Με τη δημόσια τοποθέτησή μας ως Αριστερή Ανασύνθεση τοποθετηθήκαμε υπέρ της δυνατότητας εκλογικής συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με συντρόφους από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής. Η σαφής και ρητή συμφωνία των συντρόφων από το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής στους πολιτικούς άξονες και τη φυσιογνωμία που έθεσε ως όρους η απόφαση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 5 Απρίλη, σήμαινε ότι υπήρχε δυνατότητα για μια εκλογική συνεργασία που θα άνοιγε ένα πρώτο ρήγμα προς τα αριστερά στο τοπίο της Αριστεράς, μια εκλογική συνεργασία με προοπτική που δεν θα ήταν ευκαιριακή εκλογική σύμπραξη, αλλά θα σηματοδοτούσε ότι τάσεις και ρεύματα αποκόπτονται έμπρακτα από ρεφορμιστικά σχέδια. Αποτυπώθηκε, δηλαδή, η δυνατότητα να υπάρξει μια πρώτη συσπείρωση της Αριστεράς εκείνης που απέναντι στον εκβιασμό των κομμάτων του Μνημονίου (τον οποίο σιγοντάρει ουσιαστικά η επίσημη Αριστερά) ότι το δίλημμα είναι «ΕΕ ή χάος», απαντάει ότι υπάρχει πραγματικά άλλος δρόμος, χωρίς χρέος, χωρίς ευρώ, χωρίς ΕΕ, χωρίς μνημόνια.
Ειδικότερα, η δική μας εκτίμηση είναι ότι θα ήταν ιδιαίτερα θετικό γεγονός να προχωρούσε τώρα η συνεργασία, γιατί θα έδειχνε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μπορεί να είναι καταλύτης σε ευρύτερες διαδικασίες ανασύνθεσης, σε σαφή ρήξη με τις κατευθύνσεις και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Προφανώς και γνωρίζαμε από την αρχή τις δυσκολίες του εγχειρήματος, ιδίως υπό την πίεση χρόνου που αντικειμενικά υπήρχε για να γίνουν οι απαραίτητες μετατοπίσεις. Όμως, με τόλμη και αποφασιστικότητα μπορούσε τώρα να είχε υπάρξει το πρώτο κρίσιμο βήμα της εκλογικής συνεργασίας που θα συσπείρωνε ένα ευρύτερο δυναμικό, θα έστελνε το μήνυμα ότι κάτι αλλάζει στο τοπίο της Αριστεράς και θα προσέφερε μια κρίσιμη εκλογική ενίσχυση.
Με βάση τα παραπάνω εμείς στην ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 10/04 στηρίξαμε, μαζί με άλλους συντρόφους και τάσεις, σταθερά και αποφασιστικά τη θέση ότι υπάρχουν τώρα όροι για πολιτική και εκλογική συνεργασία. Όπως είναι γνωστό, τελικά η θέση αυτή δεν έγινε και θέση όλης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ως προς αυτό θέλουμε να πούμε τα εξής:
·Εξαρχής διαφωνήσαμε με τη θέση ότι δεν υπάρχουν όροι πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας, παρά μόνο κοινής δράσης, γιατί αυτό περιορίζει την εμβέλεια που μπορεί να έχει σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την ανάγκη να συμβάλει σε ευρύτερες πολιτικές ανασυνθέσεις προς τα αριστερά.
·Δεν βοηθούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ τοποθετήσεις που πλησιάζουν τα όρια της παλινωδίας, όταν τη μία στιγμή ορθά στηρίζουν αποφάσεις υπέρ της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας και την άλλη, την ώρα που πρέπει να πάρουν θέση, προτιμούν να κάνουν πίσω, ανακαλύπτοντας εκ των υστέρων ότι δεν υπάρχουν πολιτικοί όροι.
·Προβληματικό ήταν – και σε αυτό κάνουμε και εμείς την αυτοκριτική μας – ότι αυτή η συζήτηση περιορίστηκε μόνο στα όρια της ΚΣΕ και δεν άνοιξε όσο έπρεπε δημόσια και πλατιά σε όλα τα επίπεδα συγκρότησης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ώστε να μπορέσουν να πάρουν θέση όλες οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι.
