Ως Αριστερή Ανασύνθεση θέλουμε να καταθέσουμε την ακόλουθη γνώμη ως προς την αποτίμηση των διαδικασιών για τη μετωπική συμπόρευση:

-Θεωρούμε θετικό ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ το τελευταίο διάστημα κινήθηκε με ενωτική διάθεση και επέμεινε στη διαδικασία της συζήτησης να θέτει κρίσιμες οριοθετήσεις και όχι προσχηματικές αντιπαραθέσεις. Με αυτό τον τρόπο μπόρεσε να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη ανένταχτων αγωνιστών και να αποκαταστήσει ένα πεδίο συνεννόησης με άλλες τάσεις που αναφέρονται στη συμπόρευση. Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την ανάγκη για να δούμε με τρόπο αυτοκριτικό την ατολμία μας για μεγάλο χρονικό διάστημα ως προς τη συμπόρευση.

-Εκτιμούμε ότι η τοποθέτηση του Σχεδίου Β στη σύσκεψη στις 16/01 περιείχε θετικές μετατοπίσεις. Αυτό αφορά την τοποθέτηση του Σχεδίου Β για ζητήματα όπως το χρέος – που αποδέχονται μια γενική πολιτική τοποθέτηση Παύση πληρωμών – μη αναγνώριση – διαγραφή, για τον πολιτικό διαχωρισμό από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, για τις εθνικοποιήσεις, για την αναφορά στην αγωνιστική κινηματική διάσταση της μετωπικής πολιτικής, για τις αναφορές στην πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ ως αφετηρία της σημερινής καταστροφής. Ακόμη και για το θέμα των μεταναστών έγινε σαφές ότι αποδέχονται μια θέση νομιμοποίησης των μεταναστών (με την έννοια του κανένας άνθρωπος χωρίς χαρτιά, κανένας χωρίς δικαιώματα) και αποκατάστασης του δικαιώματος στο άσυλο.

-Ως προς το θέμα της ΕΕ: καταρχάς η τοποθέτησή τους αποσαφήνισε ότι δεν μιλούν για έξοδο από το ευρώ και παραμονή στην ΕΕ ή για μεταρρύθμιση της ΕΕ. Αυτό θα ήταν μια τοποθέτηση έξω από τα όρια μιας αναγκαίας συμφωνίας. Αυτό που επιμένουν είναι η πρόταξη του έξω από το ευρώ (που είναι καιβασική αιχμή της αυτοτελούς δράσης τους), θεωρώντας ότι είναι πιο άμεσο και κατανοητό, και η αντίληψη της αποδέσμευσης ως προοπτικής. Από την άλλη, ρητά είπαν ότι αποδέχονται μια τοποθέτηση που λέει ότι το αναγκαίο μεταβατικό πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί παρά μόνο με την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ. Επομένως, δεν υπάρχει διαφωνία ως προς το στόχο της αποδέσμευσης, αλλά μια διαφορά ως προς την ιεράρχηση. Είναι δηλαδή μια μη ανταγωνιστική αντίθεση.

-Οι άλλες τάσεις εκτός ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Σχεδίου Β΄ που τοποθετήθηκαν γενικά πήραν ορθές θέσεις – συμπεριλαμβανομένης και της ρητής αποδοχής της αποδέσμευσης. Σημαντική και θετική εξέλιξη η επιλογή του συλλόγου «Γιάννης Κορδάτος» να παρακολουθεί πιο στενά την όλη διαδικασία. Πρέπει, πάντως, να σημειώσουμε ότι οι τοποθετήσεις τους γενικά ήταν ταυτόχρονα και υπέρ των αποφασιστικών βημάτων προς τη συμπόρευση.

-Η τελική απόφαση της σύσκεψης να υπάρξει ομάδα που να διερευνήσει τη δυνατότητα κοινής δήλωσης και να συντάξει σχετικό προσχέδιο αποτυπώνοντας τις υπαρκτές συμφωνίες, αναζητώντας συνθέσεις και αποσαφηνίζοντας ποια ζητήματα είναι ανοιχτά, είναι σε θετική κατεύθυνση και αποτελεί ορθή και συντροφική μεθοδολογία για μια τέτοια διεργασία.

-Θεωρούμε προβληματική την στάση των συντρόφων από τις συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έχουν εξαρχής διαφωνία με τη μετωπική συμπόρευση. Το αυτονόητο δικαίωμα να τοποθετούνται εκφράζοντας τη διαφωνία τους σε κάθε επίπεδο, ακόμη και σε τέτοιες συσκέψεις, δεν μπορεί να οδηγεί και στην υπονόμευση της δυνατότητας η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να έχει στοιχειωδώς συντονισμένη παρουσία μέσα στις διαδικασίες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ούτε αποτελεί συντροφική στάση η διαρκής και δημόσια αμφισβήτηση των κατακτημένων αποφάσεων των οργάνων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Με βάση τα παραπάνω η γνώμη μας είναι η ακόλουθη. Σήμερα, είναι ώριμες οι συνθήκες για να υπάρξει το πρώτο κρίσιμο βήμα για τη μετωπική συμπόρευση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν βάσεις για μια πολιτική συμφωνία πάνω στις ακόλουθες βασικές κατευθύνσεις:

-Ότι ο γενικός τόνος της συμπόρευσης είναι τόνος ενάντια στην κυβέρνηση – ενάντια στις δυνάμεις του κεφαλαίου – ενάντια στον «ευρωπαϊκό δρόμο» και την ΕΕ.

-Στάση πληρωμών – καταγγελία δανειακών συμβάσεων – διαγραφή του χρέους

-Έξοδος τώρα από το ευρώ και την ευρωζώνη

-Κατάργηση των μνημονίων και όλων των νόμων που επιβλήθηκαν με βάση τα μνημόνια.

