ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ του Π.Σ.Τ.Ν. στις ολομέλειες πόλεων.

·ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ:

1.ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ:

Ο πολιτικός τόνος της Ν.Δ. όλο το πρώτο διάστημα διακυβέρνησηςήταν αυτός της «ήπιας προσαρμογής». Όπως είχαμε εκτιμήσει και πριν τις εκλογές ως συλλογικότητα, η νέα κυβέρνηση δεν προχώρησε σε μια σειρά από βεβιασμένες και γρήγορες αναδιαρθρωτικές τομές. Αντίθετα, κινήθηκε σε ένα κλίμα εγκαθίδρυσής της στην εξουσία μετά από πολλά χρόνια διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, διεκπαιραίωσης της διεξαγωγής της ολυμπιάδας, και απόσπασης πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης σε μια σειρά από μέτωπα (εθνικά, εκπαίδευση, εργασία κτλ) για τον σχεδιασμό της σε οτι αφορά στο επόμενο χρονικό διάστημα.

Η μεταολυμπιακή οικονομική απογραφή, η οποία πραγματοποιήθηκε το τελευταίο χρονικό διάστημα δείχνει με καθαρό τρόπο την προσπάθεια πολιτικα και ιδεολογικά να δημιουργηθεί ένα κλίμα νομιμοποίησης μιας σειράς αναδιαρθρωτικών τομών, αλλά και τουνέου κύκλου λιτότητας που ετοιμάζονται για το επόμενο διάστημα.

Η πολιτική μεθολογία της Ν.Δ. στην κυβέρνηση που περιγράφηκε παραπάνω είχε τα αποτελέσματά της και στην εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθήθηκε. Το πρώτο διάστημα της νέας κυβέρνησης δεν επιχειρήθηκε μια ευθέως αντίστοιχη διαδικασία αναδιαρθρωτικών τομών με αυτήν την οποία είχε αφήσει στην μέση το ΠΑΣΟΚ. Δεν κατέβηκε , δηλαδή προς ψήφιση κάποιο πολυνομοσχέδιο σαν το περσινό της αξιολόγησης. Κυρίως ξεκίνησε μια πιο έντονη λογική ακαδημαϊκής, αλλά και οικονομικής ανταποδοτικότητας, για την φοιτητική μέριμνα, άνοιξε μια συζήτηση για τα δωρεάν συγγράματα, ψηφίστηκε και το νομοσχέδιο για τις μεταγραφές, ενώ παράλληλα δημοσιοποιήθηκετο νομοσχέδιο για τα ΙΔΒΕ. Παράλληλα έχει ενταθεί και η πάγια κατεύθυνση αναδιαρθρωτικών τομώνμέσα από τα τμήματα, με αλλαγές στα προγράμματα σπουδών, την εντατικοποίηση κτλ.Όπως είχαμε αρχικά εκτιμήσει η Ν.Δ. προσπαθεί να δημιουργήσει τους όρους για βαθιές αναδιαρθρωτικές τομές περικυκλώνοντας το φοιτητικό κίνημα μέσα σε ένα ιδιαίτερα δυσμενή πολιτικό και κοινωνικό συσχετισμό δύναμης.

2.ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ:

Όπως προαναφέρθηκε στον χώρο της εκπαίδευσης δεν επιχειρήθηκε μια γρήγορη και έντονα επιθετική κίνηση απο΄την μεριά του υπουργείου παιδείαςόλο το προηγούμενο εξάμηνο. Αυτό οφείλεται και στο γεγονός των ιδιαίτερα αρνητικών συσχετισμών, για το υπουργείο παιδείας, που είχε δημιουργήσει το ΠΑΣΟΚ στο τέλος της διακυβέρνησής του (βλ. Απεργίες καθηγητών κτλ).Για την αναστροφή αυτής της κατάστασης επιχειρήθηκε μια πολιτική απόσπασης συναίνεσης από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς στο χώρο της εκπαίδευσης (σύνοδος πρυτάνεων, ΔΕΠ, διάφορα επιμελητήρια, φοιτητές κτλ). Η διαδικασία αυτή, γνωστή και ως «εθνικός διάλογος» είναι σε εξέλιξη όλο αυτό το διάστημα, και έχει αποδώσει κάποια καταρχήν θετικά αποτελέσματα για την κυβέρνηση.

Συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ είχε διαρρήξει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις σχέσεις του με το καθηγητικό μπλοκ, τόσο λόγω του μισθολογικού των καθηγητών, όσο και λόγω τηςαδυναμίας του να βρει μια ισορροπία για το εσωτερικό του πανεπιστημίου κατά την αξιολόγηση ( το λεγόμενο και ως μοίρασμα της πίτας! ). Από το πρώτο διάστημα της Ν.Δ. φαίνεται πως οι σχέσεις με την σύνοδο πρυτάνεων, αλλά και το ΔΕΠ, έχουν αποκατασταθεί σε ικανοποιητικό βαθμό για την κυβέρνηση, χωρίς όμως κανείς να έχει την δυνατότητα να ισχυριστεί πως ένα ολόκληρο πεδίο αντιφάσεων του προηγούμενου διαστήματος δεν παραμένει σε μεγάλο βαθμό ανοιχτό. Παρ’ όλα αυτά το νομοσχέδιο για τα ΙΔΒΕ φαίνεται να έχει μεγάλο βαθμό αποδοχής από την συνοδο πρυτάνεων, αλλά και από το ΔΕΠ.

Αξιοσημείωτη είναι η προσπάθεια της Ν.Δ. να συγκροτήσει πολιτικές συμμαχίες για την αναδιάρθρωση και μέσα στο φοιτητικό σώμα, χαρακτηριστικά η ΔΑΠ φαίνεται να μπαίνει σε μια σειρά από συνελεύσεις με σαφές αναδιαρθρωτικό πλαίσιο,σε αντίθεση με προηγούμενες περιόδους κατά τις οποίες ακολουθούσε την πάγια πολιτική απαξίωσης των συλλογικών διαδικασιών απέχοντας από αυτές.

Όπως προαναφέρθηκε η ακαδημαϊκή χρονιά ξεκίνησε με την ψήφιση του νομοσχεδίου για τις μεταγραφές το οποίο αναμφισβήτητα συμπύκνωσε την κατεύθυνση που βάζει η κυβέρνηση.Τα κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια απέκτησαν δευτερεύοντα ρόλο, στα κριτήρια των μεταγραφών, σε σχέση με την ακαδημαϊκή επίδοση του κάθε φοιτητή στο πρώτο έτος.

Έκτός βέβαια από το νόμο για τις μεταγραφές έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί τα νομοσχέδια για τα ΙΔΒΕ (στην σύνοδο πρυτάνεων ) και για το ΔΙΚΑΤΣΑ.

