Camping RadiKal 2018 | Tαξιδεύουμε μέσα από τις λέξεις και τα τραγούδια της γενιάςμας
Μπαίνει καλοκαίρι και προσπαθούμε να αποφορτιστούμε από την πίεση όλης της χρονιάς, ενώ η ζέστη της πόλης μας βάζει επιτακτικά το ερώτημα «θα πάρουμε άδεια από την δουλειά;», «πως πήγε η εξεταστική και τι έχει μείνει στις βαλίτσες από μαθήματα για το Σεπτέμβρη;», «με βγάζουν τα λεφτά για ένα 3ημεράκι ;». Όπως και να χει, αυτό το καλοκαίρι πρέπει κάπως να βγεί!
Από τις 18 μέχρι τις 25 Ιούλη στην πανέμορφη Βόρεια Ευβοία, στο camping «Ροβιές», επιχειρούμε να κάνουμε πραγματικότητα τις διακοπές όπως τις φανταζόμαστε. Με πυξίδα μια διαφορετική κουλτούρα, αλλά και το μεράκι μας, διαμορφώνουμε ένα συλλογικό εγχείρημα για οικονομικές και εναλλακτικές διακοπές για όλους/-ες. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας είναι κάποιες μέρες με συναυλίες, προβολές, θεατρικές παραστάσεις, τουρνουά, workshops και πλούσιες εκδηλώσεις και συζητήσεις. Για Τρίτη χρονιά, συνεχίζουμε το εγχείρημα του Radikal προτάσσοντας τη δημιουργικότητα, την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη και στις διακοπές μας. Απευθυνόμαστε σε κάθε νέο και κάθε νέα , που επιλέγουν να μην εφησυχάζονται στην κανονικότητα, που σε πείσμα των καιρών θέλουν να δουν τα πράγματα να πηγαίνουν αλλιώς.
Ζούμε ενάντια…
Μετά από τόσα χρόνια λιτότητας, με τα μνημόνια να αποτελούν πλέον κανονικότητα, η νεολαία βρίσκεται στο επίκεντρο της επίθεσης. Καλούμαστε να σπουδάσουμε, να δουλέψουμε και να ζήσουμε μέσα σε μια άκρως πιεστική καθημερινότητα, και σε οικονομικές συνθήκες που σίγουρα περιορίζουν τα όνειρά μας. Είδαμε μέτρα να περνάνε, αλλά να δίνονται αγώνες, γιατί ποτέ δεν θέλαμε να συμβιβαστούμε με διαπραγματεύσεις ή αποφάσεις πάνω στις πλάτες μας και με φάρο την αξιοπρέπεια και την ελπίδα, παλεύουμε για μια καλύτερη ζωή.
Ταυτόχρονα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι/-ες με ένα εκρηκτικό τοπίο εξελίξεων, με συνεχείς ανακατατάξεις στο γεωπολιτικό χάρτη, από τους αλλεπάλληλους τριγμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μέχρι τις πυκνές εξελίξεις στα Βαλκάνια, και την όξυνση του πολέμου στη Μέση Ανατολή.
Οι νέες συνθήκες θέτουν και νέες προκλήσεις και καθήκοντα, γι’ αυτό και επιδιώκουμε να ενισχύσουμε τη συζήτηση, το διάλογο και τον προβληματισμό της νεολαίας των εργαζόμενων και των ανέργων για το ποια διέξοδος μπορεί να υπάρξει, για το τι πρέπει να κάνουμε όλοι και όλες που επιλέγουμε να μην συμβιβαστούμεμε αυτή την κατάσταση!
Ζούμε ανατρεπτικά!
Κόντρα στο κυρίαρχο, εμπορευματοποιημένο πρότυπο «πακέτου διακοπών», προτάσσουμε την αυτοοργάνωση, την συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και την αυτομόρφωση. Διαμορφώνουμε συλλογικά έναν χώρο εναλλακτικής ψυχαγωγίας, συζήτησης και δημιουργικότητας. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο, εργαζόμαστε όλοι και όλες μαζί για την καθημερινή λειτουργικότητα του camping, διασκεδάζουμε και χαλαρώνουμε.
