1. Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου αποτυπώνουν έναν ακόμη αρνητικότερο κοινοβουλευτικό συσχετισμό για τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές. Με κύρια χαρακτηριστικά την κυρίαρχη πολιτική θέση της ΝΔ, τη μεγαλύτερη αποχή από τη μεταπολίτευση και την παρουσία τριών ακροδεξιών κομμάτων στη Βουλή, ένα εκ των οποίων είναι νεοναζιστικό.
2. H πρωτοφανής μεταπολιτευτικά αποχή (σχεδόν 48% με 800.000 λιγότερους ψηφοφόρους να προσέρχονται τώρα στις κάλπες σε σχέση με το Μάη) αποτυπώνει την απογοήτευση και αποστασιοποίηση ενός διευρυνόμενου μέρους της κοινωνίας από τις διαθέσιμες πολιτικές προτάσεις,ενώ διευκολύνεται από τη δυσκολία απανωτών μετακινήσεων είτε λόγω αυξημένου οικονομικού βάρους είτε λόγω αναγκαστικής εργασίας. Πολιτικά δείχνει να πλήττει περισσότερο τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας και της Αριστεράς, κάτι που αποτελεί στοιχείο της ήττας του αντιμνημονιακού κινήματος ήδη από το Σεπτέμβρη του 2015, που αυξήθηκε σημαντικά η αποχή, έως και σήμερα.
3. Η ΝΔ κατακτά την αυτοδυναμία και μια πλειοψηφία με υψηλό ποσοστό αν και με λιγότερες ψήφους. Κάτι που την καθιστά πλέον κυρίαρχο πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, ικανή να προωθήσει αποφασιστικά την επίθεσή της σε όλους τους τομείς, ειδικά κατά της εργασίας, της δημόσιας εκπαίδευσης και υγείας, των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η δεύτερη θητεία της όμως θα κινηθεί σε συνθήκες πολλαπλών κρίσεων του καπιταλισμού, ενώ οι γεωπολιτικές αναταράξεις και ο ανταγωνισμός με την Τουρκία θα θέσουν νέες προκλήσεις για την αστική τάξη της Ελλάδας. Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε πως παρότι η ΝΔ πέτυχε ηγεμονικά ποσοστά στους ψηφίσαντες παραμένει μειοψηφία στο σύνολο του εκλογικού σώματος.
4. Ο μέχρι πρότινος δικομματισμός χωλαίνει βαριά πλέον. Ο ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε περαιτέρω σημαντική πτώση λόγω της ακόμη πιο συστημικής εκλογικής καμπάνιας του. Θα μπει σε περιδίνηση στο επόμενο διάστημα. Είναι κρίσιμο προς τα πού θα στραφεί ο λαϊκός κόσμος της βάσης του, τόσο αυτός που τον ψήφισε με βαριά καρδιά ή με αυταπάτες, όσο και αυτός που επέλεξε να απομακρυνθεί απέχοντας. Είναι φανερό ότι για αυτόν τον κόσμο το ακόμη πιο συστημικό ΠΑΣΟΚ δεν αποτελεί διέξοδο. Για αυτό και εκλογικά έμεινε περίπου στα ίδια ποσοστά. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ έχει δυνατότητες να διεκδικήσει την πρωτοκαθεδρία στον χώρο του σοσιαλφιλελευθερισμού λόγω των σχέσεων που διατήρησε με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τους μηχανισμούς της αυτοδιοίκησης.
5. Η άνοδος της Ακροδεξιάς σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο εμφανίζεται με ιδιαιτερότητες και στην Ελλάδα. Με την είσοδο τριών κομμάτων στη Βουλή δημιουργείται μια τρίτη αστική εναλλακτική, ένας αντιδραστικός χώρος με πρωτοκαθεδρία μάλιστα των νεοναζιστών, που θα πιέζει τη ΝΔ από τα δεξιά σε όλα τα κοινωνικά, πολιτικά, δημοκρατικά και πολιτιστικά ζητήματα. Η προηγούμενη κυβέρνηση απέτυχε να αντιμετωπίσει το «κόμμα Κασιδιάρη» με τις νομοθετικές απαγορεύσεις, όπως και η δίγλωσση στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Η Ακροδεξιά μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά στους δρόμους από το μαζικό κίνημα.
