Τα νέα μέτρα της κυβέρνησης για την πανδημία ομολογούν τη διαρκή αποτυχία της

Ενίσχυση του ΕΣΥ σε όλα τα επίπεδα, μαζικός καθολικός εμβολιασμός τώρα!

Όχι στην υποχρεωτικότητα και τον κοινωνικό εμφύλιο που προωθεί η κυβέρνηση

1. Η περίοδος που διανύουμε συνεχίζει να χαρακτηρίζεται σε υγειονομικό επίπεδο από την πανδημία της covid-19 η οποία έχει αφήσει βαρύ τίμημα σε διεθνές επίπεδο με πάνω από 4,5 εκ. θανάτους. Η κυκλοφορία των εμβολίων έχει σημάνει μια σημαντική εξέλιξη για την επιστήμη και την ανθρωπότητα καθώς περίπου 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν εμβολιαστεί πλήρως και τα εμβόλια άρχισαν πλέον να παίρνουν μόνιμες άδειες κυκλοφορίας. Τα εμβόλια έχουν συνεισφέρει σημαντικά στην επιβράδυνση της νόσου σε επίπεδο κρουσμάτων, βαριών περιστατικών νόσησης και θανάτων, δεν θα εξαφανίσουν όμως την πανδημία οριστικά. Όσο ο «αναπτυσσόμενος» κόσμος παραμένει εκτός εμβολίων η εξάλειψη της πανδημίας είναι αδύνατη, ενώ πάντα ελλοχεύει ο κίνδυνος εμφάνισης μιας μετάλλαξης που θα ξεπερνά τα εμβόλια σε σημαντικό βαθμό. Ακόμα όμως και αυτή η αποτελεσματικότητα των εμβολίων δεν είναι απόλυτη, αλλά πολύ υψηλή (80-90%), συνεπώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ακόμα και σε μια πλήρως εμβολιασμένη κοινωνία, θα υπάρχει και νόσηση και βαριά νόσηση, όπως φάνηκε πρόσφατα και στο Ισραήλ. Πίσω από τις κορόνες για την απαλλαγή από την πανδημία μόνο μέσω του εμβολιασμού η κυβέρνηση Μητσοτάκη κρύβει την ειλημμένη απόφαση της για τερματισμό κάθε άλλου υγειονομικού και οικονομικού μέτρου αντιμετώπισης της πανδημίας.

2. Αυτό τονίζει εκ νέου το πόσο αναγκαία εξακολουθεί να είναι μία άλλη πολιτική και υγειονομική διαχείριση με έμφαση στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και την ευρύτερη ανύψωση του βιοτικού επιπέδου συνολικά του πληθυσμού. Με σημαντική ενίσχυση των συστημάτων δημόσιας υγείας σε όλα τα επίπεδα (από την πρώτη γραμμή άμυνας της πρόληψης μέχρι και την τελική γραμμή αναχαίτισης για σοβαρά περιστατικά, τις ΜΕΘ), με επικέντρωση στην προστασία των ευπαθών ομάδων, με μέτρα προστασίας στους χώρους μεγάλης συγκέντρωσης πληθυσμού ή αναγκαστικού εγκλεισμού. Με ευρύτατη καμπάνια ενημέρωσης και προσπάθειας καλλιέργειας εμπιστοσύνης για την υλοποίηση μίας τέτοιας κατεύθυνσης, ακριβώς επειδή οι κοινωνίες πρέπει να είναι ενεργές, σύμφωνες και σύμμαχες σε μία τέτοια πορεία μάχης κατά της covid-19. Όπως διαρκώς επισημαίνουν όμως οι δυνάμεις των μαχόμενων υγειονομικών, των κινημάτων και της Αριστεράς μία τέτοια πολιτική συνειδητά δεν υιοθετήθηκε από την αρχή της πανδημίας από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις διεθνώς. Με πρόσφατο ακραίο παράδειγμα την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση Μόντι στην Ινδία που κυριολεκτικά άφησε αβοήθητα εκατομμύρια Ινδών που ανήκουν στα πιο εξαθλιωμένα στρώματα και απάντησε με άγρια καταστολή σε κάθε φωνή κριτικής (φυλακίσεις δημοσιογράφων, καταστολή κινητοποιήσεων) επιστρατεύοντας και το δηλητήριο του εθνικισμού για να οδηγήσει σε «κοινωνικό εμφύλιο» για την εκτόνωση της λαϊκής οργής (με κατηγορίες στην Κίνα και τους ινδούς μουσουλμάνους ως υπεύθυνους για τη διασπορά). Η μη ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση των δημόσιων συστημάτων υγείας δεν είναι ανικανότητα των αστικών κυβερνήσεων και τάξεων, είναι συνειδητή επιλογή στην εποχή της αυταρχικής και νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης και κρίσης.

