Αριστερή Ανασύνθεση: Ανακοίνωση για τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές

1.Οι ευρωεκλογές της 26ης Μάη αποτυπώνουν μια συντηρητική στροφή στηνΕυρώπη και στην ελληνική κοινωνία. Σε επίπεδο χωρών της Ε.Ε.αποτυπώνεται η πολιτική κρίση που σοβεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τησαφή υποχώρηση του δεξιού Λαϊκού Κόμματος και της ευρωπαϊκήςσοσιαλδημοκρατίας. Μια υποχώρηση που οδηγεί στην αδυναμία συγκρότησηςπλειοψηφίας σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου από αυτά τα κόμματα πλέον.Πλειοψηφία πλέον πιθανότατα συγκροτείται με τις δυνάμεις τουφιλελεύθερου «ακραίου κέντρου», που επιχείρησαν να οικοδομήσουν νέεςπολιτικές φιγούρες σε πρότυπα πιο «τεχνοκρατικά» (π.χ. Μακρόν,Ciudadanos κ.λπ.) και αυξάνουν τις δυνάμεις τους. Ο πραγματικός νικητήςόμως σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ήταν δυστυχώς οι δυνάμεις της συστημικήςακροδεξιάς που ανέβηκαν εκλογικά σε πολλές χώρες και διόλου τυχαίαπρωτεύουν στις τρεις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (Γαλλία, Ιταλία, Μ.Βρετανία) που βρίσκονται πλέον κάτω από τη Γερμανία στην ευρωπαϊκήιεραρχία. Την ίδια στιγμή, η αριστερά σε επίπεδο Ε.Ε. υποχωρεί, δέσμιασε μεγάλο βαθμό του αθεράπευτου ευρωπαϊσμού της. Δυστυχώς, η πτώσηαγγίζει και δυνάμεις που έδειχναν να κάνουν δειλά βήματα απεγκλωβισμούσε θετική κατεύθυνση από το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

2. Οι ευρωεκλογές αποτυπώνουν και μια συντηρητική στροφή στην Ελλάδα,που έρχεται μετά από μία τετραετία όπου μια –υποτίθεται– «αριστερή»κυβέρνηση εφαρμόζει το μνημονιακό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα λιτότητας.Όπως έχει γίνει και σε άλλες χώρες, όπου κάτι τέτοιο έγινε, ακολούθησεμια συντηρητική παλινόρθωση. Ο κίνδυνος που σήμερα αντιμετωπίζουμε είναιαυτή η στροφή να μην είναι απλώς πολιτική-εκλογική, αλλά δείκτης μιαςευρύτερης συντηρητικής στροφής σε κοινωνικό και ιδεολογικό επίπεδο.Είναι ενδεικτικό ότι η αύξηση της αποχής συγκριτικά με τις εκλογές τουΣεπτέμβρη του 2015 αφορά πρωτίστως λαϊκά στρώματα που κατά πλειοψηφίαείχαν ταχθεί με το ΟΧΙ και είχαν ψηφίσει αντιμνημονιακά. Η Ν.Δ.πετυχαίνει σημαντική άνοδο, με πρωτιά στις πιο σημαντικές κοινωνικέςκατηγορίες σύμφωνα με τα ποιοτικά στοιχεία (εργαζόμενοι ιδιωτικού καιδημόσιου τομέα, νεολαία, συνταξιούχοι, αγρότες, ελεύθεροιεπαγγελματίες). Το αποτέλεσμα αποτυπώνει καθαρή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, πουπαραμένει βέβαια ο δεύτερος πόλος του νέου διπολισμού, διατηρώντας τηνπρωτοκαθεδρία στην κεντροαριστερά έναντι του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έχειπτώση από το αποτέλεσμα της «Ελιάς» του 2014, αλλά δείχνει αντοχή καιανάκαμψη από την ακόμα πιο δυσμενή κατάστασή του πριν από δύο χρόνια,αποκομίζοντας δυνάμεις από τη φθορά και την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεναποτυπώνεται, ευτυχώς, αυξητική δυναμική της ακροδεξιάς, αφού δενυπάρχει άνοδος του αθροίσματος των σχηματισμών της. Στην πραγματικότητα,και αντιθέτως με τις εξελίξεις σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, φαίνεταισχετική στασιμότητα (ή και πτώση αν μπει στο κάδρο και η διάλυσηπρακτικά των ΑΝ.ΕΛ.) και εσωτερική ανακατάταξη δυνάμεων (σοβαρή πτώσηπου είναι ήττα για τη Χρυσή Αυγή, άνοδος Ελληνικής Λύσης του Βελόπουλου,συντριβή ΑΝ.ΕΛ.). Πολύ ανησυχητικό παραμένει βέβαια το εξαιρετικά υψηλόποσοστό της Χ.Α. (13%) σε νέους ψηφοφόρους 17-24 ετών (και ενώ π.χ. τοΚΚΕ καταγράφει μόλις 3,7% εκεί).