6. Χαιρετίζουμε όλες και όλους που ψήφισαν ριζοσπαστικά, αντικαπιταλιστικά και κομμουνιστικά, όσους και όσες ψήφισαν ψηφοδέλτια της Αριστεράς. Ταυτόχρονα συμμεριζόμαστε την απογοήτευση του κόσμου της Αριστεράς για τα αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα που δεν αντιρροπούνται από τη σταθερότητα και την πολύ μικρή ποσοστιαία άνοδο του ΚΚΕ που επίσης μειώθηκε σε ψήφους στις δεύτερες εκλογές. Στο σύνολό της, η μαχόμενη Αριστερά δεν μπόρεσε να επωφεληθεί από τη νέα μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.
7. Τα εκλογικά αποτελέσματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για βαθιά αυτοκριτική επανεξέταση όχι μόνο των προεκλογικών τακτικών μας, αλλά του συνόλου της τακτικής και της στρατηγικής μας για όλη την προηγούμενη 15ετία. Είναι φανερό ότι απαιτείται ριζική και ενωτική ανασυγκρότηση και ανασύνθεση της μαχόμενης Αριστεράς, αποφασιστική υπέρβαση του διπόλου οπορτουνισμού και αριστερισμού που δοκιμάστηκε και ηττήθηκε. Ο λαός κι η νεολαία χρειάζονται μια άλλη Αριστερά, ενωτική, μετωπική και ταυτόχρονα ριζοσπαστική, κι ένα νέο κομμουνιστικό πρόγραμμα, κόμμα και κίνημα.
8. Αυτή η ανασυγκρότηση είναι σε εκκρεμότητα από το 2015 και είναι αναγκαίο να γίνει πλέον σε πιο δύσκολες συνθήκες. Είναι όμως ανάγκη της εποχής μας. Απαιτείται να ξεκινήσει από σήμερα με πρώτο σταθμό τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, όπου χρειάζεται η συσπείρωση της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς με ανοιχτό πνεύμα και ευρύτερες συνεργασίες πάνω σε ένα ριζοσπαστικό αριστερό πρόγραμμα για τις πόλεις και τις γειτονιές. Με επιδίωξη να σπάσουμε ενωτικά τα πολιτικά κι εκλογικά όρια που έχει θέσει το σύστημα γενικά και ο νόμος Βορίδη ειδικά σε αυτές τις εκλογές.
9. Ταυτόχρονα χρειάζονται τολμηρές πρωτοβουλίες και κοινή αριστερή δράση στο συνδικαλιστικό, λαϊκό καινεανικό κίνημα για να αντιμετωπιστεί με αξιώσεις η επίθεση που θα εξαπολύσει η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, η ΕΕ, το κεφάλαιο, αλλά και ο νεοφασισμός. Μέσα από αυτές τις πρώτες αμυντικές μάχες μπορούμε και πρέπει να αρχίσουμε να δημιουργούμε σταδιακά τους όρους για επιθετικές διεκδικήσεις και κατακτήσεις εντός και εναντίον του καπιταλισμού, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, με κατεύθυνση ρήξης και ανατροπής. Μέσα σε μία τέτοια πορεία μπορεί και πρέπει να τεθεί τόσο το ζήτημα της ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης της μαχόμενης Αριστεράς όσο και της επανίδρυσης μίας σύγχρονης κομμουνιστικής προοπτικής.
Προσωρινή Γραμματεία της Πρωτοβουλίας για μια
ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
(ΑΡΑΝ, Κ/ΣΧΕΔΙΟ, ανένταχτοι/ες)