Με μεγάλη θλίψη μάθαμε για τον θάνατο του Μάκη Σέρβου, μιας από τις συνεπέστερες, εντιμότερες και πιο αγωνιστικές μορφές της ελληνικής επαναστατικής αριστεράς. Ο σύντροφος Μάκης Σέρβος ήταν στρατευμένος στην επαναστατική αριστερά, με όλο το ιδεολογικό, αξιακό και ηθικό φορτίο που αυτή η έννοια συνεπαγόταν. Είχε μακρά διαδρομή, από τις οργανώσεις της δεκαετίας του ’70 στις διάφορες πρωτοβουλίες της δεκαετίας του ‘80, από την Επιτροπή για τον Στρατό μέχρι την Κίνηση για τα Κοινωνικά και Πολιτικά Δικαιώματα και αργότερα τη Συσπείρωση ενάντια στην Κρατική Τρομοκρατία. Ήταν ταυτόχρονα παρών για πολλές δεκαετίες σε πολλούς αγώνες και όχι πάντα «εκ του ασφαλούς», αποτελώντας σημείο αναφοράς. Πάντα σεμνός, παρότι ήταν με τον τρόπο του ηγετική φυσιογνωμία. Είχε χαρακτηριστική προσήνεια, συντροφικότητα και καλοσύνη. Γι’ αυτό και έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από ένα ευρύτερο φάσμα αγωνιστών/τριών και ρευμάτων. Μικρή σημασία έχει εάν ήμαστε «κοντά» ή «μακριά» στους πολιτικούς δρόμους που βαδίσαμε. Μεγαλύτερη σημασία έχει ότι συμπύκνωνε στο πρόσωπό του το ότι επαναστατική αριστερά δεν είναι απλώς μια τοποθέτηση εντός της ευρύτερης αριστεράς, είναι ένας άλλος δρόμος, ηθικής και πολιτικής στράτευσης και στάσης ζωής. Και γι’ αυτό η απώλειά του είναι μεγαλύτερη.

Η κηδεία του θα γίνει την Πέμπτη, στις 14.30, στο Νεκροταφείο Ζωγράφου.