Μέσα από συλλογικές κουζίνες, μπαρ, χώρους εκδηλώσεων και συζητήσεων, λειτουργία βιβλιοπωλείου (με βιβλία πολιτικού, ιστορικού και φιλοσοφικού περιεχομένου) προσπαθούμε να προτείνουμε ένα διαφορετικό τρόπο διακοπών ενάντια στο κυρίαρχο. Ταυτόχρονα δημιουργούμε ένα πεδίο συζήτησης και προβληματισμού στο οποίο διαφορετικές προσεγγίσεις και τρόποι σκέψης θα προσπαθήσουν να μάθουν ο ένας από τον άλλον.
Είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε και στις διακοπές μας έναν άλλον τρόπο οργάνωσης της καθημερινότητάς μας, των κοινωνικών μας σχέσεων, της ψυχαγωγείας μας. Να προτάξουμε ένα άλλο πρότυπο για το πώς θέλουμε να ζούμε, δημιουργώντας συνεχώς εικόνες από το μέλλον μιας άλλης κοινωνίας και αμφισβητώντας στην πράξη το κυρίαρχο πρότυπο. Κόντρα στην απόδοχή των «αδιεξόδων» της εποχής μας και του ασφυκτικού κλοιού ενός συστήματος εκμετάλλευσης που προωθεί την φτώχεια, την ανεργία, τον ρατσισμό, το πόλεμο και το σεξισμό, οραματιζόμαστε άλλους δρόμους και άλλα μονοπάτια συλλογικής ελευθερίας, κοινωνικής χειραφέτησης, επαναστατικοποίησης της καθημερινότητάς μας.
RADIKAL 2018
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
Τετάρτη 18 Ιουλίου, 6 μ.μ.
Διακοπές από εμάς για εμάς
Οι διακοπές αποτελούν περίοδο αποφόρτισης από την καταπιεστική ρουτίνα και ανάκτησης δυνάμεων και εμπειριών. Εμείς, με πυξίδα μία διαφορετική κουλτούρα, αλλά και το μεράκι μας, διαμορφώνουμε ένα συλλογικό εγχείρημα για οικονομικές και εναλλακτικές διακοπές. Προτάσσοντας την αυτοοργάνωση και τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη αλλά και την αυτομόρφωση συζητάμε για την αναγκαιότητα συγκρότησης των χώρων και των τρόπων για να ζούμε μαζί, να ζούμε ενάντια, να ζούμε ανατρεπτικά.
Ομιλητές/τριες:
Δάφνη Ζαρκάδη, Φοιτήτρια ΑΣΟΕΕ
Γιάννης Λούπης, Φοιτητής ΗΜΤΥ Πάτρας
Πέμπτη 19 Ιουλίου, 6 μ.μ.
Η φίμωση μιας γενιάς που δεν θέλει να ζει με 400€ και το χρέος της ριζοσπαστικής αριστεράς
Η κρίση, η ανεργία, τα μνημόνια και οι πολιτικές ασφυκτικής λιτότητας ισοπεδώνουν την προοπτική και τα συμφέροντα τόσο του κόσμου της εργασίας όσο και της νεολαίας. Από τις προσπάθειες διαμόρφωσης ενός νέου μοντέλου εργαζομένου, φτηνού και ευέλικτου, έως και την επιδείνωση των όρων φοίτησης καθώς και της εργασιακής προοπτικής της σπουδάζουσας νεολαίας, οι νέοι/ες καλούνται διαρκώς να ζουν χειρότερα: οι υποκατώτατοι μισθοί και η επισφάλεια, η απαξίωση πτυχίων και τίτλων σπουδών καθώς και οι θυσίες μιας γενιάς «για να έρθει η ανάπτυξη» και να «βγούμε στις αγορές» παρουσιάζονται ως η μοναδική επιλογή. Πως μπορεί η νεολαία να χαράξει ένα νέο και ελπιδοφόρο δρόμο μακριά από το δόγμα του ΤΙΝΑ και του μνημονιακούς και ευρωπαϊκούς «μονοδρόμους»; Πως θα κατορθώσουν οι φοιτητικοί σύλλογοι να ξαναπιάσουν το νήμα των ανυποχώρητων αγώνων απέναντι στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και να βγουν στο προσκήνιο; Με ποιες πρακτικές μπορεί η ριζοσπαστική αριστερά να ανασυγκροτηθεί ώστε να αποτελέσει τον αναγκαίο καταλύτη αυτής της διαδικασίας και να συμβάλει στην οικοδόμηση ενός πρωτότυπου και νικηφόρου φοιτητικού κινήματος; Πως μπορεί εν τέλει η φοιτώσα και εργαζόμενη -ή άνεργη- νεολαία να συγκροτήσουν ένα κίνημα που θα αγκαλιάσει τις ανησυχίες των νέων ανθρώπων και θα διεκδικήσει σπουδές με δικαιώματα και δουλειά με αξιοπρέπεια;
Ομιλητές-τριες:
Αντρέας Οικονομίδης, Φοιτητής Ιατρικής ΑΠΘ
Λύδια Φυτράκη, Φοιτήτρια Φιλοσοφικής Αθηνών
Θανάσης Κωνσταντίνου, Φοιτητής Φυσικού Πάτρας
Θεοδόσης Κάσσανδρος, Generation 400
Παρασκευή 20 Ιουλίου – 11 π.μ.
