1.Οι μεγάλες πυρκαγιές, οι καταστροφές των δασών, του οικοσυστήματος, των σπιτιών, των λαϊκών περιουσιών δείχνουν τις εγκληματικές διαχρονικές ελλείψεις, την υποστελέχωση, την υποχρηματοδότηση των αρμόδιων υπηρεσιών, την ανεπάρκεια των μέσων και των υποδομών, την απουσία μέτρων πρόληψης. Η πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης και ο χωροταξικός σχεδιασμός που έχει ως κριτήριο το κέρδος, οδηγώντας σε "μεικτές ζώνες" -οικιστικές και δασικές- αποτελούν το υπόβαθρο που οδηγεί σε αυτές τις ανυπολόγιστες καταστροφές.

2.Η έκταση των πυρκαγιών στην Ελλάδα είναι πρωτοφανής. Πρόκειται για ακραία φαινόμενα, όλο και πιο συχνά, που τροφοδοτούνται από την κλιματική αλλαγή που έχει δημιουργήσει η καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη. Η άνοδος της θερμοκρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο και τα επίπεδα ξηρασίας και υγρασίας, αποτελούν παραμέτρους της κλιματικής αλλαγής στους οποίους οφείλεται η ένταση και η έκταση των πυρκαγιών. Οι πυρκαγιές με τη σειρά τους καταστρέφουν τα δέντρα που θα μπορούσαν να απορροφήσουν τις τεράστιες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνονται από τις πυρκαγιές, τροφοδοτώντας με αυτό τον τρόπο περαιτέρω την κλιματική αλλαγή. Αυτή είναι μια νέα «κανονικότητα» για την οποία θα πρέπει οι κοινωνίες και τα οργανωμένα κράτη να προετοιμαστούν κατάλληλα σε επίπεδο πρόνοιας για τη διαχείριση κρίσεων και στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού. Επίσης, η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αντιμετωπίσει το ζήτημα συντονισμένα και ιεραρχημένα με ουσιαστικές περιβαλλοντικές πολιτικές καθώς πλέον αποτελεί σοβαρό παγκόσμιο πρόβλημα. Παράλληλα αντιλαμβανόμαστε και τη σημαντική αναβάθμιση των καθηκόντων μας: είναι επείγον για εμάς και τις επόμενες γενιές να ανακοπεί και να αναστραφεί αυτή η πορεία καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος. Η κλιματική αλλαγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης, που στηρίζεται στην απεριόριστη συσσώρευση, στη γενικευμένη εμπορευματοποίηση, στην αντιμετώπιση κάθε φυσικού πόρου ως δυνάμει οικειοποιήσιμου, στην πρόταξη της κερδοφορίας, στην ολοένα και αυξανόμενη κατανάλωση. Το ίδιο κοινωνικό σύστημα που εκμεταλλεύεται τη ζωντανή εργασία, οδηγεί στη δολοφονική εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, σε ένα μη βιώσιμο μοντέλο διεθνοποιημένης παραγωγής που συνεπάγεται ακόμη μεγαλύτερη κατανάλωση ορυκτών καυσίμων, στην διαρκή αδιαφορία για τα υλικά όρια που η ίδια η φύση θέτει. Για να απαντηθεί η κλιματική αλλαγή χρειάζεται ένα εντελώς ανταγωνιστικό μοντέλο παραγωγής, που να στηρίζεται στην ιεράρχηση αναγκών, στη βίαιη σχεδόν διακοπή καταστροφικών παραγωγικών και καταναλωτικών πρακτικών, στη ριζική αναδιανομή πόρων σε παγκόσμια κλίμακα, στην συλλογική οικειοποίηση των μέσων παραγωγής (συμπεριλαμβανομένης και της γνώσης) και το ριζικό αναπροσανατολισμό και μετασχηματισμό τους (παράλληλα με το μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων) στο δημοκρατικό σχεδιασμό και τη συμμετοχική οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας. Η κλιματική αλλαγή θα πρέπει να γίνει αιτία και αφορμή για δομικές ανατροπές και αλλαγές στο κοινωνικό και παραγωγικό καπιταλιστικό πρότυπο ανάπτυξης, για την οργάνωση της κοινωνίας σε αλληλέγγυα σοσιαλιστική βάση που θα προστατεύει τις ζωές και τα δικαιώματα των εργαζομένων και τη φύση. Για ένα μοντέλο ανάπτυξης το οποίο δε θα είναι τόσο ενεργοβόρο όσο το κυρίαρχο που εφαρμόζεται σήμερα, που δεν θα αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως πεδίο εκμετάλλευσης και κερδοφορίας.Η πάλη για μία τέτοια κοινωνία με καλύτερες συνθήκες ζωής, εργασίας και φυσικού περιβάλλοντος γίνεται πιο επείγουσα από ποτέ. Για αυτό και η σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερά θα πρέπει να αναμετρηθεί με τέτοια ερωτήματα. Πέρα από τον προγραμματικό λόγο και τα αιτήματα, μια τέτοια αριστερά θα πρέπει να είναι γειωμένη με τα περιβαλλοντικά κινήματα και τα εγχειρήματα περιβαλλοντικής προστασίας και αλληλεγγύης, να έχει συγκεκριμένη ηθική απέναντί τους, να στηρίζει τις μορφές οργάνωσης για τα περιβαλλοντικά ζητήματα, να έχει την κουλτούρα της περιβαλλοντικής στήριξης.