3. Η έλευση του εμβολίου στην Ελλάδα δεν συνοδεύτηκε από επιστημονικά τεκμηριωμένη προσπάθεια ευαισθητοποίησης υπέρ του εμβολιασμού. Ειδικά οι ανορθολογικές επιλογές της ΝΔ σε όλη την περίοδο της πανδημίας και η προσπάθεια πειθάρχησης του κόσμου με αντιεπιστημονικά και κατασταλτικά μέτρα, οι παλινωδίες της κυβέρνησης στη διαχείριση της διάθεσης των εμβολίων ανά κοινωνικές/ηλικιακές κατηγορίες, αλλά και στον βαθμό ασφάλειάς τους, έχουν σε σημαντικό βαθμό απονομιμοποιήσει τον κυβερνητικό λόγο για τα μέτρα αντιμετώπισης τροφοδοτώντας τον σκεπτικισμό απέναντι στο εμβόλιο και δημιουργώντας ανασφάλεια σε κομμάτια του πληθυσμού και έλλειψη εμπιστοσύνης στους κυβερνητικούς χειρισμούς. Η μη εμπιστοσύνη για τη διαχείριση της πανδημίας έχει προκύψει από τα προηγούμενα μέτρα τα οποία ήταν μια δέσμη από αντιφατικές, αντιεπιστημονικές, αντιλαϊκές και αυταρχικές ρυθμίσεις:

- Οι αρχικές παλινωδίες για την χρήση της μάσκας

- Το πλήρες άνοιγμα του περσινού καλοκαιριού όταν μετά από μια μακρά και πρωτόγνωρη περίοδο lockdown, εξαφανίστηκαν όλα τα μέτρα προστασίας για τα κέρδη των επιχειρήσεων.

- Η επιμονή σε μέτρα περιορισμών αντί μέτρων για την υγειονομικά ασφαλέστερη διαβίωση του λαού όπως η χρηματοδότηση για ΜΜΜ, η αποτελεσματική ιχνηλάτηση περιστατικών, η παροχή διαγνωστικών τεστ, κ.ά.

- Η εισαγωγή ανορθολογικών, κατασταλτικών και αντιλαϊκών μέτρων που δεν είχαν καμία επιστημονική τεκμηρίωση (π.χ. απαγόρευση πορειών, απαγόρευση νυχτερινής κυκλοφορίας, απαγόρευση πολιτικών & συνδικαλιστικών δράσεων)

-Η ασυλία των κυβερνητικών στελεχών από τα μέτρα και η ευνοϊκή διαχείριση των φιλικά προσκείμενων κύκλων.

-Η επικοινωνιακή διαχείριση τόσο για την αναγκαιότητα μέτρων, όσο και για την ασφάλεια των εμβολίων.

- Η σκανδαλώδης στήριξη μερίδων του κεφαλαίου για τις οικονομικές ζημιές από την πανδημία και για την προπαγάνδιση της κυβερνητικής πολιτικής αντί να στηριχθούν οι λαϊκές και μεσαίες τάξεις που χάνουν απαραίτητα εισοδήματα για το βιοπορισμό τους, αντί να στελεχωθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

- Το γεγονός ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την πανδημία για να προχωρήσει σε μια σειρά από επιθετικές τομές στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό, σε Παιδεία – Εργασία – Δημοκρατικά Δικαιώματα – Αυτοδιοίκηση κλπ,. αφού τα νομοσχέδια ψηφίστηκαν εντός πανδημίας, χωρίς διαβούλευση με αρμόδιους φορείς, με απαγορεύσεις σε κινητοποιήσεις, με το λαϊκό παράγοντα να καταστέλλεται όταν αντιδρά.

-Η επαναφορά της νεολαίας στο στόχαστρο καθώς και μερίδων που έχουν σηκώσει το βάρος της κρίσης σε υγειονομικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο, ενώ αντιθέτως ομάδες όπως τα σώματα ασφαλείας που έχουν πολύ χαμηλά επίπεδα εμβολιασμού μένουν στο απυρόβλητο για πολιτικές σκοπιμότητες.

