Αριστερή Ανασύνθεση
Για το φετινό εορτασμό της εργατικής Πρωτομαγιάς
1. Ο φετινός εορτασμός της εργατικής Πρωτομαγιάς θα γίνει σε ένα πολιτικό και κοινωνικό τοπίο που χρωματίζεται από:
·Την επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ να προχωρήσει, με την ιδεολογική συναίνεση του ανοιχτά νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ, σε μια κατά μέτωπο επίθεση στο σύνολο των εργατικών κατακτήσεων.
·Την καταγραφή αγωνιστικών διαθέσεων από σημαντικά κομμάτια των εργαζομένων, όπως φάνηκε στην απεργία της ΠΝΟ, με τη μεγάλη αλληλεγγύη που είχε, στις κινητοποιήσεις των Τραπεζών, στη μεγάλη συμμετοχή στις δύο φετινές πανεργατικές απεργίες.
·Τον απόηχο από την πρωτοφανή σε ένταση, μαζικότητα, μαχητικότητα και ριζοσπαστισμό κινητοποίηση των Γάλλων νέων και εργαζόμενων, που εξεγείρονται και αμφισβητούν τον πυρήνα του σύγχρονου προτύπου εργασίας που στηρίζεται στη γενίκευση της προσωρινότητας, της ελαστικότητας και της ανασφάλειας.
2. Σε αυτό το φόντο, η απόφαση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να υπογράψει διετή συμφωνία εργασιακής ειρήνης με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, την ίδια στιγμή που είναι ανοιχτά κρίσιμα μέτωπα (Τράπεζες, ΔΕΚΟ) και η λιτότητα γονατίζει τα λαϊκά νοικοκυριά, αποτελεί πράξη ανοιχτής ταξικής προδοσίας και καταδεικνύει τα αποτελέσματα του σύγχρονου εργοδοτικού-κυβερνητικού συνδικαλισμού και της πολιτικής και ιδεολογικής του μετάλλαξης.
3. Επιπλέον, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι ο τρόπος που τα τελευταία χρόνια εορτάζεται η εργατική Πρωτομαγιά, σημαίνει ότι δεν έχουμε να κάνουμε με μια ενωτική εργατική διαδήλωση και έκφραση της διάθεσης των εργαζόμενων για αγωνιστική απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου - Ε.Ε., αλλά με συγκεντρώσεις διαφορετικών πολιτικών ρευμάτων του εργατικού κινήματος.
4. Στη βάση των παραπάνω, εκτιμούμε ότι σήμερα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από τη διοργάνωση από τα εργατικά σχήματα, τις τάσεις και τους αγωνιστές της ριζοσπαστικής αριστεράς διακριτής συγκέντρωσης και πορείας, με πρωτοβουλία των Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων - Κινήσεων και των εργατικών σχημάτων και με βασικό πολιτικό στίγμα την ανάγκη μαχητικής ταξικής ενότητας και αγωνιστικής δράσης ενάντια στις αντεργατικές πολιτικές και την προβολή της ανάγκης για πραγματικές κοινωνικές εκρήξεις. Πιστεύουμε ότι αυτή η πρόταση αφορά και άλλες τάσεις της ριζοσπαστικής αριστεράς, που τα προηγούμενα χρόνια πρόκριναν τη συμμετοχή στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ, ακριβώς γιατί θα πρέπει να αναλογιστούν εάν θα πρέπει σήμερα να νομιμοποιήσουν μια πολιτική ταξικού συμβιβασμού και εργασιακής ειρήνης.
5. Εκτιμούμε, όμως, ότι μόνο η διοργάνωση διακριτής συγκέντρωσης και πορείας δεν αρκεί. Προτείνουμε το δυναμικό που θα συγκεντρωθεί στη διακριτή συγκέντρωση, πριν την πορεία, να προχωρήσει και σε μια αποφασιστική παρέμβαση έμπρακτης αποδοκιμασίας της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, που να καταδεικνύει στην πράξη ότι αυτός ο εσμός επαγγελματιών συνομιλητών της κυβέρνησης και του κεφαλαίου δεν δικαιούται να μιλάει στο όνομα των εργαζόμενων της χώρας και σε καμιά περίπτωση δεν είναι στο απυρόβλητο. Πιστεύουμε ότι μια τέτοια κίνηση αντιστοιχεί σήμερα στις διαθέσεις της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζόμενων.
6. Η τοποθέτησή μας αυτή σε κανένα βαθμό δεν πρέπει να θεωρηθεί ως συναίνεση ή αποδοχή της λογικής του χωροταξικού διαχωρισμού από τα εργατικά κινήματα και της αντίληψης ότι ποτέ δεν μπορούμε να συμπορευτούμε με το συνδικαλιστικό κίνημα. Αντίθετα, επιμένουμε ότι σήμερα η βασική πρόκληση για τη ριζοσπαστική αριστερά είναι να παλέψει για μια νέα ταξική ενότητα των ίδιων των εργαζόμενων και αυτό δεν μπορεί παρά να σημαίνει παρέμβαση εντός του εργατικού κινήματος, των συνδικάτων, των εργατικών κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων.
7. Τέλος, μετά και από τις ισχνές και ήδη εξανεμισμένες ‘αυξήσεις’ της ΓΣΕΕ, νομίζουμε ότι αποκτά άλλη επικαιρότητα η πρωτοβουλία για μια μαζική πανελλαδική πολιτική καμπάνια κατά της λιτότητας με βασικό στόχο ‘να ζούμε με αξιοπρέπεια από μία μόνο δουλειά’, γι’ αυτό και θα πρέπει να υποστηριχτεί από το σύνολο των τάσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς.
Αθήνα 3/04/2006
Το πανελλαδικό γραφείο της Αριστερής Ανασύνθεσης