Ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και σχέδια για νέους πολέμους, νεοφιλελεύθερη επίθεση στα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εργαζομένων, αυταρχική επίθεση στα δικαιώματα και τις ελευθερίες στο όνομα του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», οικολογική καταστροφή: αυτός είναι ο «θαυμαστός νέος κόσμος» που μας υπόσχονται και μας προσφέρουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου. Απέναντί τους όλο και περισσότερο ορθώνονται μεγάλοι αγώνες και αντιστάσεις των λαών. Η αντίσταση των λαών στη Μέση Ανατολή, οι μεγάλες κινητοποιήσεις κατά του πολέμου και του ιμπεριαλισμού, τα κινήματα στα Λατινική Αμερική, τα μεγάλα ευρωπαϊκά ΟΧΙ στο ευρωσύνταγμακαι οι αγώνες της νεολαίας ενάντια στην ελαστικήκαι ανασφαλή εργασία δείχνουν το δρόμο της ελπίδας.
Στον τόπο μας η κυβέρνηση της ΝΔ «μεταρρυθμίζει» στην ίδια κατεύθυνση με τιςκυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Η περίοδος της «ήπιας προσαρμογής», της «σεμνότητας και ταπεινότητας» έχει παρέλθει αποκαλύπτοντας το πραγματικά αποκρουστικό πρόσωπο των δύο αστικών κομμάτων. Έχει μετασχηματιστεί προ πολλού σε περίοδο κοινωνικής αναλγησίας, σε περίοδο επιθετικής συντηρητικής πολιτικής, σε επιχείρηση υποβάθμισης των όρων ζωής του κόσμου της εργασίας, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας.
Σήμερα πλάι στην πολιτική των αντιλαϊκών οικονομικών μέτρων, αμφισβητούνται συνολικά οι εργασιακές σχέσεις, τα ασφαλιστικά δικαιώματα, το δικαίωμα σε σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, η δημόσια και δωρεάν παιδεία. Οι ατομικές ελευθερίες και δημοκρατικά δικαιώματα πληρωμένα πανάκριβα με αγώνες δεκαετιών βρίσκονται στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής. Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ευθυγραμμίζονται πλήρως στην νεοφιλελεύθερη πολιτική,επιμένουν στον δρόμο της συνενοχής και της ακόμα μεγαλύτερης εμπλοκής στην πολεμική τρομοκρατία των Αμερικάνων, αποδέχονται πλήρως τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ακόμη μεγαλύτερη λιτότητα, ελαστικές εργασιακές σχέσεις, ιδιωτικοποιήσεις
Ο τόπος από το τέλος της δεκαετίας του ΄80 και μετά δέχεται ανελέητα πλήγματα από την εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Ο λαός πλέον καταλαβαίνει πολύ καλά ότι, η «σύγκλιση με το ευρωπαϊκό κεκτημένο», οι «μεγάλοι εθνικοί στόχοι» τύπου ΟΝΕ, τα ιδεολογήματα της αναπτυξιακής πολιτικής, της μείωσης του δημόσιου ελλείμματος, της ανταγωνιστικότητας, της επανίδρυσης του κράτους, δεν έφεραν τις καλύτερες μέρες που κάποιοι υποσχέθηκαν. Αντί αυτών βιώνει:
- Την παρατεταμένη καταλήστευση του λαικού εισοδήματοςαπό την λιτότητα και την εισαγωγή του ευρώ. Χιλιάδες νοικοκυριά στενάζουν επί σειρά ετών, ενώ ενισχύεται η ληστρική δράση των τραπεζών από τα κάθε είδους δάνεια.
- Την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τη διεύρυνση της υποαπασχόλησης και των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, τη «μαύρη» εργασία και την εργασιακή ανασφάλεια που τροφοδοτεί την εργοδοτική αυθαιρεσία.
- Την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου. Την ιδιωτικοποίηση των κοινωφελών υπηρεσιών και τη μετακύληση του κόστους στις πλάτες των εργαζομένων.
- Την αύξηση της ανεργίας και ανασφάλειας από την απελευθέρωση των εισαγωγών από χώρες χαμηλού κόστους, τις μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων σε χώρες που δίνουν μισθούς πείνας, τις μαζικές απολύσεις και το κλείσιμο επιχειρήσεων.
- Το ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και την ερήμωση της υπαίθρου που επήλθε μέσα από την υλοποίηση της αγροτικής πολιτικής που επέβαλαν από κοινού ΕΕ και κυβερνήσεις.