3.ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ:

Για να αποτιμήσουμε με ένα συνεκτικό τρόπο τις εξελίξεις στο φοιτητικό κίνηματο προηγούμενο διάστημα είναι απαραίτητο να έχουμε μια σαφή εικόνα της πολιτικής γραμμής των διάφορων παρατάξεων στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Καταρχήν είναι πραγματικότητα πως έχουν υπάρξει σημαντικές μετατοπίσεις στην γραμμή των αστικών παρατάξεων μετά το φοιτητικό κίνημα του ΑΕΙ-ΤΕΙ. Η ΠΑΣΠ σε αντίθεση με την αρχική της κατεύθυνση δεν κάνει λόγω για δυο κύκλους σπουδών, αλλά πλασάρεται σαν υπερασπιστής του ενιαίου πενταετούς πτυχίου, γεγονός το οποίο μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και στην ΔΑΠ, παρά τις επιμέρους διαφορές που παρουσιάζονται. Αντίστοιχα η ΠΚΣ, αντιλαμβανόμενη τις αντιφάσεις και τα αδιέξοδα που οδηγεί η επίκληση στην ειδίκευση, συγκεκριμενοποιεί σε «επιστημονική» ειδίκευση.

Το προηγούμενο διάστημα η ΔΑΠ έπαιξε το παιχνίδι της στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής, προσπαθώντας να διαχωρίζεται σε σημεία, ώστε να νομιμοποιεί και ένα προφίλ «αντιπολιτευτικό». Βέβαια σε σημεία στα οποία θίγεται η ισορροπία που έχει δημιουργήσει στο πανεπιστήμιο (βλ. μεταγραφές) είχε πιο έντονες αντιδράσεις. Όλο το προηγούμενο εξάμηνο (με εξαιρέσεις βέβαια, και ανάλογα με το συσχετισμό δύναμης) η ΔΑΠ μπήκε μαζικά σε συνελεύσεις και τις περισσότερες φορές τις πήρε.Αυτή η στάση σηματοδοτεί μια διαφορά σε σχέση με παλιότερα όπου απείχε επιδεικτικά.Πιθανότατα προσπαθεί να ανασχέσει την φθορά την οποία θα έχει σαν κυβερνητική παράταξη, και να εμποδίσει μια μεγάλη ενδυνάμωση της ΠΑΣΠ, ή μια ενδεχόμενη έκρηξη του φοιτητικού κινήματος.

Η ΠΑΣΠ προσπαθεί, όπου υπάρχει με σοβαρούς όρους και παρά τον «ιδιαίτερο πλούτο των αντιθέσεών της» να προβάλει ένα στιλ σοβαρής και υπεύθυνης αντιπολίτευσης χωρίς όμως να φαίνεται αποφασισμένη να κάνει μεγάλης κλίμακας και αποφασιστικότητας αντιπολιτευτικά γεγονότα. Στο εσωτερικό των συλλόγων προσπαθεί να στήσει μπλοκ τέτοια με τα οποία να παίρνει συνελεύσεις, με αμφίβολη όμως αποτελεσματικότητα. Σε ό,τι αφορά στην δυναμική της είναι σαφές και από τις περσινές εκλογές πως τουλάχιστον εκλογικά θα έχει σημαντική άνοδο το επόμενο διάστημα.

Η ΠΚΣ σε οτι αφορά στην πολιτική της γραμμή κινείται με σαφήνεια σε μια λογική υπεράσπισης των ιερών και των οσίων «της δημόσιας και δωρεάν παιδείας». Από το ξεκίνημα της χρονιάς προσπαθεί με κάθε περίτεχνο τρόπο να στοιχειοθετήσει το πως ιδιωτικοποιείται το πανεπιστήμιο, ουσιαστικά αφήνοντας έξω από την πολιτική της προπαγάνδα την αξιολόγηση, τα ΙΔΒΕ και γενικά την κατεύθυνση αποσύνδεσης πτυχίου-επαγγέλματος. Στο εσωτερικό των φοιτητικών συλλόγων είναι ιδιαίτερα αυτοαναφορική, και προσπαθεί στο σύνολο των σχολών να συγκροτήσει πολιτικά-κομματικά μπλοκ γύρω από την πολιτική της ρητορεία. Σε σχέση με την δυναμική της είναι σαφές πως έχει ανασυγκροτηθεί σε πολλές σχολές, ενώ είναι η μόνη παράταξη που έχει πολιτική παρουσία σε όλους τους φοιτητικούς συλλόγους. Η πολιτική της παρουσία και το γεγονός πως έχει συγκροτήσει μεγάλα πολιτικά μπλοκ σε σειρά συλλόγων της δίνουν την δυνατότητα να παίρνει συνελεύσεις σχετικά άμαζες με μεγάλη ευκολία, ενώ όταν οι συνελεύσεις μαζικοποιούνται τα πράγματα συνήθως περιπλέκονται. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που στο συντονιστικό της επιλέγει με άνεση να συντονίζει ΔΣ, επιτροπές αγώνα, και να μην επιχειρεί την αναναίωση των Γ.Σ. σε πιο τακτική βάση. Τελικά παρά την οργανωτική της ανασυγκρότηση, η πραγματική ενίσχυση της επιρροής της στο φοιτητικό σώμα δεν προχωράει αντίστοιχα.

4.ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΑΑΚ:

Η κίνηση των ΕΑΑΚ όλο αυτό το διάστημα εμφάνισε μια σειρά από δυνατότητες που υπάρχουν σε πολλούς συλλόγους, ή καλύτερα σε κατηγορίες σχολών, έφερε όμως στην επιφάνεια και αντιφάσεις που μπορεί να έχουν σχέση τόσο με διάφορες κατηγορίες σχολών, όσο και με τα διαφορετικά χαρακτηριστικά, αλλά και τις ιεραρχήσεις των διάφορων τάσεων των ΕΑΑΚ.