3.Παράλληλα όμως στην Ελλάδα, μια χώρα που παραδοσιακά δοκιμάζεται από φονικές πυρκαγιές, υπάρχουν τεράστιες κρατικές ευθύνες. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής και η αντιμετώπιση των πυρκαγιών ως «φυσικά φαινόμενα» δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία από τα χείλη των κυβερνητικών παραγόντων. Πόσο μάλλον όταν η ύπαρξη της κλιματικής αλλαγής είναι γνωστή και το επίπεδο ετοιμότητας ολοένα και χειροτερεύει. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να επικαλείται τα ακραία καιρικά φαινόμενα για να αποσείσει τις ευθύνες της, όταν απελευθερώνει το κεφάλαιο από κάθε έλεγχο, όταν παραδίδει το αστικό πράσινο στις επιχειρήσεις, όπως στο Ελληνικό.

4.Η ΝΔ χειρίζεται τις πυρκαγιές με κριτήριο το να έχει όσο γίνεται λιγότερη επικοινωνιακή φθορά. Έχει κεντράρει στην αποφυγή των θανάτων από τις πυρκαγιές για να στήσει την αφήγηση μίας καλύτερης διαχείριση των πυρκαγιών σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και να μπορέσει να δικαιολογήσει την πολιτική τυμβωρυχία του 2018. Για αυτό και η γραμμή αντιμετώπισηςεξαντλείται στη λειτουργία του 112 και τις εκκενώσεις, όψεις της διαχείρισης που δεν είχαν λειτουργήσει καθόλου το 2018, στις οποίες εστίασε την κριτική της τότε. Η ΝΔ δείχνει ότι δεν συνυπολογίζει κανένα άλλο μέγεθος των καταστροφών όπως περιουσίες, δάση, σπίτια, ζώα. Η μέριμνα για την αποφυγή νεκρών δεν οφείλεται σε έναν καλά συντονισμένο κρατικό μηχανισμού που να προλαμβάνει καταστάσεις, αλλά με την επιβολή της εκκένωσης ολόκληρων οικισμών, εξαφάνισης τωνκατοίκων που δεν μπορούν πλέον να υπερασπιστούν τον τόπο και τις περιουσίες τους. Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει και το έργο της πυροσβεστικής η οποία πλέον χάνει την όποια συνδρομή των κατοίκων. Για τις εκκενώσεις χρησιμοποιείται το μοναδικό τμήμα του κρατικού μηχανισμού που υπάρχει σε πληθώρα στην Ελλάδα : η αστυνομία και τα ΜΑΤ που χειρίζονται τις εκκενώσεις με όρους επιβολής. Αυτή φαίνεται να είναι και η επικοινωνιακή γραμμή της ΝΔ στα MME που μιλούν συνεχώς για τις επιτυχημένες εκκενώσεις οικισμών που τελικά καίγονται αβοήθητοι. Σε στελεχιακό επίπεδο η ΝΔ εμφανίζεται με τρόπο κυνικό δίνοντας εύσημα μεταξύ Χρυσοχοϊδη και Χαρδαλιά για τη δήθεν επιτυχημένη διαχείριση. Με τη συνδρομή των ΜΜΕ που στήνουν μια ασπίδα προστασίας για την κυβέρνηση, η ΝΔ προσπαθεί να στήσει το αφήγημα της εγγυήτριας δύναμης που για ακόμα μια φορά έχει μια επιτυχημένη διαχείριση και σε αυτή την κρίση. Είναι εμφανές όμως ότι υπάρχει μεγάλη κοινωνική οργή και δυσαρέσκεια από την κυβερνητική διαχείριση και αυτό φάνηκε και στον απολογητικό τόνο του διαγγέλματος Μητσοτάκη.