- Την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και την αυταρχική θωράκιση τουκράτους. Με την ψήφιση τρομονόμων, την τοποθέτηση καμερών, τις παρακολουθήσεις, τις πολιτικές επιστρατεύσεις, την κήρυξη απεργιών ως παράνομων, την εντεινόμενη αστυνομοκρατία, την εφαρμογή ολοένα και πιο αντιδημοκρατικών εκλογικών νόμων, συνολικά όλους τους τρόπους με τους οποίους προσπαθούν να θωρακίσουν το πολιτικό σύστημα απέναντι στην ανάπτυξη συλλογικών μορφών αγωνιστικής διεκδίκησης.
- Την πολιτιστική και περιβαλλοντική υποβάθμιση, με τηνέλλειψη υποδομών, την απουσία πρασίνου και ελεύθερων χώρων, τηνεμπορευματοποίηση των δασών και των παραλιών.
Αυτή την αντιλαϊκή πολιτική προσπάθησαν να την κατοχυρώσουν και συνταγματικά με την περιβόητη αναθεώρηση του συντάγματος. Αφού δεν κατάφεραν να ισοπεδώσουν τις προσδοκίες του ελληνικού λαού για καλύτερο μέλλον, προσπάθησαν να ισοπεδώσουν τη δυνατότητα του να το διεκδικεί. Το επόμενο βήμα χαρακτηρίζεται από μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, στην υγεία, στην παιδεία. Και βέβαια, οι αλλαγές αυτές δεν θα είναι στην κατεύθυνση των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών. Η δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση, πρόκειται να μετατραπούν σε νέα πεδία επένδυσης και κερδοφορίας για το ιδιωτικό κεφάλαιο. Στα σχολεία εντείνονται οι εξεταστικοί και ταξικοί φραγμοί και στις σχολές περιορίζονται τα εργασιακά δικαιώματα και γίνεται προσπάθεια να αυξηθεί ο αυταρχισμός και η πειθάρχηση.
… Η ελπίδα, για άλλη μια φορά,
βρίσκεται στον δρόμο!
Για όλα αυτά παλέψαμε και παλεύουμε όλα τα χρόνια. Στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, στα χωράφια, στα αμφιθέατρα ο λαός και η νεολαία αντιστάθηκαν, διεκδίκησαν ό,τι μας κλέβουν, ό,τι μας αρνούνται, ό,τι μας ανήκει.
Το δρόμο έδειξαν τα μεγάλα κοινωνικά κινήματα της προηγούμενης περιόδου, που διέψευσαν την ηττοπάθεια και τη «λογική του τίποτα δεν γίνεται», ανέδειξαν νέους δρόμους συλλογικότητας και αλληλεγγύης και άνοιξαν ρήγματα που κανένας δεν περίμενε, όπως το σπάσιμο της συναίνεσης για την αναθεώρηση του Συντάγματος! Η απεργία των ναυτεργατών πέρσι κόντρα στην επιστράτευση, οι φοιτητικές καταλήψεις του Μάη – Ιούνη 2006 που υποχρέωσαν την κυβέρνηση σε αναδίπλωση, ο ηρωικός ξεσηκωμός των δασκάλων που δίδαξε αγωνιστικότητα και αξιοπρέπεια, το μεγάλο και νικηφόρο φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και τον αντιδραστικό Νόμο-Πλαίσιο δείχνουν ότι οι αγώνες μπορούν να κερδίζουν και να ανατρέπουν πολιτικές, ο λαός μπορεί να υπερασπίζεται τις ανάγκες και τα δικαιώματα του.
Γι’ αυτό και λέμε ότι δεν υπάρχουν πολιτικές που δεν ανατρέπονται και συσχετισμοί που δεν αλλάζουν: μπορούμε να βρούμε δρόμους και τρόπους συλλογικής πάλης ενάντια σε ό,τι περιγελά τις ανάγκες μας: Για να κάνουμε το χώρο δουλειάς ξανά χώρο αντίστασης στην αυθαιρεσία του εργοδότη. Για να κάνουμε τη γειτονιά χώρο συλλογικής διεκδίκησης. Για να κάνουμε τα σχολεία και τις σχολές κέντρα αγώνα ενάντια στην παιδεία της αγοράς. Για να κατέβουμε στους δρόμους και τις διαδηλώσεις ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές. Οι εργαζόμενοι και οι νέοι έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν ένα άλλο πρότυπο κοινωνικής οργάνωσης και ανάπτυξης σύμφωνο με τις ανάγκες τους και σε ρήξη με τις πολιτικές της Ε.Ε. και του κεφαλαίου.
