Με μεγάλη θλίψη μάθαμε σήμερα τον απροσδόκητο ξαφνικό θάνατο του συντρόφου Τάσου Σταυρόπουλου. Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουν την οδύνη μας, ειδικά όσων των γνωρίσαμε και δουλέψαμε μαζί του από κοντά, για το χαμό ενός τόσο συντροφικού και ευγενούς αγωνιστή της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος. Οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν σε κεντρικές πολιτικές διεργασίες όπου ο σ.Τάσος ήταν ακούραστος μαχητής για την μετωπική ενότητα της ριζοσπαστικής και αντικαπιταλιστικής Αριστεράς μέσα από τις γραμμές του Σχεδίου Β. Δουλέψαμε μαζί για αυτό στην Πρωτοβουλία ενάντια στο ευρώ και την ΕΕ πριν μία δεκαετία, βρεθήκαμε μαζί και στη συνεργασία ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ, όπου συμμετείχε στη ΜΑΡΣ. Πολλοί και πολλές από εμάς όμως τον ήξεραν ήδη από την πρωτοπόρα και μαχητική συνδικαλιστική δράση του στους καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Και τον ξαναείδαμε ακούραστο να παραμένει στις επάλξεις στην πρωτοπορία του κινήματος των συνταξιούχων εκπαιδευτικών ως πρόεδρος της πρόσφατα συσταθείσας ΠΕΣΕΚ από την ίδρυσή της. Πάνω από όλα όμως ο σύντροφος Τάσος ενσάρκωνε το ήθος και τη συντροφικότητα που πρέπει να έχουν οι αριστεροί αγωνιστές και αγωνίστριες. Πάντα ευγενής, πάντα άκουγε με υπομονή, πάντα πηγαία συντροφικός. Τέτοιοι άνθρωποι χρειάζονται όλο και περισσότερο στους καιρούς που ζούμε. Και για αυτό θα μας λείψει πάρα πολύ ο σύντροφος Τάσος. Αυτό το δρόμο θέλουμε να βαδίσουμε, για αυτό θα τον έχουμε πάντα ως παράδειγμα αγωνιστικότητας, σεμνότητας και ήθους.

Καλό ταξίδι σύντροφε Τάσο...

Πρωτοβουλία για μία μεταβατική κομμουνιστική οργάνωση (ΑΡΑΝ, Κ Σχέδιο, ανένταχτοι/ες)