5.Σε αυτό το φόντο πρέπει να αξιολογήσουμε ως αρκετά επικίνδυνες και διάφορες ακροδεξιές προβοκάτσιες οι οποίες οργανώνονται στα μέτωπα των πυρκαγιών, στηρίζονται στη διασπορά fake news, αξιοποιούν ακόμα και τους εμπρηστές για τη δημιουργία κλίματος ρατσισμού και ξενοφοβίας. Δεν αποκλείεται και το ενδεχόμενο ύπαρξης κυκλώματος εμπρηστών που να συνδέεται ή που να βρίσκεται με οργανωμένο τρόπο εντός ακροδεξιών ομάδων για την επιχείρηση δημιουργίας κλίματος αποσταθεροποίησης ή ακόμα και στημένα περιστατικά όπως η φωτιά στο πεδίο του Άρεως. Αυτές οι προβοκάτσιες αξιοποιούνταικατάλληλα από την κυβέρνηση, το κράτος και τα ΜΜΕ που απελπισμένα αναζητούν τον εσωτερικό εχθρό ενάντια στην εθνική ομοψυχία. Χαρακτηριστική ήταν και η διαδικτυακή επίθεση και προσπάθεια συκοφάντησης σε αγωνιστές/τριες της ριζοσπαστικής αριστεράς που άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση και στην εξαγγελία της συγκέντρωσης της 9/8 στην Αθήνα.

6.Για την πηγή των πυρκαγιών είναι μερικό και εν μέρει αποπροσανατολιστικό να μπούμε στη διαδικασία να την αναζητήσουμε με όρους μοναδικής αιτίας. Όσο λάθος είναι να αποδίδουμε την πηγή των πυρκαγιών μονάχα σε εμπρησμούς, οικοπεδοφάγους, σχέδια για επενδύσεις και ΑΠΕ, άλλο τόσο είναι να τα αποδίδουμε όλα στην κλιματική αλλαγή, στις κρατικές αμέλειες και την ιδιωτική αδιαφορία. Ιστορικά θα δούμε ότι τόσες εστίες πυρκαγιών έχουν ξαναυπάρξει στην Ελλάδα, με αρκετά διαφορετικό όμως επίπεδο ετοιμότητας και στελέχωσης του κρατικού μηχανισμού δασοπυρόσβεσης, αλλά και τη συμβολή της κλιματικής αλλαγής. Ούτε το φαινόμενο των εμπρησμών, στο οποίο υπερθεματίζει η δεξιά, είναι κάτι νέο για τη χώρα. Όλα τα παραπάνω υπάρχουν σε κάποιο βαθμό και συνθέτουν το παζλ των πηγών των πυρκαγιών διαχρονικά.

7.Αντιθέτως, θα πρέπει να εστιάσουμε κυρίως στις αλλαγές που έχουν συντελεστεί όλα τα τελευταία χρόνια στους κρατικούς μηχανισμούς δασοπυρόσβεσης αλλά και τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, η οποία όχι μόνο δεν προετοιμάζεται επαρκώς για την κλιματική αλλαγή, αλλά ουσιαστικά κάνει το αντίθετο. Αυτά συμπυκνώνονται στα παρακάτω:

i.Η απουσία νομοθετικού πλαισίου που να αποθαρρύνει την εμπρηστική δραστηριότητα προς όφελος του κεφαλαίου.