- Να συνεχίσουμε στο δρόμο του νικηφόρου αγώνα: Με μαχητικούς και συντονισμένους απεργιακούς αγώνες διαρκείας. Με καταλήψεις και μεγάλα συλλαλητήρια. Με αμφισβήτηση της αστυνομοκρατίας και των πολύμορφων φραγμών ενάντια στους αγώνες.
- Να ξανακάνουμε τους συλλόγους, τα σωματεία και τις ομοσπονδίες όπλα του μαζικού αγώνα, με ταξική αγωνιστική ενότητα, δημοκρατία, μαζικές συνελεύσεις κόντρα στον υποταγμένο συνδικαλισμό τωνηγεσιών ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
- Να αμφισβητήσουμε την κυρίαρχη πολιτική και να βροντοφωνάξουμε ότι οι ανάγκες των εργαζομένων είναι πάνω από τα κέρδη των επιχειρήσεων, ότι το δικαίωμα στον αγώνα είναι πάνω από τους νόμους της αγοράς, ότι η αλληλεγγύη των λαών μπορεί να τσακίσει τα σχέδια των ισχυρών του κόσμου!
-Για να έχουν οι εργαζόμενοι μόνιμη και σταθερή δουλειά με αποδοχές που να καλύπτουν τις πραγματικές τους ανάγκες και συλλογικές συμβάσεις που να κατοχυρώνουν την αξιοπρέπειά τους. Για να σταματήσει η εργασιακή περιπλάνηση και ανασφάλεια. Για να σταματήσει η ανεργία να αποτελεί το βραχνά των εργαζομένων.
-Για να έχουμε εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, χωρίς ταξικούς φραγμούς, έμμεσες και άμεσες μορφές εμπορευματοποίησης, για να έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να ευνοεί την κριτική σκέψη και την αμφισβήτηση των μαθητών και όχι την υποταγή και τη συμμόρφωση, για να προσφέρουν οι σχολές πτυχία που να οδηγούν σε αξιοπρεπή εργασία και όχι διαβατήρια για την ανεργία, για να αναπτύσσεται η επιστημονική έρευνα σε κατευθύνσεις σύμφωνες με τις ανάγκες των εργαζομένων και όχι με βάση τις απαιτήσεις των επιχειρήσεων.
-Για να έχουμε δημόσια ασφάλιση και συντάξεις αξιοπρεπείς και να μην αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε μέχρι τα βαθιά γεράματα για συντάξεις πείνας, την ίδια ώρα που οι εισφορές μας αξιοποιούνται σε χρηματιστηριακά παιχνίδια.
-Για να έχουμε δημόσια και δωρεάν περίθαλψη και σύστημα υγείας που να καλύπτει όλες τις ανάγκες μας για να μην αναγκαζόμαστε να καταφεύγουμε στους ιδιώτες εμπόρους της υγείας.
-Για να μπορεί να ζει η αγροτιά από τη δουλειά της και όχι από τις ελεημοσύνες που τις δίνουν οι γραφειοκράτες της ΕΕ με βάση τις απαιτήσεις των πολυεθνικών και των ντόπιων μεγάλων συμφερόντων. Για να έχουμε φτηνά και καλά αγροτικά προϊόντα χωρίς τις υπερτιμολογήσεις των μεσαζόντων και χωρίς επικίνδυνα φυτοφάρμακα και μεταλλαγμένα.
- Για να έχουμε πραγματικά δημοκρατικά δικαιώματα, κόντρα στην προσπάθεια να περιοριστούν οι ελευθερίες.
-Για να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες. Γιατί όλοι όσοι εργάζονται και μοχθούν σε αυτό τον τόπο πρέπει να έχουν τα ίδια κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα. Γιατί το ρατσιστικό δηλητήριο διασπά και δεν ενώνει το λαό απέναντι στην κυβέρνηση και το κεφάλαιο.