Καταρχήν σε οτι αφορά στην συλλογικότητά μας και στα σχήματα όπου παρεμβαίνουμε. Επιβεβαιώθηκε σε μεγάλο βαθμό η εκτίμηση που είχαμε από την αρχή της χρονιάς για την πολιτική και εκπαιδευτική συγκυρία, σε αντίθεση κυρίως με το ΝΑΡ, το οποίο κινήθηκε με βάση μια εκτίμηση πως η Ν.Δ. θα εμφανιστεί με έναν πολύ επιθετικό χαρακτήρα από την αρχή της χρονιάς. Σε επίπεδο πολιτικής γραμμής πολύ σωστά οριοθετηθήκαμε από λογικές γενικόλογης ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης, αναδεικνύοντας τόσο συνόλικά, όσο και ανά συγκυρία πως η πραγματική γραμμή του αστισμού είναι: ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ- ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ. Είχαμε σωστά εκτιμήσει πως ο κοινωνικός διάλογος που εξήγγειλε η κυβέρνηση θα είναι μια διαδικασία απόσπασης συναίνεσης, την οποία το φοιτητικό κίνημα πρέπει να διεμβολίσει με όρους μαζικών κινητοποιήσεων. Παρά τις καταρχήν σωστές εκτιμήσεις όμως δεν καταφέραμε να έχουμε τα αντανακλαστικά που απαιτούνταν για να απαντήσουμε σε μια σειρά μέτωπα που άνοιξε η κυβέρνηση, όπως αυτό των μεταγραφών. Σε επίπεδο αποτελεσματικότητας μπορούμε να αποτιμήσουμε πως κυρίως στα πολυτεχνεία, αλλά και σε άλλες σχολές πχ γεωπονική είχαμε πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ σε σχολές όπως οι καθηγητικές δεν έχουμε καταφέρει να μπούμε σε μια διαδικασία ανάσχεσηςτου αρνητικού συσχετισμού δύναμης. Συνολικά δεν καταφέραμε να έχουμε έναν πολύ συγκεκριμένο σχεδιασμό που να χωράει και να υπερβαίνει τις άλλες τάσεις των ΕΑΑΚ, αλλάζοντας συνολικά τον συσχετισμό δύναμης υπερ του εγχειρήματος των ΕΑΑΚ, και προχωρώντας παράλληλα την επανίδρυσή τους. Αυτό φάνηκε σε σειρά τακτικών επιλογών και οξύνθηκε ιδιαίτερα στο τέλος του εξαμήνου.

Το ΝΑΡ εκτός της αδυναμίας του να έχει μια σοβαρή εκτίμηση για την πολιτική συγκυρία (τη μια φλερτάριζε με λογικές γενικευμένης μεταολυμπιακής κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού που θα κατέβαζε τον κόσμο στον δρόμο, καιτην άλλη με μια λογική κυβέρνησης οδοστρωτήρα, η οποία θα περνούσε όλη την αναδιάρθρωση σε μια νύχτα), είχε και μεγάλη αδυναμία να εκτιμήσει την κίνηση της ΝΔ στην εκπαίδευση. Από την αρχή της χρονιάς κινήθηκε σε μια λογική επιχειρηματικοποίησης-ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης αδυνατώντας να πάρει σαφείς θέσεις στα συγκεκριμένα επίδικα που προέκυψαν. Προς το τέλος του εξαμήνου συγκεκριμενοποίησε την γραμμή του, ιεραρχώντας την αξιολόγηση, χωρίς όμως να μπορεί να υπερβεί αντιφάσεις της αναλυσής του.Η αποτελεσματικότητά του ήταν αισθητά μειωμένη, σε όλες τις κατηγορίες σχολών , με εξαίρεση το πολυτεχνείο Κρήτης, στο οποίο προφανώς και υπάρχει πιο σαφής κατεύθυνση σε σχέση με την υπόλοιπη νΚΑ. Οι σημαντικότερες αντιφάσεις αναδείχτηκαν στο τέλος του εξαμήνου με την σχεδόν πλήρη αδυναμία του να διαχωριστεί από την ΠΚΣ, κυρίως στο ζήτημα του φοιτητικού συντονισμού.

Η συνολική πολιτική γραμμή της ΑΡΑΣ, παρά το γεγονός πως είναι κοντά σε εμάς , παρουσίασε σειρά αντιφάσεων, αφού πολλές φορές φλερτάρει με μια λογική ιδιωτικοποίησης, ενώ παρουσιάζει μια εμμονή στο ζήτημα των 2 κύκλων. Κυρίως μετά το διήμερο των ΕΑΑΚ η μετατόπισή της προς την γραμμή μας ήταν σαφής .Στο επίπεδο της πολιτικής αποτελεσματικότητας, στο πολυτεχνείο είχε καλά αποτελέσματα, αλλά με αντιφάσεις (βλ τοπογράφους), ενώ στις άλλες σχολές δεν μπορεί να ξεπεράσει ένα μέσο όρο των ΕΑΑΚ, όταν δεν είναι κάτω από αυτόν. Χαρακτηριστική παραμένει η αδυναμία της να έχει εκτατική ανάπτυξη.

Η συνολική παρουσία των ΕΑΑΚ το εξάμηνο αυτό ήταν ιδιαίτερα αντιφατική, κυρίως σε οτι αφορά την πολιτική γραμμή, τις ιεραρχήσεις, αλλά και τις πρωτοβουλίες που υλοποιήθηκαν. Όπως προαναφέρθηκε δεν καταφέραμε να βρούμε έναν βηματισμό, διεμβόλισης του κοινωνικού διαλόγου και διάλυσης των συμμαχιών που προσπάθησε να συγκροτήσει η κυβέρνηση, και δημιουργίας αναχωμάτων και σταματήματος των αναδιαρθρωτικών τομών που επιχείρησε. Τα όρια της τακτικής του πρώτου τουλάχιστον διαστήματος φάνηκαν στην δεύτερη πορεία ανά πόλεις, τόσο από τον αριθμό των συνελεύσεων , όσο και από το άμαζο της πορείας.

5.ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ:

Έχει μεγάλη σημασία να αποτιμηθεί και ο τρόπος με τον οποίο κινηθήκαμε σε ένα επίπεδο συμμαχιών, είτε αυτό αφορά το εσωτερικό των συλλόγων, είτε τις τακτικές επιλογές για τις άλλοτε άλλες κινητοποιήσεις.

Στους συλλόγους το σύνολο σχεδόν των σχημάτων κατέβαινε με ξεχωριστό πλαίσιο από όλες τις άλλες παρατάξεις. Σε συλλόγους όπου υπάρχουν άλλες δυνάμεις της ΡΑ (αγωνιστικές κινήσεις, αριστερά σχήματα κτλ) τα σχήματα συνήθως κατέβαιναν σε κοινά πλαίσια. Επίσης το ΔΙΚΤΥΟ στις περισσότερες των περιπτώσεων μπαίνει σε δικά μας πλαίσια. Η συγκεκριμένες πρακτικές κοινών κατεβασμάτων έχει αποτιμηθεί γενικά ως θετική, παρ΄όλα αυτά σε περιπτώσεις που θεωρήσαμε πως το κοινό κατέβασμα δεν εξυπηρετεί τίποτα το απορρίψαμε (πχ ΑΣΟΕΕ).

