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όμως η ανάγκη γι’ αυτό δείχνει ότι οι προσπάθειεςπρέπει να εξαντληθούν και να προχωρήσουν με όσες δυνάμεις τηναντιλαμβάνονται.
πηγή: laiki-enotita.gr