Αριστερή Ανασύνθεση

Για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές

Οι φετινές δημοτικές εκλογές διεξάγονται σε ένα πολιτικό και κοινωνικό τοπίο που σφραγίζεται από την επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα, την επιτάχυνση των «μεταρρυθμίσεων» και των αναδιαρθρώσεων, αλλά και την απουσία ουσιαστικής αντιπολίτευσης από το ΠΑΣΟΚ, το οποίο συναγωνίζεται την κυβέρνηση σε νεοφιλελεύθερο οίστρο. Την ίδια στιγμή η επίσημη αριστερά εξακολουθεί να διαλέγει δρόμους ήττας: Ο Συνασπισμός ταλαντεύεται ανάμεσα στις διακηρύξεις για «αντινεοφιλελεύθερα» μέτωπα και τις κεντροαριστερές επιλογές τύπου Πανούση, ενώ το ΚΚΕ επιμένει στο δρόμο της απομόνωσης και της υπονόμευσης κάθε δυνατότητας ενωτικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

Την ίδια στιγμή γίνονται όλο και πιο φανερές οι συνέπειες των αναδιαρθρώσεων που προωθήθηκαν στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με πρωτοβουλία τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ: Η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η ομηρία των συμβασιούχων, η παράδοση δραστηριοτήτων, υπηρεσιών και χώρων στους ιδιώτες, οι κάθε είδους δημοτικές και αναπτυξιακές επιχειρήσεις, η εντεινόμενη ανταποδοτικότητα και η μεταφορά του κόστους στους πολίτες, η χωροθέτηση δραστηριοτήτων σε βάρος των κατοίκων και σε όφελος των επιχειρήσεων, η ανάπτυξη κατασταλτικών μηχανισμών αστυνόμευσης και χαφιεδισμού, η ενίσχυση της υπερεκμετάλλευσης των μεταναστών, είναι μερικά παραδείγματα αντιδραστικής λειτουργίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Από κοντά και η Ευρωπαϊκή Ένωση που σπεύδει με κάθε είδους προγράμματα να ενισχύσει αυτές τις τάσεις. Όλα αυτά σημαίνουν: Πανάκριβες λεωφόροι για να μεγαλώνουν τα κέρδη των εργολάβων και των ιδιωτικών εταιρειών, ιδιωτικοποίηση των ακτών, μαζική απόδοση ελεύθερων χώρωνστην τσιμεντοποίηση και την εκμετάλλευση από ιδιώτες, απελευθέρωση της ίδρυσης εμπορικών κέντρων και θεματικών πάρκων, μεγαλύτερη υποβάθμιση των όρων διαβίωσης για τους κατοίκους, επιβάρυνση του περιβάλλοντος, επέκταση των δολοφονικών κεραιών κινητής τηλεφωνίας, ανύπαρκτη εξυπηρέτηση από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Γι’ αυτό και σήμερα δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες για μια «άλλη» τοπική αυτοδιοίκηση, «στην υπηρεσία του λαού». Δεν είναι μόνο θέμα συγκυριακών συσχετισμών, αφορά την ουσία του θεσμικού πλαισίου και του συνολικού κοινωνικού συσχετισμού που σήμερα κάνουν την Τοπική Αυτοδιοίκηση να είναι ένας θεσμός στην υπηρεσία του κεφαλαίου. Αντίθετα, χρειάζεται ένας άλλος δρόμος, αυτός της ανάπτυξης μαζικών αυτόνομων κινήσεων και κινημάτων των ίδιων των πολιτών. Σε τελική ανάλυση όλα τα προηγούμενα χρόνια αυτά τα κινήματα υπερασπίστηκαν το δικαίωμα για μια ανθρώπινη πόλη και όχι οι «αιρετοί άρχοντες»: στους αγώνες για να μην τσιμεντοποιηθούν όσοι ελεύθεροι χώροι έμειναν, στις κινητοποιήσεις ενάντια στις λεωφόρους και τις σιδηροδρομικές γραμμές που διαιρούν και υποβαθμίζουν ολόκληρες περιοχές, στην αντίσταση στην εμπορευματοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών.