Στις κινητοποιήσεις στην αρχή της χρονιάς για την φοιτητική μέριμνα με επιλογή τόσο δικιά μας όσο και της ΠΚΣ προχωρήσαμε σε ξεχωριστές πρωτοβουλίες, γεγονός το οποίο βοήθησε τα ΕΑΑΚ να διαχωριστουν, αλλά και να είναι πολιτικά αποτελεσματικά ( πρυτανεία ΕΚΠΑ, ΕΜΠ ). Στις πρώτες δυο πορείες με επιλογή και της ΠΚΣ κατεβήκαμε ξεχωριστά. Η πρώτη πορεία μπορεί να αποτιμηθεί θετικά, στην δεύτερη όμως φάνηκαν τα όρια των τακτικών επιλογών μας, κυρίως σε επίπεδο πολιτικής αποτελεσματικότητας που θα μπορούσε να έχει αυτή η πορεία. Αυτό δεν σημαίνει πως αν ήταν κοινή με την ΠΚΣ θα υπήρχαν καλύτερα αποτελέσματα.

Σε οτι έχει να κάνει με τον συντονισμό του φοιτητικού κινήματος η συνολική μας τοποθέτηση ήταν και είναι σαφής :

1.Δεν υπάρχει καμία αναγκαιότητα ύπαρξης ενός συντονιστικού με μόνιμα χαρακτηριστικά όταν δεν υπάρχει έξαρση του φοιτητικού κινήματοςτην οποία θα πρέπει να συντονίσει. Ένα τέτοιο συντονιστικό έρχεται να καλύψει την διάλυση των δομών του φοιτητικού συνδικαλισμού, των συλλόγων και της ΕΦΕΕ.

2.Σε ένα διάστημα ύφεσης του φοιτητικού κινήματος είναι θετικό να υπάρχει ένας συντονισμός όλων των Γ.Σ., ο οποίος να μην έχει μόνιμα χαρακτηριστικά. Δηλαδή είναι σε θετική κατεύθυνση το να μπορεί να πραγματοποιηθεί συνάντηση των φοιτητικών συλλόγων για να εκτιμηθεί σαφέστερα η κίνηση του κράτους και να τεθούν πιο συγκεκριμένοι στόχοι για το φοιτητικό κίνημα. Ένας τέτοιος συντονισμός όμως δεν μπορεί να έχει μόνιμα χαρακτηριστικά, να αποτελεί ένα «όργανο» του φοιτητικού κινήματος, να καλεί ως τέτοιο σε κινήσεις, να κατεβάζει πλαίσια σε συλλόγους κτλ. Χαρακτηριστική περίπτωση τέτοιου συντονισμού ήταν αυτός των περσινών κινητοποιήσεων για την αξιολόγηση.

3.Σε περίοδο έξαρσης του φοιτητικού κινήματος το συντονιστικό που θέλουμε να συγκροτείται είναι συντονιστικό γενικών συνελεύσεων , οι οποίες να ανανεώνονται, χωρίς να συμμετέχουν ΔΣ, επιτροπές αγώνα και επιτροπές ετών.

Είναι σαφές πως ο φοιτητικός συντονισμός δεν μπορεί να γίνεται πέρα και έξω από μια ελάχιστη πολιτική συμφωνία, την εναντίωση στην αναδιαρθρωτική κίνηση της κυβέρνησης.

4.Θεωρουμε τις επιτροπές αγώνα ανταγωνιστικά μορφώματα προς τους φοιτητικούς συλλόγους. Η επιτροπή αγώνα δεν είναι ένα μόρφωμα το οποίο μπορεί να εκπροσωπεί τα συμφέροντα των φοιτητών, αντίθετα αποτελεί ένα πολιτικό δυναμικό το οποίο συγκροτείται γύρω από την πολιτική πρόταση μιας παράταξης. Πέρα από τον ανταγωνιστικό χαρακτήρα τον οποίο έχουν προς τους συλλόγους, οι επιτροπές αγώνα είναι και βαθιά αναποτελεσματικές.

Οι επιτροπές ετών συγκροτούνται για να διεκπαιραιώσουν συγκεκριμένα ζητήματα των ετών. Όταν οιεπιτροπέςέτους είναι σαν παρα-σύλλογος μέσα στον σύλλογο, τότε λειτουργούν ανταγωνιστικά προς αυτόν.

5.Παλεύουμε για την στήριξη και ενδυνάμωση των συλλογικών διαδικασιών των φοιτητών, των Γ.Σ. και των συντονιστικών επιτροπών τους, για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού συνδικαλισμού και των δομών του, για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ.

Με βάση την συγκεκριμένη πολιτική τοποθέτηση όχι απλά δεν συμμετείχαμε, αλλά και καταγγείλαμε το συντονιστικό το οποίο έχει συγκροτήσει ηΠΚΣ, ως φοιτητικό ΠΑΜΕ, και όχι ως πραγματικό συντονισμό του φοιτητικού κινήματος.

6.ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΔ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ:

Πραγματική ποιοτική τομή στην αποσαφήνιση της εκπαιδευτικής πολιτικής της νέας κυβέρνησης αποτέλεσε η συζήτηση που έγινε στη βουλή για τα ζητήματα της εκπαίδευσης. Τόσο η ένταση της επιθετικότητας των κυβερνητικών δηλώσεων, όσο και το επίπεδο πολιτικής συναίνεσης έδωσαν ένα καθαρό στίγμα για τις εξελίξεις που θα υπάρξουν το επόμενο διάστημα.

Καταρχήν για πρώτη, ίσως , φορά ξεδιπλώθηκε μέσα στη βουλή όλο το κουβάρι της αναδιάρθρωσης στην εκπαίδευση:ΙΔΒΕ, ΔΙΚΑΤΣΑ, ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ, 2 ΚΥΚΛΟΙ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΗ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΩΝ ΚΕΣ, ΙΔΡΥΣΗ ΜΗ ΚΡΑΤΙΚΩΝ-ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ, ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ήταν οι βασικές δηλώσεις της κυβέρνησης σε επίπεδο μακροπρόθεσμου σχεδιασμού και σαν βάση για την έναρξη του «εθνικού διαλόγου» με τους διάφορους κοινωνικούς εταίρους. Ο διάλογος αυτός έχει χρονικό όριο το τέλος αυτού του ακαδημαϊκού έτους, ενώ (όπως δήλωσε η κυβέρνηση ) από τον διάλογο εξαιρούνται τα ΙΔΒΕ, το ΔΙΚΑΤΣΑ, και η αξιολόγηση, εννοώντας πως θα επιχειρηθεί η ψήφιση αντίστοιχων νομοσχεδίων στο δεύτερο εξάμηνο του τρέχοντος ακαδημαϊκου έτους.

Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση το ΠΑΣΟΚ κατήγγειλε την κυβέρνηση πως «έταξε πολλά στον ελληνικό λαό και έκανε λίγα», εννοώντας πως ζητήματα όπως η αξιολόγηση είναι αυτονόητα και πιέζοντας για γρήγορη θεσμοθέτηση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Αντίστοιχα κινήθηκε και ο ΣΥΝ, καταδεικνύοντας την «παιδεία» σαν τον μεγάλο ασθενή.Το ΚΚΕ κατήγγειλε με ένα γενικόλογο τρόπο την «ιδιωτικοποίηση της παιδείας», όπως μόνο αυτό την καταλαβαίνει, χωρίς να φέρει καμία συγκεκριμένη αντίρρησηστην βάση της αναδιαρθρωτικής πολιτικής όλα αυτά τα χρόνια, η οποία είναι κυρίως η αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά δικαιώματα τα οποία κατοχυρώνει. Αξίζει να αναφερθεί πως τόσο ο ΣΥΝ, όσο και το ΚΚΕ συμμετέχουν στο ΕΣΥΠ και στον «κοινωνικό διάλογο».

6,5.ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ:

Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης στη βουλή, συγκεκριμενοποίησαν την στρατηγική της ΝΔ, και πολύ περισσότερο την τακτική της, δείχνονταςμε πολύ σαφήνεια πλέον σε όλουςτο μέγεθος της επίθεσης που ετοιμάζεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μετά τις εξαγγελίες ανοίχτηκε μέσα στη συλλογικότητα μια συζήτηση για το ποιά πρέπει να είναι η τακτική μας, χωρίς να υπάρχει διαφωνία για το κατά πόσο έπρεπε να γίνει πανελλαδική πορεία στο υπουργείο,με δεδομένο και το γεγονός πως το ΚΚΕ είχε καλέσει πανελλαδική-πανεκπαιδευτική πορεία στις 10-12.

Επιλέξαμε να πάμε σε πανελλαδική πορεία στις 10-12 λόγω των εξαγγελιών της ΝΔ στη βουλή, και του γεγονότος πως τα χρονικά όρια του εξαμήνου στένευαν. Συνυπολογίσαμε και το γεγονός πως δεν είχε προηγηθεί μια δουλεία τόσο στα ΕΑΑΚ, όσο και κυρίως στους συλλόγους, η οποία να έδινε μεγάλα περιθώρια για υλοποιήσιμες και όχι εγκεφαλικές τακτικές επιλογές. Η συγκεκριμένη επιλογή δικαιώθηκε.Η μαζικότητα του μπλοκ των ΕΑΑΚ ήταν πολύ μεγαλύτερη από τις προηγούμενες πορείες, γεγονός το οποίο ήταν αποτέλεσμα της συζήτησης που είχε προηγηθεί στη βουλή για την εκπαίδευση, του πανελλαδικού χαρακτήρα της πορείας, αλλά και του κλίματος που είχε δημιουργηθεί από την κίνηση της ΠΚΣ. Η πορεία επίσης ήταν συνολικά η πιο μαζική εκπαδευτική πορεία των τελευταίων χρόνων, και ξεπερνούσε με σαφήνεια τα στενά κομματικά μπλοκ (χιλιάδες μαθητές κτλ).

Μετά την πορεία της 10-12-2004 οι αντιφάσεις της συλλογικότητας οξύνθηκαν και σε σχέση με την τακτική μας για τον φοιτητικό συντονισμό. Η Αθήνα πήγε στο συντονιστικό της ΠΚΣ και ξεδίπλωσε την άποψή μας τόσο για το φοιτητικό συντονισμό (καταγγέλοντας το συγκεκριμένο συντονιστικό) , όσο και για το τι πρέπει να κάνει το φοιτητικό κίνημα , ενώ η Πάτρα απείχε από το συντονιστικό. Οι άλλες τάσεις των ΕΑΑΚ επίσης ήρθαν στο συντονιστικό. Είναι δύσκολο κανείς να αποτιμήσει την συγκεκριμένη κίνηση. Θετικό είναι το γεγονός πως μπορείς να εκθέσεις πιο εύκολα πλέον την ΠΚΣ για την αντίληψη που έχει για τον συντονισμό μέσα από την στάση που κράτησε, ενώ αρνητικά ίσως μπορεί να αποτιμηθεί το γεγονός της πλήρους όξυνσης των αντιφάσεων του ΝΑΡ (αξίζει όμως να αναρωτηθούμε αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αυτή την εξέλιξη!!!).

·ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΕΞΑΜΗΝΟ:

7.ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ:

Το τέλος των ολυμπιακών αγώνων, η οικονομική απογραφή και ο τρόπος με τον οποίο αυτή ανοίχτηκε πολιτικά και ιδεολογικά στην ελληνική κοινωνία, η εδραίωση της νέας κυβέρνησης σε όλο τον κρατικό μηχανισμό, αλλά και οι πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες που έχει δημιουργήσει μέχρι τώρα, σηματοδοτούν μια νέα φάση για τον τρόπο διακυβέρνησης, της Ν.Δ.. Το αναδιαρθρωτικό έργο σε όλους τους τομείς: εκπαίδευση, τομέας περίθαλψης , εργασιακά, το επόμενο διάστημα θα προχωρήσει με πολύ πιο αποφασιστικά βήματα από την μεριά της κυβέρνησης.

Η μοναδική πραγματική πολιτική εκκρεμότητα για το ξεκίνημα βαθίων αναδιαρθρωτικών τομών ήταν το ζήτημα των προεδρικών εκλογών και το ενδεχόμενο (αν και ελάχιστο) να πραγματοποιηθούν νέες βουλευτικές εκλογές. Με την επιλογή Παπούλια για πρόεδρο της δημοκρατίας το ζήτημα κλείνει οριστικά και με πολύ συγκεκριμένο συμβολισμό. Όπως είπε και ο πρωθυπουργός η επιλογή Παπούλια σηματοδοτεί την προσπάθεια να υπάρξει πλήρης συναίνεση στα σημαντικά μέτωπα της αναδιάρθρωσης (εκπαίδευση, τομέα περίθαλψης, εργασία), καθώς και στα εθνικά ζητήματα.

Είναι, επίσης, σαφές πως και συνολικά στο πολιτικό σκηνικό επικρατεί ένα κλίμα πλήρους συναίνεσης, με το ΠΑΣΟΚ να προκαλεί την ΝΔ να προχωρήσει πιο επιθετικά και πιο γρήγορα τις «απαραίτητες για τον τόπο αναδιαρθρωτικές τομές», με τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ τις περισσότερεςφορές να κάνει αντιπολίτευση μόνο σε σημεία και σε όψεις της κυβερνητικής πολιτικής και το ΚΚΕ να προετοιμάζει την μεγαλύτερη ανασυγκροτησή του για να έχει ο λαός ένα αποκούμπι. Παρ’ όλα αυτά κοινωνικά έχουν αρχίσει να φαίνονται κάποια πρώτα σημάδια διεκδικητικότητας, απέναντι τόσο στα μέτρα που παίρνει η Ν.Δ., όσο και στην διάψευση της προσδοκίας που είχε δημιουργήσει η Ν.Δ. σε μια σειρά κοινωνικών στρωμάτων, με χαρακτηριστική την πρόσφατη κινητοποίηση των αγροτών.