Βαλκάνια: Οι ραγδαίες εξελίξεις και η επόμενη μέρα για τους λαούς
Το τελευταίο διάστημα τα Βαλκάνια μοιάζουν για μια ακόμη φορά καζάνι που βράζει με ενορχηστρωτές την Ε.Ε., τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Ο Ιμπεριαλισμός μας θυμίζει ξανά ότι είναι πάντα εδώ και παίζει πάλι με τη φωτιά στη μπαρουταποθήκη της χερσονήσου του Αίμου. Το ΝΑΤΟ προσπαθεί να επεκταθεί στη δυτική βαλκανική, η Μέση Ανατολή ακόμη φλέγεται και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται. Την ίδια στιγμή στην ανατολική Μεσόγειο διακρατικές συμμαχίες δεκαετιών διαρρηγνύονται ενώ συγκροτούνται νέες την καθώς οι λαοί των χωρών της γειτονιάς μας βλέπουν τα δικαιώματα τους να καταπατούνται και τα συμφέροντα τους να πλήττονται με επιταχυνόμενο ρυθμό. Σε αυτό το πλαίσιο η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει για τη συμφωνία των Πρεσπών και παρουσιάζει την επί της ουσίας διαμεσολάβηση της για την επέκταση του ΝΑΤΟ ως επίλυση ενός χρόνιου προβλήματος, μόνο που οι μνήμες του πολέμου στη Σερβία θυμίζουν ότι το πρόβλημα είναι η παρουσία του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια. Ποια είναι λοιπόν η σημασία της αντιιμπεριαλιστικής πάλης σήμερα; Ποιο νέο επαναστατικό διεθνισμό να προτάξουμε απέναντι στις επιβουλεύσεις των γερακιών του ΝΑΤΟ στην Βαλκανική χερσόνησο και υπέρ της δυνατότητας των λαών να ζουν ειρηνικά και να αγωνίζονται για την ευημερία τους; Γιατί και πως μπορεί η πάλη για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία να ενώνει τους λαούς;
Ομιλητές-τριες:
Δημήτρης Δημητρίου, Φοιτητής Ιατρικής Αθηνών
Γιάννης Παπαρρηγόπουλος, Φοιτητής Πολιτικού Νομικής
Γιώργος Σουβαλιώτης, Φοιτητής Μηχανικών Η/Υ
Σάββατο 21 Ιουλίου – 11 π.μ.