Όταν πριν ένα περίπου χρόνο, ο Κ. Μητσοτάκης δήλωνε κυνικά από τον Ερημίτη της Κέρκυρας ότι «το δάσος κάποια στιγμή θα καεί, και τότε θα το χτίσουμε», αυτό αποτελούσε την πιο χαρακτηριστική αποκρυστάλλωση του προβλήματος στην Ελλάδα με τη νομοθεσία. Αυτή η δήλωση, από το στόμα του Πρωθυπουργού μιας χώρας δείχνει όχι μόνο την κρατική ανεπάρκεια να περιορίσει και να αποθαρρύνει τις εμπρηστικές ενέργειες αλλά πολύ περισσότερο παρουσίασε τη φωτιά ως διευκόλυνση στα αναπτυξιακά σχέδια. Πρόκειται για μια δασική περιοχή με παρθένο οικοσύστημα που το μεγάλο κεφάλαιο βλέπει μεγάλες επενδύσεις και αποζητά την ιδιωτικοποίησή του. Χρειαζόμαστε ένα νομοθετικό πλαίσιο το οποίο θα απαγορεύει την οποιαδήποτε επενδυτική δραστηριότητα (ΑΠΕ, κατοικίες, επιχειρήσεις, κ.α.) σε καμένες εκτάσεις για δεκαετίες μέχρι το οικοσύστημα να επανέλθει στην αρχική μορφή του. Ένα τέτοιο νομοθετικό πλαίσιο που έχει κέντρο το περιβάλλον μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά σε εμπρηστικές ενέργειες. Παράλληλα, το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να έχει κέντρο την προστασία του περιβάλλοντος και όχι να παρακάμπτονται οι διατάξεις που το αφορούν για τη διευκόλυνση των επενδύσεων (π.χ. σχέδια για την ηλεκτροκίνηση, ουρανοξύστες της Lamda Development στο παραλιακόμέτωπο, ΑΠΕ, εξορύξεις).

ii.Η διαρκής ιεράρχηση απαγορεύσεων και καταστολής έναντι της πρόληψης και του κράτους πρόνοιας.

Αντίστοιχα με την πανδημία, φαίνεται ότι η μοναδική τακτική του κράτους για την αντιμετώπιση κρισιακών καταστάσεων είναι οι μηχανισμοί απαγορεύσεων και καταστολής αντί να προετοιμαστεί κατάλληλα για αυτές. Η ΕΛ.ΑΣ. ενισχύεται με οχήματα, κατασταλτικό εξοπλισμό και προσωπικό, αποκτά νέες αρμοδιότητες και πεδία παρέμβασης ενώ ο μηχανισμός της κινητοποιείται άσκοπα με μοναδικό στόχο τη καταστολή λαϊκών αντιδράσεων, ενώ η πυροσβεστική και τα νοσοκομεία υπολειτουργούν. Η απάντηση για τα πάντα είναι η αστυνομία σε όλες τις μορφές της και τα αστυνομικού τύπου μέτρα. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η απαγόρευση διέλευσης από περιβαλλοντολογικά ευαίσθητα σημεία σε περιοχές με αυξημένο κίνδυνο πυρκαγιάς. Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να συντηρήσει τη θεωρία του εσωτερικού εχθρού αντιμετωπίζει τον ευρύ πληθυσμό ως εν δυνάμει εμπρηστή και ανακοινώνει οριζόντιες απαγορεύσεις. Πρόκειται για ακόμα ένα ανορθολογικό μέτρο που λαμβάνεται αντί για τη φύλαξη αυτών των περιοχών από προσωπικό με μόνιμη σχέση εργασίας.

iii.Η επιμονή σε αυταρχικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές απογύμνωσης του κράτους, των πόρων και των δομών του έναντι ιδιωτικών συμφερόντων.