4. Στο λόγο της κυβέρνησης της ΝΔ το εμβόλιο αποτελεί την επέκταση του αφηγήματος της ατομικής ευθύνης και η συζήτηση για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό έρχεται εν πολλοίς ως συνέχεια των αστυνομικών και κατασταλτικών μέτρων της προηγούμενης περιόδου, κάτι που αντικειμενικά υπονομεύει το ίδιο το πρόγραμμα του εμβολιασμού με ευθύνη της ίδιας της κυβέρνησης. Η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης φαίνεται και στη σύγκριση με χώρες της ΕΕ στις οποίες τόσο ο εμβολιασμός είναι πολύ πιο προχωρημένος (από 78% έως και 91% για πολίτες άνω των 18 ετών), όπως και τα επίπεδα κρουσμάτων / απωλειών είναι πολύ καλύτερα. Στο πλαίσιο αυτό, η κυβέρνηση της ΝΔ στο όνομα του χαμηλού ποσοστού εμβολιασμού και στο υψηλό για την εποχή επίπεδο κρουσμάτων – νοσηλειών σε ΜΕΘ και θανάτων ανακοινώνει νέα μέτρα τα οποία κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με τα προηγούμενα. Τα μέτρα χαρακτηρίζονται από απαγορεύσεις και περιορισμούς για το τμήμα του πληθυσμού που δεν έχει εμβολιαστεί και καταλήγουν να είναι μέτρα για τους μη-εμβολιασμένους παρά μέριμνα για το κοινωνικό σύνολο και μία συνολικότερη πολιτική υγειονομικής αντιμετώπισης. Αφορούν μία προσπάθεια επιβολής της υποχρεωτικότητας εμβολιασμού συγκεκριμένων ομάδων (π.χ. γιατροί και εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων), μέτρα που σχεδιάζεται να εφαρμοστούν και σε άλλους τομείς προοπτικά (π.χ. δημόσιο). Η κυβέρνηση είχε να διαχειριστεί ένα πολύ σημαντικό ζήτημα: τον εμβολιασμό του πληθυσμού κατά της covid-19. Αυτή η εισαγωγή νέων μέτρων και εκβιασμών προσωπικού σε νοσοκομεία και αλλού ουσιαστικά ομολογεί την παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης σε επίπεδα πειθούς για τη σημαντικότητα του εμβολιασμού και τον τρόπο με τον οποίο θα οχυρωθεί η κοινωνία απέναντι στην πανδημία.

5. Το αποτέλεσμα όλων αυτών θα είναι για άλλη μία φορά η αποτυχία των διακηρυγμένων κυβερνητικών στόχων. Ούτε η υγειονομική διαχείριση θα βελτιωθεί, ούτε η τόσο αναγκαία κοινωνική εμπιστοσύνη στο πρόγραμμα εμβολιασμού θα αυξηθεί έτσι. Και φυσικά αυτό θα οδηγήσει πιθανώς ξανά στο γνωστό φαύλο κύκλο ανάγκης νέων περιοριστικών «μέτρων» (που τόσο έχει ξορκίσει υποτίθεται πλέον η κυβέρνηση), που θα φέρουν νέα κόπωση και οργή στην κοινωνία αναπαράγοντας τη διατήρηση μίας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης» και εμπέδωσης του αυταρχισμού. Αυτός άλλωστε είναι και ο διαρκής κύκλος της πολιτικής διαχείρισης από την πλευρά των δυνάμεων του κεφαλαίου διεθνώς στην περίοδο του νεοφιλελευθερισμού και ειδικότερα της οικονομικής κρίσης, με τον κλονισμό της ηγεμονίας που είχαν στο παλιότερο κοινωνικό συμβόλαιο του «κράτους πρόνοιας». Κάτι που ο ελληνικός λαός βιώνει οδυνηρά στα χρόνια των μνημονίων και της κρίσης. Σε αντίθεση βέβαια με τους διακηρυγμένους στόχους της κυβέρνησης, τα νέα μέτρα στρώνουν το έδαφος για τη μελλοντική υλοποίηση των αναδιαρθρώσεων που οι αστικές δυνάμεις επιδιώκουν εδώ και χρόνια και η παρούσα κυβέρνηση έχει ήδη εξαγγείλει προεκλογικά. Θα αξιοποιηθούν πιθανότατα και για την νέα απαξίωση του ΕΣΥ στην πορεία εκχώρησης και νέου μέρους των υπηρεσιών υγείας σε ιδιώτες, αλλά πιθανώς και στην ευρύτερη απόπειρα αναδιάρθρωσης του δημοσίου τομέα με μείωση προσωπικού, αξιολόγηση, αναδιάταξη υπηρεσιών στη λογική της «επιτελικότητας» που θα επιτηρεί την εκχώρηση λειτουργιών του κράτους σε ιδιώτες υπεργολάβους. Σε κάποιο βαθμό, θα δημιουργήσουν αντίστοιχο κλίμα και στον ιδιωτικό τομέα μετακυλίοντας τις ευθύνες των εργοδοτών στην «ατομική ευθύνη» των εργαζομένων με πιθανές κυρώσεις σε χώρους εργασίας. Και φυσικά αξιοποιήθηκαν και θα συνεχίσουν να αξιοποιούνται ως μοχλός αυταρχικής θωράκισης της αστικής πολιτικής και των κυβερνήσεών της. Οι κινητοποιήσεις των φοιτητών και ευρύτερα του λαού την φετινή άνοιξη μπορεί να έβαλαν κάποιους φραγμούς σε αυτό, αλλά η διαρκής απειλή για αυτή την αντιδραστική πορεία είναι μπροστά μας.