«Professeurs, vous êtes aussi vieux que votre culture, votre modernisme n'est que la modernisation de la police, la culture est en miettes»: 50 χρόνια από την παγκόσμια έκρηξη του Μάη του ’68 και τη δημιουργία της Νέας Αριστεράς
Ο Μάης των φοιτητών. Ο Μάης των εργατών. O Μάης των εξεγερμένων μαζών. Το παγκόσμιο ’68 που θα συμπύκνωνε για πολλά χρόνια μετά την κριτική αμφισβήτηση του παρόντος και την ανάγκη να τεθούν τα σωστά ερωτήματα για την έφοδο στον ουρανό. Και σήμερα; Σήμερα που τα ΜΜΕ και οι διανοητές του αστισμού προσπαθούν μας πείσουν ότι ο Μάης ήταν απλά και μόνο μια έκρηξη ηδονισμού λίγων κακομαθημένων φοιτητών, πρέπει να επιστρέψουμε ξανά στο εξεγερσιακό και κριτικό πνεύμα του Μάη, στις λέξεις και τις πρακτικές του, πρέπει να ψηλαφήσουμε εκ νέου τα στρατηγικά ερωτήματα που έθεσε. Να υπενθυμίσουμε τις κοινωνικές πρακτικές που ανέδειξε σε πολιτικά διακυβεύματα και να στραφούμε ξανά στην πολιτική και τη θεωρία του Μάη. Πέρα λοιπόν από μια σημαντική μορφωτική ή ιδεολογική εμπειρία ή υπενθύμιση, η συζήτηση για το Μάη του ’68 είναι, πρωτίστως μια απόπειρα για την αναζήτηση των υλικών και των εργαλείων μιας επαναστατικής πολιτικής και μια από τις ιδεολογικές μάχες που οφείλουμε να δίνουμε για να κατοχυρώνουμε ξανά τις έννοιες και τους όρους μιας αριστερής στρατηγικής για το σήμερα.
Ομιλητές-τριες:
Δημήτρης Δημόπουλος, Φοιτητής Μαθηματικού Πάτρας
Βασίλης Λυμπεράτος, Φοιτητής Ηλεκτρολόγων ΕΜΠ
Θανάσης Σαράντης, Εκτός Γραμμής
Σάββατο 21 Ιουλίου – 5 μ.μ.
WORKSHOP
Με αφορμή το Μουντιάλ: Μια συζήτηση για τα γήπεδα, το ποδόσφαιρο και τους οπαδούς
Με τα γήπεδα προσωρινά κλειστά μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού επιστρέφουμε στη συζήτηση για το ποδόσφαιρο. Είτε έχει πάει κάποιος/α είτε όχι σε γήπεδο, είτε ξέρει κανείς/μια μπάλα είτε όχι, σίγουρα το ποδόσφαιρο είναι μέσα στη ζωή του/της. Αποφεύγοντας τις θετικές ή αρνητικές κοινοτοπίες περί ποδοσφαίρου και αθλητισμού θέλουμε να ψηλαφήσουμε τη θέση τους στις κοινωνίες του σήμερα και να αναρωτηθούμε: Υπάρχει χώρος για πολιτική στο γήπεδο ή αυτή σταματάει στις πύλες του; Αποτελεί μια απλή εκτόνωση από την όλο και πιο πιεστική καθημερινότητα; Μπορεί να υπάρχει μαζικός λαϊκός αθλητισμός ή μήπως κάτι τέτοιο αποτελεί μόνο το άλλοθι της πλήρους εμπορευματοποίησης και του πάρτι δισεκατομμυρίων των διαφημιστικών και στοιχηματικών εταιριών; Λίγο μετά το Μουντιάλ και με όλα αυτά τα ερωτήματα ανοιχτά, μπορεί η δικιά μας Αριστερά να «παίξει μπάλα» ή να έχει αν μη τι άλλο λόγο για το «μπαλέτο της εργατικής τάξης»;
Ομιλητές-τριες
Ευγενία Ανδρικοπούλου, μέλος λαϊκής συνέλευσης Νέας Φιλαδέλφιας-Χαλκηδόνας
Θοδωρής Ράμμος, μέλος αυτοοργανωμένης ομάδας
Κυριακή 22 Ιουλίου – 11 π.μ.
Αναζητώντας το νήμα για μια σύγχρονη νικηφόρα αριστερά
Από το καλοκαίρι του 2015 δεν μας χωρίζουν απλά 3 χρόνια, αλλά μία σοβαρή αλλαγή φάσης στην ελληνική κοινωνία και διεθνώς, στο κίνημα και την αριστερά. Τα μνημόνια και η επιτροπεία ακόμα επενεργούν στην ελληνική κοινωνία, όμως δεν υπάρχει πλέον ένα συγκροτημένο αντιμνημονιακό κίνημα στο ίδιο εύρος, βάθος και υπό την ηγεμονία της αριστεράς. Οι απαντήσεις που δόθηκαν από όλες τις εκδοχές της Αριστεράς κινηματικά, προγραμματικά και πολιτικά έχουν δείξει συγκεκριμένα όρια. Και είναι επιτακτική η ανάγκη να συνδυάσουμε παλιά και νέα περιεχόμενα και μορφές αγώνα. Συζητάμε για τα άμεσα καθήκοντα στα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα πάλης επιδιώκοντας να εξυπηρετήσουμε αυτή την ανάγκη και με το βλέμμα στραμμένο στις νέες γενιές που έρχονται. Αναζητούμε σημερινές κατευθύνσεις για το αναγκαίο αριστερό ριζοσπαστικό πολιτικό μέτωπο και την ανασύνθεση της κομμουνιστικής προοπτικής. Προβληματιζόμαστε για τον προγραμματικό λόγο, τη μορφή παρέμβασης και τον τρόπο λειτουργίας της αριστεράς του μέλλοντος.