Ο νέος ημερολογιακός χρόνος θα αποτελέσει μια περίοδο που θα επιχειρηθούν βαθιές αναδιαρθρωτικές τομές σε όλους τους κλάδους, θα αρχίσει νέος κύκλος λιτότητας και συνεπώς ανοίγεται και όλο το πεδίο για το φοιτητικό, το νεολαιίστικο, αλλά και συνολικά το λαϊκό κίνημα να βγουν στο προσκήνιο. Από τις δηλώσεις της κυβέρνησης, τα πρώτα μέτωπα είναι πολύ πιθανό να ανοίξουν στο χώρο της εκπαίδευσης , και ιδιαίτερα της τριτοβάθμιας.

8.ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ-ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ:

Αναφορικά με τον χώρο της εκπαίδευσης το επόμενο εξάμηνο θα είναι πολύ κρίσιμο για το προχώρημα της αναδιάρθρωσης. Η κυβέρνηση έχει θέσει σαν μια από τις πρώτες προτεραιότητες στο προχώρημα της αναδιάρθρωσης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, συγκεκριμένα, και με δεδομένη την σύνοδο των υπουργών παιδείας της ευρωπαϊκής ένωσης στις 15 Μάη στη Νορβηγία, θα προσπαθήσει να παρουσιάσει έργο. Η αξιολόγηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί τον κύριο στόχο του υπουργείου για την δημιουργία ενός νέου θεσμικού πλαισίου που θα πιέζει συνολικά το ελληνικό πανεπιστήμιο για γρήγορο και βαθύ προχώρημα της αναδιάρθρωσης σε όλους τους τομείς της δραστηριότητάς του (στον κατανεμητικό και στον ιδεολογικό του ρόλο, καθώς και στις οικονομικές του λειτουργίες.). Επίσης σημαντικός σταθμός είναι και η ίδρυση των ΙΔΒΕ, καθώς και η ψήφιση νέου θεσμικού πλαισίου για την αναγνώριση των πτυχίων (ΔΙΚΑΤΣΑ)

Η τακτική του υπουργείου παιδείας στην ψήφιση νομοσχεδίων για το προχώρημα της αναδιάρθρωσης, όπως φαινεται από τις μέχρι τώρα κινήσεις του είναι πρώτα η ψήφιση των ΙΔΒΕ, στη συνέχεια το ΔΙΚΑΤΣΑ και φυσικά η αξιολόγηση. Τα νομοσχέδια για τα ΙΔΒΕ και το ΔΙΚΑΤΣΑ, είναι πιθανό να πάνε προς ψήφιση και μέσα στην εξεταστική. Η παραπάνω ιεράρχηση αποτελεί μια εκτίμηση, αφού κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την εμφάνιση κάποιου πολυνομοσχεδίου.

9.ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΑΚΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ:

Τα νομοσχέδια τα οποία έχουν να κάνουν με τις άμεσες επιλογές της κυβέρνησης για το προχώρημα της αναδιάρθρωσης αναφέρθηκαν και παραπάνω. Στην συγκεκριμένη εισήγηση δεν επιχειρείται μια πλήρης ανάλυση του κάθε νομοσχεδίου ή της σημασίας καθεμιάς από τις παραπάνω τομές, για την εξαγωγή όλων των πολιτικών και συνδικαλιστικών εργαλείων που χρειάζεται να χρησιμοποιήσει το φοιτητικό κίνημα, αλλά κυρίως επιχειρείται να περιγραφεί η γενική κατεύθυνση του κράτους . Αυτό σημαίνει πως απαιτείται στο αμέσως επόμενο διάστημα η συγγραφή ενός πιο αναλυτικού πολιτικά και συνδικαλιστικά κειμένου από τον τομέα νεολαίας.

Η ίδρυση των Ινστιτούτων Δια Βιου Εκπαίδευσης αποτελούν την προσπάθεια από την μεριά του κράτους για διαχείριση της αντίθεσης ειδίκευσης-κινητικότητας. Δηλαδή τα ΙΔΒΕ έρχονται να αναιρέσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό την κατοχύρωση των τυπικών επαγγελματικών δικαιωμάτων στο πτυχίο και να τα μεταφέρουν σε τίτλους πιστοποίησης κύκλων επανακατάρτισης, οι οποίοι θα θεωρούνται απαραίτητοι για εργαστεί κανείς σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Είναι σαφές πως τα ΙΔΒΕ αποτελούν φυσική συνέχεια μιας λογικής ειδίκευσης-κατάρτισης στο πτυχίο (πιθανότατα αυτός και ο λόγος για τον οποίο η ΠΚΣ τονίζει πλέον την «επιστημονική» ειδίκευση). Είναι σαφές πως η θεσμοθέτηση των ΙΔΒΕ αποτελεί πολύ σημαντική επίθεση στα συμφέροντα των φοιτητών και των εργαζόμενων. Παράλληλα κανείς δεν εγγυάται τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα τους, δηλαδή την λειτουργία τους χωρίς δίδακτρα, με δωρεάν συγγράματα κτλ. Για τα ΙΔΒΕ υπάρχει σχεδόν πλήρης συμφωνία της συνόδου των πρυτάνεων, συναίνεση από το ΔΕΠ και στήριξη από τις παρατάξεις των αστικών κομμάτων στο πανεπιστήμιο. Οι παραπάνω συμμαχίες καθιστούν πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να κατέβει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προς ψήφιση, ακόμα και μέσα στην εξεταστική.

Δεύτερη αναδιαρθρωτική τομή που ετοιμάζεται για το επομενο χρονικό διάστημα είναι η αλλαγή στον τρόπο αναγνώρισης των πτυχίων της αλλοδαπής. Παρά το γεγονός πως δεν υπάρχουν απολύτως διασαφηνισμένα στοιχεία, από το υπουργείο παιδείας είναι γνωστό πως με την αλλαγή του ΔΙΚΑΤΣΑ θα θεσμοθετηθεί η αναγνώριση τριετών κύκλων σπουδών, γεγονός το οποίο σημαίνει πως καταρχήν αναγνωρίζονται τα bachelor, άρα είναι πάντα ανοιχτό το ενδεχόμενο 2 κύκλων σπουδών, και σπασίματος του ενιαίου πτυχίου, και δεύτερον επιταχύνεται η διαδικασία αναγνώρισης των ΚΕΣ από την πίσω πόρτα. Ιεραρχικά για την κυβέρνηση φαίνεται πως κατεβαίνει μετά, ή παράλληλα με τα ΙΔΒΕ.Μια τομή σαν αυτή που περιγράφηκε, μπορεί να γεννήσει σειρά αντιφάσεων τόσο στις φοιτητικές παρατάξεις, όσο και στο ΔΕΠ, και για αυτόν τον λόγο είναι εύκολο να εκτιμήσει κανείς το επίπεδο της συναίνεσης που μπορεί να αποσπάσει.