6. Παράλληλα με όλα αυτά, αρκετά ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι η μη εμπιστοσύνη του κόσμου και η ανασφάλεια απέναντι στα εμβόλια τροφοδοτείται και γίνεται προσπάθεια να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από μειοψηφικές ακροδεξιές ομάδες και κύκλους της εκκλησίας με αντιεπιστημονικές, αντικοινωνικές και μεσαιωνικές απόψεις. Αυτά τα τμήματα εμφανίζονται ως «διαφωνία με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό», στην πραγματικότητα όμως είναι αρνητές του εμβολιασμού εν γένει. Πρόκειται για ομάδες που αμφισβητούν κάθε εκδοχή επιστήμης και ορθολογισμού με αντικοινωνικούς αντιδραστικούς όρους και αποθεώνουν τα ατομικά δικαιώματα γενικά έναντι του κοινωνικού συνόλου. Μάλιστα, οι εκφραστές της ακροδεξιάς στην Ελλάδα, μετά την κατάρρευση της Χρυσής Αυγής ασχολούνται σχεδόν μονοθεματικά με τα εμβόλια και προσπαθούν να ορθοποδήσουν μέσα από τέτοιες παρεμβάσεις στις αντίστοιχες συγκεντρώσεις. Η απάντηση των οργανώσεων του λαϊκού κινήματος και της ριζοσπαστικής Αριστεράς θα πρέπει να είναι αποφασιστική απέναντί τους, όπως και σε όποιον είτε από πολιτική σκοπιμότητα κάνει πολιτική σε θολά νερά είτε από άγνοια συμπορεύεται μαζί τους: στεκόμαστε δίπλα στους εργαζόμενους/ες και τα σωματεία τους, υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στην εργασία απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, απαιτούμε ένταση των μέτρων προστασίας σε όλους τους χώρους εργασίας (κάτι που για άλλη μία φορά ξεχνιέται ή το κόστος του μετακυλίεται στους ίδιους τους εργαζόμενους/ες), εμπιστευόμαστε τις κατακτήσεις της επιστήμης διατηρώντας φυσικά την πάντα αναγκαία κριτική ματιά όπου χρειάζεται σε αυτήν, ακριβώς επειδή και αυτή δεν είναι «ενιαία», «αλάνθαστη» ή δογματική. Καμία σχέση δεν έχει όμως κάτι τέτοιο με την αμφισβήτηση της επιστήμης γενικά και εκτός κάθε πλαισίου και προσπάθειας τεκμηρίωσης της κριτικής, με τις συνήθεις δογματικές ευκολίες του ακροδεξιού ανορθολογισμού.