Ομιλητές/τριες:
Αλέξανδρος Μινωτάκης, Πολιτική Κίνηση για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό σχέδιο
Χρήστος Σταυρακάκης, ΔΕΑ
Άρης Τόλιος, Αριστερό Ρεύμα
Χρίστος Τουλιάτος, Αριστερή Ανασύνθεση
Κυριακή 22 Ιουλίου, 6 μ.μ.
ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Robert Linhart, Οι μπολσεβίκοι στην εξουαί. Πολιτική πρακτική και θεωρία της μετάβασης, Εκτός Γραμμής, 2018.
Ποια η σχέση μιας θεωρίας της μετάβασης με την επαναστατική στρατηγική; Ποιες είναι οι βασικές αρχές μιας τέτοιας θεωρίας και πώς σχετίζεται αυτή με τη μελέτη των πρώτων χρόνων της σοβιετικής επανάστασης; Συνδέεται ουσιωδώς με τη Νέα Οικονομική Πολιτική (ΝΕΠ) ή η τελευταία αποτέλεσε απλώς μια αναγκαστική παρένθεση πριν από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση όπως πολλοί ισχυρίζονται;
Για περισσότερο από έναν αιώνα το ζήτημα της σοσιαλιστικής μετάβασης αποτελεί τη λύδια λίθο της πρακτικής και της θεωρίας του μαρξισμού. Ο Ρομπέρ Λινάρ συμβάλλει σημαντικά σε αυτήν την κατεύθυνση, καθώς με το παρόν κείμενό του, γραμμένο το 1966, επιχειρεί, βασιζόμενος σε μείζονες παρεμβάσεις του Λένιν (αλλά και του Μπουχάριν) καθώς και στη σκιαγράφηση και την ανάλυση των ταξικών σχέσεων της περιόδου 1921-1929, να προσδιορίσει εκ νέου τη ΝΕΠ ως μορφή της δικτατορίας του προλεταριάτου με ορίζοντα τον κομμουνισμό. Με βάση αυτήν τη «συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης», θέτει επιτακτικά το αίτημα για τη διαμόρφωση μιας μαρξιστικής θεωρίας της μετάβασης.
Ομιλητές:
Αντώνης Βαρσάμης, Εκτός Γραμμής
Δημήτρης Παπαφωτίου, Εκτός Γραμμής
Δευτέρα 23 Ιουλίου, 11 π.μ.
«La beauté est dans la rue»: Ανήσυχη πόλη, φωνές ανατρεπτικές!