Η αξιολόγηση είναι η σημαντικότερη τόμη που επιχειρείται στο ελληνικό πανεπιστήμιο από τον νόμο πλαίσιο και μετά. Η αξιολόγηση θα αποτελέσει ένα συνολικό μοχλό πίεσης για την επιτάχυνση των αναδιαρθρωτικών τομών σε όλες τις λειτουργίες του πανεπιστημιακού μηχανισμού. Καταρχήν θα επιτείνει την αποσύνδεση του πτυχίου από τα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτό κατοχυρώνει, μέσω της πίεσης για αλλαγή στα προγράμματα σπουδών στην κατεύθυνση της ειδίκευσης, για διασπάσεις διασπάσεις τμημάτων, για διάλυση τελικά της ενιαιότητας των πτυχίων αφού θα αξιολογούνται διαφορετικά τα πτυχία διαφορετικών πανεπιστημίων. Κατά δεύτερο λόγο θα επιτείνει τον ιδεολογικό ρόλο του πανεπιστημίου αφού θα πιέσει για πλήρη εντατικοποίηση του ρυθμού των σπουδών, για προαπαιτούμενα, προόδους, για διαγραφή (όπως ακούγεται από κύκλους του υπουργείου) των λεγόμενων αιώνιων φοιτητών και τελικά εισάγει και με επίσημο τρόπο την αξιοκρατεία σαν μια αντικειμενική έννοια που βασίζεται σε μια σειρά κριτηρίων. Τελικά επιτείνει τις οικονομικές λειτουργίες του πανεπιστημίου πιέζοντας για μεγαλύτερη οικονομική ανταποδοτικότητα, για μεγαλύτερη σύνδεση του πανεπιστημίου με επιχειρήσεις , πιο σαφή κατεύθυνση στην έρευνα κτλ.

Πιθανότατα η πρώτη μορφή αξιολόγησης δεν θα συνδέει την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων με τα αποτελέσματα του κάθε ιδρύματος στην διαδικασία αξιολόγησης. Ο χαρακτήρας της θα είναι κυρίως «ακαδημαϊκός» για να αποσπάει μεγαλύτερη συναίνεση τόσο από το ΔΕΠ, όσο και από το φοιτητικό σώμα.

Παρ΄όλα αυτά έχει μεγάλη σημασία να αναφερθεί πως η αξιολόγηση δεν μπορεί να είναι μια τομή με απόλυτο χαρακτήρα ( ή είναι, ή δεν είναι ). Αντίθετα η αξιολόγηση αποτελεί ένα πολύ πλούσια αντιφατικό προτσές σε όλο της το εύρος.

Αποτελεί στοχοθεσία του υπουργείου μια πρώτη μορφή αξιολόγησης να έχει θεσμοθετηθεί μέχρι το τέλος αυτού του ακαδημαϊκού έτους. Η έκβαση βέβαια αυτού του σχεδιασμού αποτελεί συνάρτηση των αντιστάσεων που θα σηκώσει το φοιτητικό κίνημα.

10.ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ:

Με δεδομένη την παραπάνω εκτίμηση είναι σαφές πως η συγκυρία δεν αφήνει και πολλές επιλογές, πέρα από την απόπειρα να βάλουμε σοβαρά αναχώματα στην αναδιαρθρωτική κίνηση της κυβέρνησης. Είναι «ιστορικό κεκτημένο» των ΕΑΑΚ το γεγονός, πως σε περιόδους σαν και αυτή παίζεται το σύνολο της γραμμής όλων των παρατάξεων για το φοιτητικό κίνημα, με αποτέλεσμα να είναι και δύσκολο να εκτιμήσει κανείς την συνολική έκβαση του συσχετισμού δύναμης στο ΦΚ, όπως και το οτι παίζεται και το σύνολο της γραμμής της κάθε τάσης των ΕΑΑΚ για το ΦΚ, και είναι επίσης δύσκολο να εκτιμήσει κανείς και την έκβαση του εσωτερικού συσχετισμού δύναμης του εγχειρήματος. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του ΑΕΙ-ΤΕΙ και των αποτελεσμάτων που έζησαν τα ΕΑΑΚ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να επεξεργαστούμε το σύνολο της πολιτικής μας τοποθέτησης και να έχουμε μια σαφή κατεύθυνση για το που θέλουμε να οδηγήσουμε μια ενδεχόμενη έξαρση του ΦΚ, και με ποιά γραμμή τα ΕΑΑΚ μπορούν να υλοποιήσουν αυτό τον σχεδιασμό.

Είναι σαφές πως πολιτικό μας στίγμα είναι ο αγώνας του φοιτητικού κινήματος για πτυχία με επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, και για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, χωρίς λογικές ανταποδοτικότητας, κόντρα στην πολιτική κατάργησης των πτυχίων και του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης. Ειναι σαφές πως τα ΙΔΒΕ και το ΔΙΚΑΤΣΑ δεν πρέπει να περάσουν καιθααποτελέσουν τον κόμβογια το ξεκίνημα των κινητοποιήσεων. Η μάχη αυτή βέβαια θα ενισχύσει και την δυνατότητα να αντιπαλέψουμε την αξιολόγηση. Να μην ιδρυθεί κανένα ΙΔΒΕ, να μην περάσει το νομοσχέδιο για το ΔΙΚΑΤΣΑ, καμία αξιολόγηση.

Στο εσωτερικό των συλλόγων η φυσιογνωμία των σχημάτων πρέπει να συναντιέται με μια μαζική γραμμή υπεράσπισης των πτυχίων, του δικαιώματος των αποφοίτων να μπορούν αύριο να δουλέψουν με αξιοπρέπεια , και των φοιτητών να σπουδάζουν με ανθρώπινους ρυθμούς σε ένα δημόσιο και δωρεάν πανεπστήμιο. Απαιτείται μια συνεπής αγωνιστική φυσιογνωμία των σχημάτων και των επιμέρους συντρόφων , οριοθετημένη από αριστερισμούς, αλλά και συμβιβασμους.

Η τακτική μας σε οτι έχει να κάνει με την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων θα εξαρτηθεί και από την κίνηση του κράτους. Σε ενδεχόμενο κατέβασμα νομοσχεδίου μέσα στην εξεταστική πρέπει να γίνει τουλάχιστον μια συμβολική κίνηση στο υπουργείο παιδείας και με το τέλος της εξεταστικής θα οξύνουμε ακόμα περισσότερο. Στην περίπτωση που το νομοσχέδιο δεν έχει κατέβει μέχρι το τέλος της εξεταστικής υπάρχουν πολλές δυνατότητες για πιο σταδιακή κλιμάκωση. Πρώτη κινητοποίηση θα γίνει στις 21-1-2005 στη συνεδρίαση του ΕΣΥΠ.