3. Ούτε το ΚΚΕ έδειξε δυναμική, αντιθέτως είχε πτώση από τιςευρωεκλογές του 2014 και διατήρηση των δυνάμεων των βουλευτικών τουΣεπτέμβρη του 2015. Και ακόμα πιο ενδεικτικό είναι ίσως και το ότι δενείχε εκλογική άνοδο ούτε στο αυτοδιοικητικό επίπεδο παρά τις περί τουαντιθέτου προσδοκίες και διακηρύξεις του. Οι μεμονωμένες μετακινήσειςπρώην μελών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της ΛΑΕ (αλλά και λίγων απόΑΝΤΑΡΣΥΑ) αποτυπώνουν τη δυνατότητά του να πιέζει τον εξ αριστερών χώροτου, προβάλλοντας ως πιο αξιόπιστη και συνεπής δύναμη. Το τοπίο τουκατακερματισμού της υπόλοιπης ριζοσπαστικής αριστεράς διευκόλυνεδυστυχώς αυτή την προβολή. Τη δυνατότητα αυτή το ΚΚΕ από νωρίς τηνεκτίμησε και προχώρησε σε αυτές τις κινήσεις για να καλύψει τιςεκλογικές απώλειες προς τα δεξιά του. Στον αντιμνημονιακό χώρο μεγάλοςκερδισμένος είναι το ΜέΡΑ25 του Γ. Βαρουφάκη, με ένα πρόγραμμα παρόμοιομε του ΣΥΡΙΖΑ του 2014-2015, που για λίγο δεν εκλέγει έδρα, αλλά έγινεπόλος έλξης για το μεγαλύτερο μέρος του δυναμικού που έχειαντιμνημονιακές αναζητήσεις σε αριστερή προοδευτική κατεύθυνση. Ενόψειτων επικείμενων βουλευτικών εκλογών είναι ερώτημα αν θα αντέξει τηνπολιτική πίεση της πόλωσης. Σημαντική καταγραφή είχε και η ΠλεύσηΕλευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου, που θα πιεστεί ασφυκτικά στο κλίματων επικείμενων εκλογών. Η άνοδος αυτών των δύο δυνάμεων αποτυπώνειδυστυχώς και τη μετατόπιση της συνείδησης και των επιλογών του δυναμικούπου αναζητά ακόμα μία αντιμνημονιακή πολιτική επιλογή σε σαφώςδεξιότερη κατεύθυνση, στο έδαφος αφενός της κοινωνικής και πολιτικήςήττας και υποχώρησης μετά το 2015 και αφετέρου της καθολικής αδυναμίαςτης ριζοσπαστικής αριστεράς να συγκροτήσει έναν αξιόπιστο και μαχητικόπολιτικό πόλο.