Στο όνομα της «ανάπτυξης», που θερίζει στο διάβα της τα κεκτημένα των λαϊκών στρωμάτων, ξετυλίγεται ένα νήμα που συμπεριλαμβάνει όλες τις πλευρές της κοινωνικής ύπαρξης και φτάνει έως και τον τρόπο διαμόρφωσης του αστικού ιστού. Μάλλον αναδιαμόρφωσης του αστικού ιστού. Τι σηματοδοτεί στρατηγικά η αναδιάταξη των χώρων; Τι αλλαγές φέρνει το σχέδιο Κλεισθένης Ι στην αυτοδιοίκηση και πόσο πιθανό είναι να δούμε σύντομα και το σχέδιο Κλεισθένη ΙΙ; Η κατεύθυνση αυτή δείχνει μια συνέχεια στην εφαρμογή αντιδραστικών και αντιλαϊκών πολιτικών, ενώ σε πολλά σημεία του υιοθετεί τον Καλλικράτη. Για μια ακόμη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα νέο νόμο που αλλάζει πάλι το τοπίο της αυτοδιοίκησης στρεφόμενος όπως και οι προηγούμενοι κατά των λαϊκών συμφερόντων. Εν τέλει με αυτές τις αλλαγές, στον τρόπο λειτουργίας και τη λήψη αποφάσεων όσον αφορά Περιφέρεια και Δήμο, πόσο εύκολη γίνεται η αναδιάρθρωση των χώρων και η παραχώρησή τους για αποκλειστική εκμετάλλευση σε μεγάλα έργα και εταιρείες. Υπάρχουν σε αυτό το τοπίο δυνατότητες που ανοίγονται για να επανοικειοποιηθούμε τις πόλεις μας, να δώσουμε πνοή σε λαϊκούς αγώνες που θα διεκδικούν τον αστεακό χώρο προς όφελος των εργαζομένων, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων εν γένει;
Ομιλητές-τριες:
Άγγελος Κοντογιάννης-Μάνδρος, μέλος του δημοτικού σχήματος «Ανυπόταχτη Αθήνα»
Κατερίνα Χαμηλάκη, μέλος του Περιφερειακού Συμβουλίου Δ. Ελλάδας
Νικόλας Κανάβαρης, αρχιτέκτονας
Δευτέρα 23 Ιουλίου, 6 μ.μ.
Τα comics ως μορφή τέχνης και κοινωνικής κριτικής
Η μαζική κουλτούρα αποτυπώνεται σε κάθε πτυχή της κοινωνικής μας ζωής, επομένως δεν μπορεί να μην τρυπώνει και στο επίπεδο της διασκέδασης, της διαχείρισης του «ελεύθερου χρόνου». Τα comics, η λεγόμενη 9η τέχνη, ως πλευρά αυτού του φαινομένου, έχουν και αυτά τη δική τους διάσταση. Είναι μια τέχνη όμως, η οποία στο ελληνικό κοινό είναι ιδιαίτερα υποτιμημένη. Πως μπορούν τα comics να ψηλαφίσουν κοινωνικά θέματα, να γίνουν μέσο κοινωνικού σχολιασμού και πεδίο κοινωνικών αντιπαραθέσεων; Πως μπορούν να επιδράσουν στα υποκείμενα μέσα από τις ιστορίες που αφηγούνται και τι μπορούν να τους προσφέρουν;
Ομιλητές:
Φίλιππος Παύλου, Φοιτητής ΗΜΤΥ Πάτρας
Οδυσσέας Χαρισόπουλος, Φοιτητής ΗΜΤΥ Πάτρας
Τρίτη 24 Ιουλίου, 7 μ.μ.
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ: Ένα κορίτσι γυρίζει σπίτι μόνο του τη νύχτα
WORKSHOP: Στη σιωπή της πατριαρχίας, διεκδικούμε την αυτοάμυνα
Το φιλμ Ένα κορίτσι γυρίζει σπίτι μόνο του τη νύχτα, αποτελεί δημιουργία της Ιρανής σκηνοθέτιδας Άνα Λίλι Αμιμπούρ. Με αφορμή την ταινία αυτή, και με τη συνείδηση των εξελίξεων που αφορούν τη γυναικεία καταπίεση σε όλες της τις εκφάνσεις, ψηλαφούμε τις δικές μας απαντήσεις. Γυναίκες θύματα βιασμού που καταδικάζονται αντί του θύτη επειδή τόλμησαν να αμυνθούν, περιστατικά ελάχιστα που βλέπουν το φως της δημόσιας σφαίρας μπροστά στον πραγματικό αριθμό, η κραυγή υπεράσπισης των σωμάτων και των εαυτών μας έναντι μιας πατριαρχικής κοινωνίας που θέλει τις γυναίκες να σιωπούν στην καταπίεση, αποτελούν τις αφορμές που πρέπει να κάνουν κάθε υποκείμενο να αρθρώνει λόγο και αντιστάσεις γύρω από όλα αυτά.
Ομιλήτριες:
Μαριλία Κήτινγκ, Φοιτήτρια Βιολογικού Αθηνών
Άννα-Μαρία Φυσέκη, Φοιτήτρια Ιατρικής Αθηνών
Δείτε τα συνημμένα
Επισκευθείτε το site του camping radikal εδώ.