Η ΝΔ, μια ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση με μια σειρά από πολιτικές ουσιαστικά υπονόμευσε με κάθε δυνατό τρόπο τις υποδομές πολιτικής προστασίας. Η υπονόμευση γίνεται σε βαθμό που πλέον η πολιτική προστασία δυσκολεύεται να εκτελέσει βασικές της αρμοδιότητες.. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται όλες οι περικοπές ζωτικής σημασίας προσωπικού και πόρων που έχουν συντελεστεί κυρίως τα μνημονιακά χρόνια αλλά και στην παρούσα διακυβέρνηση της ΝΔ (π.χ. μη ανανέωση της σύμβασης σε 5000 δασοπυροσβέστες).Επίσης εντάσσονται όλες οι αναπλάσεις που δεν είναι κοινωνικά αναγκαίες αλλά λειτουργούν προς όφελος του κεφαλαίου (π.χ. Μεγάλος Περίπατος), καθώς και η παροχή οικονομικής βοήθειας στο κεφάλαιο εν μέσω υγειονομικής κρίσης (π.χ. λίστα Πέτσα, χρηματοδότηση AEGEAN και εταιριών που διαχειρίζονται τους οδικούς άξονες). Αντίστοιχα, συνεχίζεται η κατασπατάληση πόρων για πολεμικούς εξοπλισμούς όπως τα αεροσκάφη Rafale για τη συντήρηση της αντιπαράθεσης με την Τουρκία.

iv.Η αδιαφορία για έργα αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας από κράτος, Περιφέρειες και Δήμους.

Αρκετές δασικές και ορεινές περιοχές παραμένουν δύσβατες ενώ τα έργα υποδομής δε λαμβάνουν υπόψη την αντιπυρική και αντιπλημμυρική προστασία διότι δεν απαιτείται από τις συμβάσεις με το κράτος. Έτσι δυσχεραίνουν το έργο της Δασοπυρόσβεσης και οι περιοχές είναι αρκετά ευάλωτες τόσο από τις πυρκαγιές όσο και τις πλημμύρες. Παράλληλα, οι Υπηρεσίες Πρασίνου των Δήμων παραμένουν υποστελεχωμένες και ο όγκος των ζητημάτων που έχουν να διαχειριστούν τους θερινούς μήνες είναι τεράστιος.

8.Αυτή την ώρα, απαιτούνται άμεσα μέτρα αντιμετώπισης της κατάστασης, όπως:

- Να υπάρξει άμεσα καταγραφή ζημιών και ολική αποζημίωση των περιουσιών των λαϊκών οικογενειών. Το προηγούμενο των πυρκαγιών του 2007 όπου μικρό μέρος μόνο της βοήθειας πήγε τελικά στους πυρόπληκτους δεν πρέπει να επαναληφθεί.

- Να ληφθούν άμεσα μέτρα ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής, περίθαλψης γενικότερα των πυρόπληκτων οικογενειών. Να δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα στους πρόσφυγες που στεγάζονταν σε κλειστές δομές και να στεγαστούν μόνιμα και ασφαλώς αλλού, σε ανοικτές δομές εντός των αστικών ιστών.

- Να αποκατασταθεί άμεσα η ύδρευση και η ηλεκτροδότηση στις περιοχές που επλήγησαν.

- Να δοθούν όλες οι απαραίτητες πρόσθετες άδειες στους πυρόπληκτους εργαζόμενους/ες.


9.Τα κυριότερα αιτήματα που πρέπει να μας απασχολήσουν από την επόμενη μέρα και να πλαισιωθούν από μάχιμες διεκδικήσεις είναι :

- Προσλήψεις πυροσβεστών πρώτης γραμμής, αγορά πυροσβεστικών αυτοκινήτων και αεροπλάνων, επαρκείς πόροι για πλήρη συντήρηση του σημερινού κακοδιατηρημένου στόλου.

- Μεταφορά αρμοδιοτήτων δασοπυρόσβεσης στην αρμόδια Δασική Υπηρεσία και τα Δασαρχεία αντί για την Πυροσβεστική Υπηρεσία που είναι σήμερα, με την εξασφάλιση ανάλογου εξοπλισμού και πόρων. Στελέχωση υπηρεσιών Φύλαξης Δασών και Δασολογίας που έχουν υποστελεχωθεί.

- Άμεση κατάρτιση δασικών χαρτών, παύση αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων και ανάκληση των όποιων εκτάσεων έχουν αποχαρακτηριστεί τα τελευταία χρόνια.