4. Αυτό ακριβώς είναι και το πιο σημαντικό για εμάς στο αποτέλεσματης 26ης Μάη. Το αποτέλεσμα αποτυπώνει μια μεγάλη ήττα της ριζοσπαστικήςκαι κομμουνιστικής αριστεράς πέραν του ΚΚΕ. Σε μια περίοδο φθοράς τουΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με ανοιχτή εσωτερική κρίση και διπλά κατεβάσματα σεκεντρικούς δήμους, έχει πτώση ποσοστιαία και απόλυτα από τον Σεπτέμβρητου 2015, αλλά και τις ευρωεκλογές του 2014, όταν δηλαδή δεχόταν σοβαρήπίεση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Έχει πτώση και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο (ειδικάστις περιφέρειες) παρά την εκλογή περισσότερων συμβούλων λόγω του νέουπιο αναλογικού εκλογικού νόμου. Η Λαϊκή Ενότητα έχει ένα αποτέλεσμα πουαποτυπώνει συντριπτική ήττα. Στην πορεία από το 2,97% του 2015 έως το0,6% ρόλο έπαιξαν σοβαρά πολιτικά λάθη (π.χ. η προβληματική στάση στοΜακεδονικό, η θολή απεύθυνση σε κάποιο «εθνικό» ακροατήριο έναντι τηςστοχευμένης απεύθυνσης στον κόσμο της εργασίας, της ανεργίας και τηςνεολαίας με στίγμα ριζοσπαστικής αριστεράς), προγραμματικές ανεπάρκειεςκαι αδυναμίες, αλλά και η αδυναμία να συγκροτηθεί και να λειτουργήσειτελικά ως ένα ανοιχτό, πολυτασικό, δημοκρατικό μέτωπο με εσωτερική ζωήκαι εμπιστοσύνη στη δράση και τις πρωτοβουλίες των μελών του. Ζητήματαπου κι εμείς αναδεικνύαμε και παλέψαμε ανεπαρκώς εντός της ΛΑΕ μαζί μεπολλούς/ες συντρόφους/ισσες με γνήσιες αριστερές ανησυχίες καιμαχητική-κινηματική δράση. Φέρουμε κι εμείς την ευθύνη που μαςαντιστοιχεί για την αδυναμία να υπάρξει εδώ και καιρό μία άλλη πορείατόσο στη ΛΑΕ όσο και στον χώρο των δυνάμεων της αριστεράς που ακόμαεπιμένουν ενωτικά, μετωπικά και ταυτόχρονα ριζοσπαστικά.

5. Όλα αυτά αναδεικνύουν αυτό που βοά εδώ και καιρό στο δυναμικό πουαγωνιά για μια άλλη πορεία προγραμματικά, πολιτικά, οργανωτικά στον χώροτων κινημάτων και της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς. Οισημερινοί σχηματισμοί με την παρούσα μορφή τους, τις πολιτικές καιπρογραμματικές κατευθύνσεις, τη λειτουργία και τους τρόπους συγκρότησηςδεν επαρκούν για μια διαφορετική, δυνάμει νικηφόρα και αποτελεσματικήπορεία, που θα συσπειρώσει το διάσπαρτο και ηττημένο κοινωνικό καιπολιτικό δυναμικό που έχει τέτοιες αναζητήσεις. Βρίσκονται σε βαθιάκρίση και αποτελούν εδώ και καιρό «άταφους νεκρούς». Στο έδαφος αυτό,όσες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις επιμένουν κινηματικά, μετωπικάκαι ριζοσπαστικά και αναφέρονται σε μια προσπάθεια ουσιαστικής σύνδεσηςμιας αποτελεσματικής τακτικής με μια σύγχρονη επαναστατική στρατηγικήρήξεων πρέπει να συζητήσουν και να συναντηθούν, να λάβουν πρωτοβουλίεςμε τον πιο ανοιχτό και πλατύ τρόπο. Πιστεύουμε εδώ και καιρό ότιχρειάζεται θετική υπέρβαση αυτής της κατάστασης, και το σημερινό τοπίοήττας της δικής μας αριστεράς το κάνει επιτακτικό· την ίδια ώρα που τοκάνει και πιο δύσκολο, ακριβώς λόγω του μεγέθους αυτής της ήττας.