-Για να δείξουμε ότι είμαστε στο πλευρό όλων των λαών που αντιστέκονται και αγωνίζονται. Για να σταματήσει η Ελλάδα να είναι ένα γρανάζι στη μηχανή του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Γιατί αγώνας για την ειρήνη σημαίνει αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό
Πολιτική και κοινωνική συσπείρωση
ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές, την Ε.Ε., τον ιμπεριαλισμό
Αγώνας για τα δικαιώματα και τις ανάγκεςτων εργαζομένων και της νεολαίας
Για να μην περάσει η αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος
·Όχι στα ιδιωτικά ΑΕΙ - Όχιστην τσιμεντοποίηση των δασών - Όχι στην κατάργηση της μονιμότητας - Όχιστο συνταγματικό δικαστήριο
Για μόνιμη σταθερή και αξιοπρεπή εργασία – Ενάντια στη λιτότητα και την ελαστική εργασία
·Είναι δικαίωμα όλων να ζούμε με αξιοπρέπεια από ένα μισθό – κατοχύρωση των συλλογικών συμβάσεων– Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς – Μόνιμη, σταθερή και δημιουργική δουλειά για όλους - Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων – 7ωρο - 5μερο - 35ωρο για όλους τους εργαζόμενους – Αύξηση της φορολογίας για τις επιχειρήσεις.
Για δημόσια ασφάλιση και περίθαλψη – Ενάντια στην αντι-ασφαλιστική μεταρρύθμιση
·Κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων – Μείωση των ορίων ηλικίας – Αυξήσεις στις συντάξεις – Δημόσια και Δωρεάν περίθαλψη για όλους – Όχι στην καταλήστευση των ταμείων και την εισαγωγή τους στο χρηματιστήριο – Κάλυψη από τους εργοδότες και το κράτος των ελλειμμάτων του ασφαλιστικού συστήματος
Για δημόσια και δωρεάν παιδεία – Ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και την παιδεία της αγοράς
·Δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλους –Όχι στα ιδιωτικά ΑΕΙ – όχι στους ταξικούς φραγμούς – Όχι στο Νόμο-Πλαίσιο για τα ΑΕΙ –Κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων των πτυχίων – Κατάργηση των αντιεκπαιδευτικών νόμων – Καμιά συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της Μπολόνια – Κατάργηση της βάσης του 10 – Ενιαίο 12χρονο σχολείο – Μείωση των μαθητών ανά τάξη – Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών .
Για επανακατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα των κοινωφελών υπηρεσιών – Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις
·Όχι στο ξεπούλημα της Ολυμπιακής την ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ και της ΔΕΗ – Όχι στις συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και τις συμβάσεις παραχώρησης στους ιδιώτες – Επανακρατικοποίηση όλων των δημόσιων επιχειρήσεων που ιδιωτικοποιήθηκαν ή μετοχοποιήθηκαν– Κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα όλων των κοινωφελών επιχειρήσεων – Μείωση των τιμολογίων των ΔΕΚΟ
Για να στηριχθεί η αγροτική παραγωγή – ενάντια στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς
·Κατοχύρωση – εγγύηση του εισοδήματος των φτωχών και μεσαίων αγροτών – Όχι στους περιορισμούς και τις υποχρεωτικές καταστροφές καλλιεργειών που επιβάλλει η Ε.Ε. – Σπάσιμο των κυκλωμάτων των εμπόρων και των μεσαζόντων – Ενίσχυση των βιολογικών προϊόντα – Όχι στα μεταλλαγμένα
Για δημοκρατικές ελευθερίες – Ενάντια στον αυταρχισμό
·Όχι στους τρομονόμους και τις διακρατικές «αντιτρομοκρατικές» συμφωνίες - Έξω η αστυνομία από τις διαδηλώσεις – Όχι στις κάμερες και την γενικευμένη επιτήρηση - Κατάργηση όλων των μορφών απαγόρευσης στην απεργία και του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης – Κατοχύρωση της απλής αναλογικής ως εκλογικού συστήματος
Για αλληλεγγύη και δικαιώματα – Ενάντια στο ρατσισμό και την ξενοφοβία
·Πλήρης κατοχύρωση πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων σε όλους τους μετανάστες που ζουν στη χώρα μας- Να σταματήσει η ομηρία των ξένων εργατών – Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών
Για να ζούμε σε ένα ανθρώπινο περιβάλλον – Ενάντια στην περιβαλλοντική και οικιστική υποβάθμιση
·Προστασία του περιβάλλοντος και ποιότητα ζωής για όλους – Υπεράσπιση - διεύρυνση των ελεύθερων χώρων, του πρασίνου και των δασικών εκτάσεων – Όχι στις αλλαγές χρήσης γης προς όφελος των επιχειρηματικών σχεδιασμών.