- Επαναφορά αυτοτέλειας Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών

- Απαγόρευση της οποιαδήποτε δόμησης και επένδυσης σε καμένες περιοχές για τα επόμενα 25 χρόνια. Αύξηση χρόνου περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων ώστε να εξετάζονται ενδελεχώς οι περιπτώσεις.

- Επέκταση περιοχών Natura που αναθεωρήθηκαν από το πρόσφατο Ν/Σ

- Θεσμοθέτηση ενός νομικού πλαισίου με κέντρο το περιβάλλον και όχι την επιχειρηματική διευκόλυνση για τις ΑΠΕ (π.χ. άδειας παραγωγής )

- Να ανακληθεί το αντί- Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο που θεσπίστηκε πρόσφατα.

- Συγκεκριμένη και μόνιμη δαπάνη ως ποσοστό του προϋπολογισμού για το περιβάλλον

- Διαρκής διάλογος με περιβαλλοντολογικές οργανώσεις για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, και την προετοιμασία της χώρας για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

10.Αξιολογούμε ως σημαντικό και το κύμα αλληλεγγύης από κόσμο σε όλη την Ελλάδα ο οποίος έστησε δομές και δίκτυα αλληλεγγύης. Σε αυτό εντάσσονται τόσο οι κινήσεις έμπρακτης αλληλεγγύης (π.χ συλλογές ειδών και τροφίμων, η παροχή καταλύματος σε πυρόπληκτους ανθρώπους και ζώα) όσο και οι πρωτοβουλίες για το ίδιο το περιβάλλον (π.χ. επιτήρηση των δασών, περιπολίες σε χώρους πράσινου, πρωτοβουλίες για αναδασώσεις-δενδροφυτεύσεις, κ.α.) που δείχνουν μια βαθύτερη ανησυχία και ενδιαφέρον για αυτό. Σε τέτοιες δράσεις, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η κινητοποίηση της νεολαίας που το προηγούμενο διάστημα λοιδορήθηκε ως ανεύθυνη από την κυβέρνηση. Όλα αυτά αποτελούν σημαντικό χνάρι λαϊκής πρωτοβουλίας και διαθεσιμότητας και παρακαταθήκη για την συλλογική πάλη του μέλλοντος για ένα καλύτερο κόσμο για τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τη φύση. Σημαντική ήταν και η δραστηριοποίηση των τοπικών κοινοτήτων και των τοπικών – πολιτιστικών συλλόγων ιδιαίτερα στην επαρχία, για την προστασία του τόπου τους. Ας κρατήσουμε επίσης και ένα στοιχείο σε τοπικό επίπεδο, τη χρησιμότητα του οποίου συζητήσαμε και στην πρόσφατη απόπειρα κατάργησης των εκλεγμένων τοπικών κοινοτήτων με το νέο νόμο Βορίδη στην αυτοδιοίκηση. Στην Πάτρα, οι περισσότερες πρωτοβουλίες πάρθηκαν από περιοχές στις οποίες οι τοπικές κοινότητες είχαν εκλέξει ψηφοδέλτιο το οποίο είχε δημιουργηθεί για την τοπική κοινότητα από ενεργούς κατοίκους. Η αλληλεγγύη συνάντησε γραφειοκρατία ακόμα και επιθετική πρόθεση από δυνάμεις καταστολής, οι οποίες προφανώς δρουν σε εντεταλμένη υπηρεσία. Σε αυτό το επίπεδο σημαντικές είναι και οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε (π.χ. συλλογή ειδών στην Αθήνα από την οργάνωση πόλης, από τοπικά δημοτικά σχήματα κλπ.) καθώς και η επανενεργοποίηση της καμπάνιας Κανένας μόνος/Καμία μόνη ως portal ενημέρωσης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Στο επόμενο διάστημα στηρίζουμε ενεργά κινήσεις και δράσεις αλληλεγγύης τοπικά και συμμετέχουμε σε κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας για να αναδειχθούν οι αιτίες και οι ευθύνες για αυτή την μεγάλη περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή. Η πρώτη κινητοποίηση της 9/8 στο Σύνταγμα έδειξε διαθέσεις διαμαρτυρίας και αγώνα ενάντια σε αυτή την κατάσταση.