6. Σε αυτό το τοπίο, θετική εξαίρεση και ένδειξη ελπίδας είναι ταενωτικά, μετωπικά και ριζοσπαστικά αριστερά δημοτικά σχήματα που είχανσημαντικές καταγραφές μέσα σε αυτό το κλίμα ευρύτερης συντηρητικήςστροφής. Σε αυτές τις προσπάθειες υπήρχε, σε διαφορετικό βαθμό, ενωτικήδιάθεση και αποτέλεσμα, προσπάθεια για γειωμένη και ταυτόχροναριζοσπαστική παρέμβαση και προσπάθεια για πιο λαϊκό λόγο, κουλτούρα καιλειτουργία συλλογικότητας. Όσο περισσότερο υπήρχαν αυτά τόσο επέδρασανθετικά στα αποτελέσματα και την πιο στέρεη συγκρότηση αριστερώνριζοσπαστικών δημοτικών σχημάτων. Σε αυτές τις προσπάθειες υπάρχει κάτιαπό το μέλλον που αναζητούμε πολιτικά.

7. Την Κυριακή 2.6 θα διεξαχθεί ο δεύτερος γύρος των αυτοδιοικητικώνεκλογών σε όλη την Ελλάδα. Με το νέο νόμο του «Κλεισθένη» και το πιοαναλογικό εκλογικό σύστημά του, οι δήμοι και οι περιφέρειες θαδιακυβερνηθούν από συμμαχίες δημοτικών και περιφερειακών παρατάξεων πουαναφέρονται σε μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις και υλοποιούν τιςαντιδραστικές κατευθύνσεις των νόμων «Καλλικράτη» και «Κλεισθένη». Αυτοίσυγκροτούν έτσι το «μέτωπό» τους στην αυτοδιοίκηση, εμείς πιστεύουμεστην ανάγκη και καλούμε στη συγκρότηση του μετώπου των μαχόμενωνδυνάμεων της αριστεράς στα τοπικά κινήματα και την αυτοδιοίκηση. Στησυντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων στον δεύτερο γύρο των εκλογώνσυγκρούονται υποψήφιοι/ες προερχόμενοι/ες από τις μνημονιακές πολιτικέςδυνάμεις. Δεν στηρίζουμε καμία τέτοια επιλογή, δεν ψηφίζουμε κανένανσυστημικό υποψήφιο για δήμαρχο ή περιφερειάρχη. Στηρίζουμε τουςυποψηφίους δημάρχους της Λαϊκής Συσπείρωσης που δίνουν τη μάχη τηςεκλογής σε πέντε δήμους (Πάτρα, Πετρούπολη, Καισαριανή, Χαϊδάρι, Ικαρία)και πρώτα από όλα τον σημερινό δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη. Καικαλούμε τις δυνάμεις της Λαϊκής Συσπείρωσης και του ΚΚΕ νασυμπαραταχθούν σε ένα μέτωπο των μαχόμενων δυνάμεων τοπικά καιαυτοδιοικητικά.

8. Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές θα γίνουν σε κλίμα πόλωσης(αφού πρακτικά αποτελούν έναν δεύτερο γύρο «άτυπων» διπλών εκλογών) καισε περιβάλλον ήττας της ριζοσπαστικής και κομμουνιστικής αριστεράς. Στιςπαρούσες συνθήκες εκτιμούμε ότι δεν πληρούνται οι όροι για μιααποτελεσματική εκλογική και πολιτική παρέμβαση που να εξυπηρετεί μιαπολιτική κατεύθυνση ρήξης με τα μνημόνια, τη λιτότητα και τοευρωσύστημα. Δεν υπάρχει ο πολιτικός χρόνος και οι κοινωνικές καιπολιτικές προϋποθέσεις για συνολικές αλλαγές, ανασυνθέσεις καιοικοδόμηση μιας άλλης αξιόπιστης πολιτικής δυναμικής στη ριζοσπαστικήκαι κομμουνιστική αριστερά. Οι όποιες συλλογικές επιλογές μας θα ληφθούνμε επίγνωση αυτών των αδυναμιών και με βασικό κριτήριο την εξυπηρέτησηαυτών των αναγκών για την επόμενη μέρα των εκλογών.