Αγώνας ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνοποίηση του κεφαλαίου
Όχι στο ευρώ και τη συμμόρφωση με τις πολιτικές της Ε.Ε.
·Άρνηση των συμφώνων σταθερότητας – Όχι στη διεύρυνση της Ε.Ε. – Όχι σε οποιαδήποτε εκδοχή Ευρωσυντάγματος.
·Αγώνας για την έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε. – Η ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση απαραίτητη προϋπόθεση για την πραγματική κατοχύρωση και διεύρυνση των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων.
Όχι στις προσταγές του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
-Να μπει φραγμός στις ανεξέλεγκτες εισαγωγές προϊόντων από χώρες που στηρίζονται στη φτηνή εργασία και την υπερεκμετάλλευση – Όχι στην απελευθέρωση του εμπορίου, των υπηρεσιών, των κινήσεων κεφαλαίου – Αντίσταση στο σάρωμα των κοινωνικών κατακτήσεων στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας»
Αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο
·Να σταματήσει τώρα η κατοχή του Ιράκ – Να αποχωρήσουν όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα – Όχι στα σχέδια για πόλεμο στο Ιράν – Τερματισμός της παρουσίας ξένων στρατευμάτων στο Αφγανιστάν - Αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη – Νίκη στην Ιντιφάντα! – Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα, κανένας Έλληνας φαντάρος έξω από τα σύνορα, να αποχωρήσει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ – Αλληλεγγύη σε όλους τους αγωνιζόμενους λαούς και κινήματα! – Κύπρος ενιαία ανεξάρτητη χωρίς ξένους στρατούς κατοχής.
….Περισσότερο παρά ποτέ χρειαζόμαστε μια άλλη αριστερά
Σήμερα πρέπει να αποκοπεί η αριστερά από το αστικό πολιτικό παιχνίδι. Να πάψει η αριστερά να αντιλαμβάνεται το ρόλο της με διαχειριστική αντίληψη και να ξαναμπεί στο δρόμο του αγώνα για ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Να συμβάλει στο να διαμορφωθούν νικηφόρα κινήματα των εργαζόμενων και της νεολαίας κι όχι να τελειώνει ο ρόλος της στην καταγραφή και εκλογική αξιοποίηση της δυσαρέσκειάς.
Θέλουμε μια αριστερά που να ξαναπιάσει το νήμα της σχέσης με τον εργαζόμενο, το νέο, τον άνεργο τον μετανάστη. Μια αριστερά που θα παίρνει μαθήματα αγώνα και αξιοπρέπειας από τις ηρωικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των νέων το προηγούμενο διάστημα. Μια αριστερά που θα μπορέσει να πείσει το λαό ότι το «δεν πάει άλλο» πρέπει να γίνει «θα πάει αλλιώς».
Μια αριστερά ανεξάρτητη και μαχητική
-Το μέλλον της Αριστεράς δεν είναι ο απομονωτισμός, η ηττοπάθεια, ο συντηρητισμός του ΚΚΕ, που όσο πιο μεγαλόστομα καταγγέλλει τον καπιταλισμό τόσο λιγότερο συμμετέχει σε πραγματικούς αγώνες και βλέπει τα κινήματα μόνο ως πεδίο εκλογικής καταγραφής
-Δεν δίνουν διέξοδο οι ταλαντεύσεις του Συνασπισμού, που την ίδια ώρα που μιλάει για κινήματα και αντιστάσεις, αποδέχεται ως αυτονόητη την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση και αλληθωρίζει προς λογικές «προοδευτικής διακυβέρνησης» και κεντροαριστερές συμμαχίες.
-Η ενότητα και η κοινή δράση της ριζοσπαστικής αριστεράς και η συμβολή σε νικηφόρους αγώνες, αναγκαίοι όροι για να αλλάξουν τα πράγματα και στο κίνημα και στην Αριστερά.
Μια αριστερά των κινημάτων και των αγώνων και όχι των διαδρόμων της εξουσίας
- Όχι σε οποιαδήποτε συμμετοχή σε «προοδευτικές κυβερνήσεις»
- Καμιά συνδιαχείριση της κυρίαρχης πολιτικής
-Μαχητική κοινωνική και πολιτική αντιπολίτευση στις αντιλαϊκές πολιτικές
Για μια αριστερά που να αναζητά δρόμους ανατροπής και ρήξης με το σύστημα
-Η κοινωνία της εκμετάλλευσης δεν «μεταρρυθμίζεται» - ανατρέπεται!
