Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζοντας τη σκληρή αντιπροσφυγική της πολιτική προχωράει ένα βήμα παρακάτω. Στην πολιτική των βίαιων αποτροπών εισόδου, των αναίτιων απελάσεων και των τραγικών συνθηκών κράτησης έρχεται να προστεθεί και η πρακτική των βίαιων εξώσεων. Συνολικά, από την 01-06-2020, αναμένεται ότι θα πεταχτούν στο δρόμο σταδιακά 4.000 άτομα από τα διαμερίσματα του προγράμματος «ESTIA», 1.200 αυτόνομα διαμένοντες, ενώ από τα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης, τις δομές φιλοξενίας της ενδοχώρας, καθώς και από θέσεις υποδοχής σε ξενοδοχεία του προγράμματος «Filoxenia» επιπλέον 6.037.Πρόκειται για ένα σχέδιο το οποίο αναμενόταν να υλοποιηθεί πολύ νωρίτερα, όμως λόγω του κορωνοϊού έμεινε πίσω. Με υπουργική απόφαση του Μαρτίου 2020, ο χρόνος των εξώσεων από την ημερομηνία αναγνώρισης μειώνεται από 6 μήνες σε 30 μέρες (!!!). Ο υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής, Νότης Μηταράκης, πλέον είναι έτοιμος να αφήσει χιλιάδες ανθρώπους κυριολεκτικά στο δρόμο υπό το πρόσχημα της αποσυμφόρησης των νησιών. Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν τη γλώσσα, που δεν έχουν τύχει επαρκών προγραμμάτων στήριξης και που αδυνατούν να εργαστούν υπό αυτές τις συνθήκες, θα αφεθούν στο έλεος του δρόμου. Ωστόσο, ο υπουργός με θράσος μιλάει για ατομική ευθύνη στην επιβίωση και την ένταξη! Ήδη από την προηγούμενη βδομάδα, οικογένειες προσφύγων από τα νησιά με μικρά παιδιά βρίσκονται στη πλατεία Βικτωρίας, χωρίς να υπάρχει καμία μέριμνα από την κυβέρνηση ή το Δήμο της Αθήνας για τη στέγαση τους.

Η υποχρέωση υποδοχής του ελληνικού κράτους εξαντλήθηκε στην παροχή μιας σκηνής μέσα σε λάσπες, χωρίς ρεύμα, νερό, τουαλέτα και γιατρούς στη Μόρια και τώρα «παρέχεται» η πλήρης αστεγία.

Πρόκειται για μια εγκληματική πολιτική που δεν σέβεται στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα και για μια ακόμη φορά η κυβέρνηση μετατρέπει τους πρόσφυγες σε βορά του κάθε ακροδεξιού και ρατσιστικού σχηματισμού. Όλα αυτά τη στιγμή που, σύμφωνα με καταγγελίες στο ευρωκοινοβούλιο, έχει λάβει ένα ποσό της τάξεως των 350 εκατομμυρίων ευρώ για τη δημιουργία δομών στέγασης των αυξημένων προσφυγικών ροών. Αντιμετώπιση όλης αυτής της απάνθρωπης αριθμοποίησης και στατιστικοποίησης των ανθρώπινων ψυχών, και των αναγκών και δικαιωμάτων τους, θα έπρεπε να είναι ένα πρόγραμμα κοινωνικής κατοικίας για ντόπιους και ξένους άπορους, άστεγους, ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, πρόσφυγες και μετανάστες.

Υπάρχουν αμέτρητα ανεκμετάλλευτα ακίνητα που ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο και θα μπορούσαν κάλλιστα να αξιοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, δίνοντας λύσεις σε κατασκευασμένα αδιέξοδα. Ή ακόμα και η επίταξη κάποιων ακινήτων της αμύθητης περιουσίας της ελληνικής ορθόδοξης εκκλησίας θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά προς τον κοινωνικό αυτό σκοπό.

Οι ζωές των ανθρώπων μετράνε το ίδιο από τη Μινεάπολη και την Ατλάντα των ΗΠΑ μέχρι τη Βικτώρια και τον Άγιο Παντελεήμονα. Όλοι μαζί πρέπει να βάλουμε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης απαιτώντας

Αξιοπρεπείς συνθήκες στέγασης και διαβίωσης για πρόσφυγες και μετανάστες στις γειτονιές, τις πόλεις και τα χωριά μας

Όχι στα στρατόπεδα – φυλακές

Δημόσια και μακροχρόνια προγράμματα ένταξης

Λεφτά για τις ανάγκες των πολλών και όχι για την ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών και τους εξοπλισμούς

Έλληνες, πρόσφυγες και μετανάστες παλεύουμε μαζί ενάντια σε όσα μας στερούν, για μια καλύτερη ζωή.

Το Σάββατο 20/6 καλούμε στις 2μμ στην Ομόνοια

Αναμέτρηση Ομάδα Κομμουνιστών/στριων

ΑΡ.ΑΝ

ΔΕΑ

Συνάντηση για μια αντικαπιταλιστική διεθνιστική αριστερά