Για την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού από το σύνολο των ΕΑΑΚ είναι αναγκαία η πίεση του ΝΑΡ για μαζικότερη και πιο επεξεργασμένη πολιτική γραμμή, ενώ είναι ερώτημα το ποιά θα είναι η τακτική της ΑΡΑΣ για το ξεκίνημα των κινητοποιήσεων και η στάση της στο ζήτημα των συμμαχιών.

Το ζήτημα του συντονισμού σε ενδεχόμενη έξαρση είναι σίγουρο πως θα προκύψει. Τα ΕΑΑΚ πρέπει να παλέψουν για έναν φοιτητικό συντονισμό, με βάση την πολιτική λογική που αναπτύχθηκε παραπάνω (συντονισμός ενεργών γενικών συνελεύσεων, χωρίς επιτροπές αγώνα, επιτροπές έτους και διοικητικά συμβούλια).

Το ερώτημα αυτό ανοίγεται παράλληλα με την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, και όταν ανοιχτεί η λογική των καταλήψεων.

Σε ένα τέτοιο συντονιστικό χωράει όποια συνέλευση έχει αντιαναδιαρθρωτικό πλαίσιο, χωρίς να είναι αναγκαστικά πλαίσιο ΕΑΑΚ.

Εαν η ΠΚΣ δεν μετακινηθεί από την γραμμή του φοιτητικού ΠΑΜΕ, η κριτική η οποία θα της ασκηθεί πρέπει να είναι πολύ οξεία, και το ενδεχόμενο να ακολουθήσουμε διαφορετικούς δρόμούς δεν θα βαραίνει εμάς.

Απαραίτητες είναι οι κινητοποιήσεις και στις πρυτανείες, αλλά και στα διάφορα επιμελητήρια, ώστε να αποσπάσουμε πολιτικές τοποθετήσεις εναντίωσης στην κίνηση του υπουργείου.

11.ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΚΙΝΗΣΗΣ ΑΛΛΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ:

Είναι σαφές πως η ΔΑΠ θα είναι η ηγεμονική δύναμη του μπλοκ το οποίο θα στηρίζει την αναδιάρθωση και θα κινείται σε κατεύθυνση αντικατάληψης. Η πολιτική αντιπαράθεση με την ΔΑΠ, το επόμενο διάστημα θα οξυνθεί στο όριο της, και πρέπει να ετοιμαστουμε πολιτικά και συνδικαλιστικά.

Η ΠΑΣΠ πιθανότατα θα προσπαθήσει να έχει το προφιλ της υπεύθυνης και σοβαρής αντιπολίτευσης, η οποία αντιδρά στις αλλαγές της κυβέρνησης, μακριά όμως από ακρότητες. Η συγκεκριμένη στάση θα μεταβάλεται από σύλλογο σε σύλλογο, ανάλογα με τον συσχετισμό δύναμης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε ΠΑΣΠ. Η συγκεκριμένη επαμφοτερίζουσα στάση είναι ταυτόχρονα κίνδυνος (να πάρει το κλίμα πολιτικά και συνδικαλιστικά) και ευκαιρία (να αναδειχτεί το εύρος των πολιτικών της αντιφάσεων και να μπει στο περιθώριο).

Η ΠΚΣ δύσκολα θα ξεφύγει από μια λογική γενικόλογης και αφηρημένης πολιτικής καταγγελίας, ιεραρχώντας συγκεκριμένα τα ανοιχτά μέτωπα της περιόδου.Η τακτική της θα είναι ανάλογη με αυτή του προηγούμενου διαστήματος και θα «κλίμακώσει» βάζοντας το συντονιστικό να δώσει συνέντευξεις τύπου.

Τα σχήματα είναι ανάγκη να οριοθετηθούν από μια λογική «μοναστηριού της αριστεράς», δηλαδή από μια αγωνία για το πως θα απαντήσουν στην ΠΚΣ για να διαχειριστουν τους αριστερούς της σχολής. Απαιτείται μια λογική πραγματικής απεύθυνσης στις μάζες με βάση τα πραγματικά τους συμφέροντα, και όχι ιδεολογικές επικλήσεις.

12.ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ:

Το επόμενο διάστημα είναι απαραίτητο να γίνουν τα παρακάτω βήματα:

-ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΕΑΑΚ ΠΟΛΕΩΝ

Είναι αναγκαίο για να καταλήξουνόλα τα σχήματα σε κοινό σχεδιασμό για το επόμενο διάστημα, για βγει αφίσα ΕΑΑΚ για ΙΔΒΕ, ΔΙΚΑΤΣΑ, αξιολόγηση, και ένα μαζικό κείμενο ΕΑΑΚ για τα παραπάνω.

-ΝΑ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥΠ ΣΤΙΣ 21-1-2005

Το συγκεκριμένο γεγονός σηματοδοτεί με επίσημο τρόπο τον κοινωνικό διάλογο και έχει τόσο συμβολική, όσο και ουσιαστική σημασία.

Επειδή αυτή η κινητοποίηση δεν είναι εύκολο να έχει πανελλαδικό χαρακτήρα, να γίνουν αυτή την μέρα κινήσεις ανά πόλεις.

-ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΕΣΤΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Με βάση αυτό τον σχεδιασμό ο τομέας πρέπει να κάνει τα παρακάτω:

-ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΕΣ ΠΟΛΕΩΝ Ή ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ

Είναι απαραίτητη η πραγματοποίηση ολομελειών για την αποσαφήνιση της κατεύθυνσης της ομάδας και της πολιτικής μας γραμμής, για τον πλήρη πολιτικό και συνδικαλιστικό εξοπλισμό όλωντων μελών της ομάδας και των πολιτικών μας επιρροών.

-ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΥΡΗΝΕΣ

Είναι απαραίτητο για την εξειδίκευση της γραμμής, την ανάγνωση των ιδιαίτερων αντιφάσεων των κοινωνικών χώρων και την πολιτική και συνδικαλιστική μας προετοιμασία.

-ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΝΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΓΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΓΚΥΡΙΑ, ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΒΕ.

Τα παραπάνω κείμενα είνα απαραίτητα για τον πλήρη πολιτικό και συνδικαλιστικό εξοπλισμό όλου του τομέα και των πολιτικών του επιρροών.

-ΝΑ ΕΞΕΤΑΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΔΥΝΑΤΕΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΤΩΝ ΕΑΑΚ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

7-1-2005