·Συνολικά, αποδεικνύεται ότι μέσα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, παρά τα μεγάλα προχωρήματα και τη σημαντική κοινωνική γείωση, εξακολουθούν να υπάρχουν συσσωρευμένες αντιφάσεις, αγκυλώσεις, καθυστερήσεις, αδικαιολόγητοι φόβοι απέναντι στη συμπόρευση με άλλα ρεύματα, που δεν μας επιτρέπουν να ξεδιπλώσουμε την πλήρη κοινωνική και πολιτική δυναμική που θα μπορούσε να έχει μια σύγχρονη μαχητική ριζοσπαστική αριστερά. Ουσιαστικά, ενώ έχουμε κάνει κρίσιμα βήματα προς τα εμπρός, και με τη θέση για τη μετωπική αντικαπιταλιστική αριστερά και κυρίως με το ανοιχτό κάλεσμα για το Αγωνιστικό Μέτωπο Ρήξης και Ανατροπής, ταλαντευόμαστε, όταν έρχεται η ώρα πραγματικά να κάνουμε πράξη αυτή την πολιτική κατεύθυνση.
Γνώμη μας είναι ότι το αποτέλεσμα της όλης διαδικασίας, αναμφίβολα, αποτελεί χαμένη δυνατότητα διαμόρφωσης ενός πιο δυναμικού ρεύματος και ευρύτερης συσπείρωσης. Δεν πρέπει, όμως, να οδηγήσει σε απογοήτευση. Ένα πρώτο σημαντικό βήμα έγινε και πάνω σε αυτό πρέπει να δουλέψουμε για να μπορέσουμε να συγκροτήσουμε ένα αριστερό μέτωπο σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, την Αριστερά εκείνη που θα μπορεί να αποτελέσει την πολιτική ραχοκοκαλιά ενός νικηφόρου παλλαϊκού ξεσηκωμού. Το γεγονός ότι υπήρξε θετική ανταπόκριση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στο διάλογο αλλά και η κατοχύρωση πρακτικών όπως οι δημοκρατικές ψηφοφορίες, αποτελούν κεκτημένο και προχώρημα.
Η προσπάθεια ώστε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να ξεφύγει από τα στενά όρια απλώς και μόνο της συσπείρωσης του ιστορικού αντικαπιταλιστικού χώρου και να γίνει καταλύτης ενός ευρύτερου μάχιμου και πραγματικά νικηφόρα και ανατρεπτική κατεύθυνση αριστερού μετώπου, θα συνεχιστεί.Το αίτημα για μια τέτοια ευρύτερη μετωπική συγκρότηση και για βάθεμα της αναζήτησης για ένα σύγχρονο αριστερό πρόγραμμα, κερδίζει έδαφος, εντός και εκτός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, απηχεί την αγωνία και τη διεκδίκηση ευρύτερων ρευμάτων και αγωνιστών. Και το αίτημα αυτό θα ηγεμονεύσει κόντρα σε φοβικές στάσεις, παλινωδίες και ακαμψίες. Γιατί είναι επιτακτική πολιτική και κοινωνική ανάγκη της εποχής μια μάχιμη ριζοσπαστική Αριστερά που θα κάνει αντικαπιταλιστική πολιτική στο σήμερα και δεν θα είναι απλώς καταγραφή αντικαπιταλιστικών ιδεολογικών τοποθετήσεων, μια ριζοσπαστική αριστερά που θα απευθύνεται στο λαό και όχι μόνο στο «λαό της αριστεράς», μια ριζοσπαστική αριστερά που θα «σηκώνει το γάντι» απαντώντας στις προκλήσεις της εποχής τώρα και όχι σε ένα ασαφές μετεπαναστατικό επέκεινα.
Σε κάθε περίπτωση καταγράφηκε ότι μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίξει καταλυτικό ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση και στη συνολικότερη αναγκαία αλλαγή συσχετισμών στο κίνημα και την Αριστερά. Γι’ αυτό και πρέπει μετά τις εκλογές, με πολύ πιο συστηματικό τρόπο ησυζήτηση να συνεχιστεί με τους συντρόφους από το ΜΑΑ και με άλλους αγωνιστές και τάσεις που μοιράζονται κοινές ανησυχίες, και να γίνουν βήματα στην κατεύθυνση ευρύτερων μετωπικών συγκροτήσεων, πάντα σε συνδυασμό με την αποφασιστική συμβολή στους εργατικούς και λαϊκούς αγώνες. Από τη μεριά μας θα συμβάλουμε σε κάθε αναγκαία πρωτοβουλία σε αυτή την κατεύθυνση.
Μπροστά μας είναι μια μεγάλη μάχη. Πρέπει όλες και όλοι να παλέψουμε για την καλύτερη δυνατή εκλογική καταγραφή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Να καταγραφεί ότι είναι ένα μαζικό ρεύμα με σημαντική απήχηση. Να κατοχυρώσουμε ότι η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν είναι άλλη μια αριστερή αντιπολίτευση, αλλά η αφετηρία για τη διαμόρφωση της άλλης Αριστεράς, της Αριστεράς της νικηφόρας ανατροπής.