7. Οι δυνάμεις των κινημάτων και της Αριστεράς την ίδια στιγμή που ασκούν σκληρή κριτική στην κυβερνητική διαχείριση της πανδημίας οφείλουν να τοποθετούνται υπέρ του εμβολιασμού και της άρσης της πατέντας ως βήματα προς μια δημόσια υγεία που είναι κοινωνικό αγαθό και λαϊκό δικαίωμα και προς τη σταδιακή απεμπλοκή από την πανδημία που έχει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος για τις υποτελείς τάξεις. Οφείλουν να τοποθετούνται κριτικά στον ανορθολογισμό που κερδίζει κάποιο έδαφος σε λαϊκά στρώματα, τροφοδοτώντας πολιτικούς χώρους όπως η ακροδεξιά. Παράλληλα, οφείλουν να τοποθετούνται και κατά του υποχρεωτικού εμβολιασμού και των περιορισμών που έπονται (π.χ. διαβατήριο εμβολιασμού) από τη σκοπιά της υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Υπάρχει συγκεκριμένη δεοντολογία και πρακτική διεθνώς για τις ιατρικές πράξεις και παρεμβάσεις στο ανθρώπινο σώμα (που η κυβέρνηση συνειδητά παρέκαμψε βλ. κάποιες εισηγήσεις της επιτροπής βιοηθικής) και πρέπει να τηρούνται σταθμίζοντας όλες τις παραμέτρους ανά περίπτωση, χώρο και στιγμή. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση επιχειρεί για μια ακόμη φορά να αποφύγει ευθύνες διαχείρισης των υγειονομικών ζητημάτων με την νομοθέτηση τέτοιων πολιτικών.

8. Για να ξεπεράσει ο λαός επιτυχώς την περίοδο της πανδημίας και την υγειονομική κρίση, μειώνοντας σοβαρά τον κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο, απαιτούνται:

- Να στελεχωθεί το ΕΣΥ με προσωπικό, κλίνες, εξοπλισμό covid και να ανοίξουν άμεσα νοσοκομεία, αλλά και μονάδες για covid αποκλειστικά. Να δημιουργηθεί επειγόντως εκτεταμένο δίκτυο πρωτοβάθμιας περίθαλψης ως η βασική υγειονομική ασπίδα της κοινωνίας.

- Να σχεδιαστεί άμεσα αποτελεσματικό σύστημα καταγραφής και ιχνηλάτησης περιστατικών μέσω του ΕΟΔΥ

- Καθολικός εμβολιασμός: δυνατότητα δωρεάν παροχής εμβολίου σε όλους τους κατοίκους της χώρας, ντόπιους/ες και μετανάστες/τριες. Να ανοίξουν οι πατέντες για τα εμβόλια και να υπάρξει άρση περιορισμών στα εμβόλια που είναι διαθέσιμα στην Ελλάδα και όλες τις χώρες

- Να σχεδιαστεί εκστρατεία ενημέρωσης κατά της covid-19 από επιστήμονες και μαχόμενους υγειονομικούς πρώτης γραμμής, από κοινωνικούς φορείς αντί για κρατικοδίαιτους και ανθρώπους που λόγω της πολιτικής τους ταυτότητας έχουν πρόσβαση στα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ.

-Να παρθούν άμεσα μέτρα για την αποσυμφόρηση των ΜΜΜ και σε μεγάλους χώρους εργασίας και αναγκαστικού εγκλεισμού.

- Να μην σταματήσει η παροχή δωρεάν διαγνωστικών τεστ για όλους/ες όσους/ες τα επιθυμούν, να υπάρχει διευρυμένη και δωρεάν παροχή τους στους χώρους εκπαίδευσης που πρέπει επιτέλους να λειτουργήσουν δια ζώσης, καθώς και στους χώρους εγκλεισμού και γενικότερα υψηλής συγκέντρωσης πληθυσμού (μεγάλοι χώροι εργασίας κλπ.). Να υποχρεωθούν οι εργοδότες να καλύπτουν τα σχετικά έξοδα σε χώρους εργασίας. Να μεριμνήσει το κράτος για τη διενέργεια διαγνωστικών τεστ σε περισσότερα σημεία της επικράτειας.

- Να μην υπάρξει καμία αναστολή εργασίας/μισθού και απόλυση εργαζομένων λόγω μη εμβολιασμού τους. Καμία στέρηση πρόσβασης οποιουδήποτε στο δημόσιο σύστημα υγείας λόγω αντίστοιχης διάκρισης.

- Να ενισχυθεί αποφασιστικά το λαϊκό εισόδημα και το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας κόντρα στις λογικές της νεοφιλελεύθερης λιτότητας