Άλλωστε, αυτό δεν αφορά μόνο τα ζητήματα του χώρου και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Συνολικά, σήμερα η ελπίδα για τον εργαζόμενο λαό θα έρθει μόνο από την ανάπτυξη μαζικών ανυποχώρητων αγώνων και κινημάτων που θα φέρουν στο προσκήνιο τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες: αγώνες ενάντια στη λιτότητα, για μόνιμη και σταθερή εργασία, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για υγεία και ασφάλιση για όλους. Αγώνες διαρκείας με στόχο τη νίκη και την ανατροπή των αντιλαϊκών πολιτικών.

Σε αυτό το φόντο είναι σημαντικό ότι σε αυτές τις εκλογές συμμετέχουν περισσότερα παρά ποτέ σχήματα και ψηφοδέλτια της ριζοσπαστικής αριστεράς, σε πολλούς δήμους και νομαρχίες σε όλη την Ελλάδα, ειδικά όταν τα περισσότερα από αυτά δεν αποτελούν απλές εκλογικές καθόδους, αλλά σχήματα με σημαντική δράση, πραγματική γείωση στην τοπική κοινωνία και πλούσια συμμετοχή σε αγώνες και κινήματα πολιτών. Το γεγονός αυτό είναι ελπιδοφόρο, γιατί δείχνει ότι ο πολιτικός χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς, όταν εγκαταλείπει αδιέξοδες πρακτικές είτε σεχταρισμού είτε δορυφοριοποίησης γύρω από τη ρεφορμιστική αριστερά, όταν αφήνει στη άκρη εμμονές και λογικές «λιγότεροι και καλύτεροι» και διαλέγει τολμηρές πρακτικές πλατιάς ενότητας, ενεργού και πρωτοπόρας συμμετοχής ανεξάρτητων αγωνιστών και πραγματικής ενασχόλησης με υπαρκτές κοινωνικές αντιθέσεις και συγκρούσεις, μπορεί και απήχηση να έχει και να αναδεικνύεται ως διακριτό πολιτικό ρεύμα. Και αυτό πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη μας εάν θέλουμε να προχωρήσουν ευρύτερες διεργασίες ανασύνθεσης της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Γι’ αυτό το λόγο και θεωρούμε πολύ σημαντικό να στηριχθούν όλα τα αριστερά ριζοσπαστικά σχήματα και ψηφοδέλτια που κατεβαίνουν σε όλη την Ελλάδα και στηρίζονται σε μια λογική συνεργασίας οργανώσεων, κινήσεων και αγωνιστών, είτε συμμετέχουν σε αυτά σύντροφοι της Αριστερής Ανασύνθεσης είτε όχι. Γνωρίζουμε καλά ότι άλλα από αυτά τα σχήματα και ψηφοδέλτια έχουν συνεχή παρέμβαση, πραγματική γείωση και δράση, τολμηρά ενωτική λογική και άλλα τείνουν περισσότερο προς την προεκλογική σύμπραξη, χωρίς συστηματική δράση και προοπτική συνέχειας, όμως επιμένουμε στη στήριξή τους –χωρίς να κρύβουμε την κριτική μας και τους προβληματισμούς μας για τον τρόπο συγκρότησής τους. Επιλέγουμε αυτή τη στάση, γιατί αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η επόμενη μέρα να χαρακτηρίζεται από μία νέα δυναμική για το χώρο της επαναστατικής αριστεράς, η οποία θα ευνοεί την πραγματοποίηση κοινών πρακτικών τόσο σε κινηματικό όσο και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδοΑπό την άλλη, υπάρχουν και ψηφοδέλτια που συγκροτήθηκαν με μια κομματική και παραταξιακή αντίληψη, λειτουργώντας υπονομευτικά προς κάθε λογική ενωτικής παρουσίας της ριζοσπαστικής αριστεράς. Τέτοια ψηφοδέλτια, κατά τη γνώμη μας, είτε στις νομαρχίες Αθήνας και Θεσσαλονίκης είτε σε δήμους, δεν πρέπει να έχουν υποστήριξη.

Σε κάθε περίπτωση ως Αριστερή Ανασύνθεση θα δώσουμε όλες τις δυνάμεις μας όχι μόνο στη μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, αλλά και μετά, παλεύοντας ώστε η ριζοσπαστική αριστερά να είναι πρωτοπόρα στην οικοδόμηση μαζικών κινημάτων και αντιστάσεων, καθοριστική στην άρθρωση ενός σύγχρονου αριστερού αντικαπιταλιστικού λόγου, και τολμηρή στα βήματά ενότητας και ανασύνθεσής της.

Αθήνα 24/09/2006