-Εθνικοποίηση των Τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, χωρίς αποζημίωση και με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο

-Σχεδιασμό της οικονομίας με βάση τις συλλογικές παραγωγικές δυνατότητες και με γνώμονα τις ανάγκες του λαού, με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Αναδιανομή εισοδήματος. Μείωση του χρόνου εργασίας. Αποκατάσταση συλλογικών συμβάσεων. Αποκατάσταση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

-Πλήρη αποκατάσταση του δικαιώματος στο άσυλο για τους πρόσφυγες – όχι στις συμφωνίες και συμβάσεις της Ευρώπης Φρούριο – νομιμοποίηση των μεταναστών – κανείς χωρίς χαρτιά και δικαιώματα!

-Έξοδο από ΝΑΤΟ – κλείσιμο όλων των βάσεων – μη συμμετοχή σε πολέμους και επεμβάσεις – διεθνιστική συνεργασία και αλληλεγγύη

-Την αναγκαία για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ.

-Τη διαφοροποίηση τόσο από τη διαχειριστική και φιλοευρωπαϊκή πολιτική της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και από τη στάση του ΚΚΕ που αρνείται να θέσει στόχους ανατροπής και αρνείται την ενότητα μέσα στους αγώνες.

-Την επιμονή ότι αυτό το πρόγραμμα πρωτίστως μπορεί να επιβληθεί από τη μαζική δράση και τον αγώνα του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για να ανοίξει ο δρόμος προς βαθύτερες επαναστατικές αλλαγές σε ρήξη με τον καπιταλισμό, σε μια σύγχρονη σοσιαλιστική προοπτική

Η επίτευξη μιας τέτοιας συμφωνίας δεν σταματά τον πολιτικοθεωρητικό διάλογο, ούτε εμποδίζει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ξεδιπλώσει αυτοτελώς τη δική της στρατηγική τοποθέτηση. Εξασφαλίζει όμως ότι η μετωπική συμπόρευση είναι σε κατεύθυνση ρήξης με το κεφάλαιο και την ΕΕ και σε μια λογική αριστερή, ριζοσπαστική και κινηματική.

Στην βάση των παραπάνω προτείνουμε τα ακόλουθα βήματα

-Να επιδιωχθεί η «ομάδα επαφής» να συναντηθεί πριν το ΠΣΟ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Εκεί να επιδιώξουμε να αποτυπωθούν οι συμφωνίες που ήδη υπάρχουν και να αποσαφηνιστεί ότι υπάρχει θέση για την αναγκαία έξοδο από την ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση να αποτυπωθούν στο χαρτί οι συμφωνίες, τα ανοιχτά ερωτήματα, τι λένε για αυτά όσοι συμμετέχουν. Η στάση μας πρέπει να είναι αποφασιστική αλλά και ενωτική – συνθετική.

-Το όποιο προσχέδιο κειμένου να έρθει και να τεθεί στην κρίση των μελών του ΠΣΟ ώστε να αποφασιστεί εάν υπάρχει βάση καθώς και σε ποια σημεία πρέπει να επιμείνουμε. Εάν πλάι στα σημεία συμφωνίας υπάρχουν ανοιχτά ζητήματα να τα αναδείξουμε και δημόσια.

-Το ΠΣΟ πρέπει να πάρει σαφείς θέσεις και εκτιμήσεις, πάνω σε υπαρκτά δεδομένα, και με αυτό τον τρόπο να αποσαφηνίσει και την «εξουσιοδότηση» που θα έχει η ΚΣΕ και όσες/οι σ. συμμετέχουν στη συνδιαμόρφωση της συμπόρευσης.

-Στο βαθμό που από τη διεργασία προκύπτουν βάσεις συμφωνίας (αυτή είναι καταρχήν η εκτίμησή μας) πρέπει αυτή να δημοσιοποιηθεί ως κοινή δήλωση οργανώσεων και αγωνιστών.

-Την κοινή δήλωση πρέπει να ακολουθήσει η διαμόρφωση ομάδας συντονισμού της συμπόρευσης που να χειρίζεται την πορεία

-Οι πολιτικές πρωτοβουλίες πρέπει να είναι η στήριξη της κίνησης για την ελληνική προεδρία, οι μαζικές πρωτοβουλίες ενάντια στην κλιμάκωση της καταστολής και της περιστολής των δημοκρατικών ελευθεριών (πρωτοβουλίες της ΚΕΔΔΕ), οι αντιφασιστικές δράσεις και πρωτοβουλίες στήριξης των αγώνων.

-Η αποσαφήνιση της αρχικής πολιτικής συμφωνίας για τη συμπόρευση πρέπει να ακολουθηθεί από την άμεση προετοιμασία και για τις εκλογές, τόσο τις ευρωεκλογές όσο και τις αυτοδιοικητικές, γύρω από το αναγκαίο πρόγραμμα και τις εξειδικεύσεις του.

-Είναι σαφές ότι μέχρι τα μέσα Φλεβάρη πρέπει να μπορούμε να παρουσιάσουμε τη συγκροτημένη συμπόρευση και να έχουμε καταρχήν αποσαφηνισμένα όσα αφορούν και τις εκλογικές μάχες.

Ως προς τα άλλα θέμα του ΠΣΟ υπενθυμίζουμε ότι ως ΑΡΑΝ έχουμε ήδη κοινοποιήσει την πρόταση που καταθέσαμε στη επιτροπή για τα αυτοδιοικητικά και την οποία προτείνουμε ως βάση για ένα πλαίσιο αρχών για την παρέμβαση στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Τα μέλη της Αριστερής Ανασύνθεσης στην ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