-ο καπιταλισμός δεν είναι το «Τέλος της Ιστορίας» - Επιμένουμε στο όραμα μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση.
-Οι κοινωνικές επαναστάσεις δεν είναι αναχρονισμοί – αλλά η ελπίδα των λαών και το μέλλον των αντιστάσεων.
…Με πρώτο βήμα
ένα ενωτικό ψηφοδέλτιο της ριζοσπαστικής / επαναστατικής αριστεράς
στις βουλευτικές εκλογές
Σε αυτό το πλαίσιο και έχοντας μπροστά μας τη μάχη των βουλευτικών εκλογών πιστεύουμε ότι χρειάζεται η συγκρότηση ενός πλατιού ενωτικού αριστερού ψηφοδελτίου ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική, στην ΕΕ και τις απαιτήσεις της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Ένα τέτοιο εγχείρημα πιστεύουμε ότι θα μπορέσει να συσπειρώσει όλους εκείνους τους αγωνιστές που είχαν πρωτοπόρο ρόλο σε σχήματα, πρωτοβουλίες και κινήματα το τελευταίο διάστημα και αισθάνονται ότι δεν τους χωράνε τα σημερινά σχήματα της αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ. Μπορεί ταυτόχρονα και πρέπει να χωρέσει το σύνολο των τάσεων και των συλλογικοτήτων της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, όλες εκείνες τις δυνάμεις που με συνέπεια επιμένουν να αναζητούν μια αριστερά της ρήξης και όχι της συνδιαχείρισης. Με αυτό τον τρόπο θα είναι ένα αποφασιστικό βήμα για την κοινή δράση και την ενότητα αυτού του χώρου, που έχει γράψει τη δική του ιστορία σε όλες τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις των τελευταίων ετών.
Θέλουμε μια ενωτική πρωτοβουλία παρέμβασης στις εκλογές που να συστρατεύσει στη διάθεση για προσφορά, να ενώσει και όχι να χωρίσει, να ενιαιοποιήσει σε στόχους, να αξιοποιήσει τις εμπειρίες των αγωνιστών, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την συνεχή και συνεπή καθημερινή αγωνιστική παρουσία, υπηρετώντας τις λαϊκές ανάγκες και προσδοκίες.
Για να το κάνει αυτό θα πρέπει να είναι ένα εγχείρημα:
Ενωτικό που να μπορεί να χωρέσει το ευρύτερο δυνατό φάσμα αγωνιστών και πολιτικών τάσεων χωρίς αποκλεισμούς και αγκυλώσεις.
Λαϊκό που να προσπαθήσει να απευθυνθεί και να οικοδομήσει δεσμούς με ευρύτερα τμήματα των λαϊκών μαζών, όλους εκείνους που πλήττονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές
Δημοκρατικό με επιτροπές πρωτοβουλίας κατά τόπους και κοινωνικούς χώρους και δημοκρατικές ολομελειακές διαδικασίες, με έμφαση στην πρωτοβουλία των ίδιων των αγωνιστών κατά χώρους
Κινηματικό που όχι μόνο θα εμπνέεται από τους αγώνες της περιόδους, αλλά και να προβάλει την ανάγκη για κλιμάκωση των αγώνων και των κινητοποιήσεων.
Με διάρκεια, που θα είναι εδώ και την επομένη των εκλογών, για να συνεχίσει να δίνει μάχες στα κινήματα, αλλά και να συμβάλει στο προχώρημα του διαλόγου και της ενότητα.
Ξέρουμε ότι σε αυτή την αγωνία μας δεν είμαστε μόνοι. Ότι μια τέτοια προσπάθεια, διαφορετική στη λογική και την πρακτική της από ό,τι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη ριζοσπαστική / επαναστατική αριστερά, μπορεί να εμπνεύσει ένα ευρύτερο δυναμικό, μπορεί να δώσει προοπτική στην αναζήτηση μιας αριστεράς που θα καταφέρει επιτέλους να ανοίξει δρόμους ελπίδας για το λαό και το κίνημα.
Μάρτης 2007
Αριστερή Ανασύνθεση